Paleomicrobiologie heeft het tuberculose-agens gedetecteerd in duizenden dierlijke en menselijke skeletten jaren oud. De Duitse arts Robert Koch was de eerste microbioloog die in 1882 melding maakte van de succesvolle isolatie van de veroorzaker van tuberculose, een jaar later genaamd Mycobacterium tuberculosis. Deze immense ontdekking werd echter niet helemaal opnieuw gedaan, maar omvatte het combineren van eerdere wetenschappelijke kennis, voornamelijk de eerdere demonstratie door de Franse arts Jean-Antoine Villemin dat tuberculose een overdraagbare ziekte was, en twee innovaties – een nieuwe kleuringsprocedure die het mogelijk maakte R. Koch om het nieuwe organisme consequent te observeren in tuberculeuze laesies, en het gebruik van een gestold, op serum gebaseerd medium in plaats van bouillon voor de kweek. Dankzij deze innovaties kon R. Koch niet alleen M. tuberculosis voor het eerst isoleren uit monsters van dieren en patiënten, maar ook de ziekte reproduceren bij experimenteel geïnoculeerde cavia’s. Het is aan R. Koch te danken dat een van de meest dodelijke ziekten in de menselijke geschiedenis kon worden gediagnosticeerd, behandeld en genezen kon worden na de ontdekking van streptomycine 65 jaar later, en efficiënt kon worden voorkomen door gevallen te isoleren. Zijn microbiologische innovaties worden nu vernieuwd, waarbij moleculaire en verbeterde op cultuur gebaseerde detectie de eenentwintigste-eeuwse wapens zijn in de strijd tegen deze ziekte, die nog steeds een grote moordenaar is.