Veel mensen beschouwen ‘If—’ als een van de meest inspirerende gedichten die ooit zijn geschreven. Het is zeker een gedicht dat in de populaire cultuur veel aandacht heeft gekregen. In feite kan elke tennisliefhebber je waarschijnlijk vertellen dat verschillende regels van het gedicht in de ingang van de speler op Centre Court Wimbledon in Engeland hangen. De regels die worden weergegeven luiden: “Als je triomf en rampspoed kunt ontmoeten en die twee bedriegers op dezelfde manier kunt behandelen.” Terwijl Kipling poëzie, romans en artikelen schreef, is hij vooral bekend om zijn verzameling korte verhalen genaamd The Jungle Book, die hij in 1894 schreef. Een Britse schrijver, Kipling, won de Nobelprijs voor Literatuur in 1907.

If— Poem Summary

Door het hele gedicht heen geeft de spreker de lezer meerdere scenario’s, zowel positief als negatief, samen met een glimp van hoe men zich moet gedragen. Het gedicht heeft een bijna wiskundig bewijs met zijn als-dan-scenario. Kipling verlaat het ‘toen’ tot de laatste twee regels en onthult aan de lezer dat als hij of zij alles kan doen wat zojuist is genoemd, hij of zij niet alleen de wereld binnen handbereik zal hebben , maar hij of zij zal ook een “Man” zijn.

U kunt het volledige gedicht If – hier lezen.

Thema’s in If –

In ‘ Als …, ‘Kipling houdt zich bezig met thema’s als mannelijkheid en succes / nederlaag. De eerste hiervan staat ongelooflijk centraal in het gedicht. Vanuit het standpunt van de spreker zijn er heel specifieke dingen die de jonge luisteraar moet doen om een man te worden. De spreker viert attributen die traditioneel mannelijk zijn, zoals kracht, terwijl hij ook in een eigentijdse setting vragen oproept over de rol die vrouwen in de samenleving moeten spelen.

Het “inspirerende” deel van dit gedicht komt uit de motiverende boodschap van de spreker voor de jonge luisteraar. Hij helpt deze jongeman te begrijpen wat er nodig is om succesvol te zijn in het leven en hoe om te gaan met een nederlaag wanneer die zich voordoet, wat volgens de spreker zeker zal gebeuren.

Structuur en vorm van If—

Rudyard Kipling verdeelt zijn gedicht in vier strofen van gelijke lengte; elk couplet bevat acht regels. Elk couplet heeft een vast rijmschema van ababcdcd, met uitzondering van het eerste couplet , dat het volgende rijmschema heeft: aaaabcbc. In termen van metrum is het gedicht geschreven in jambische pentameter, waarbij vijf voet bestaat uit een beklemtoonde en vervolgens een onbespannen lettergreep. De spreker van het gedicht, vermoedelijk Kipling, houdt een positieve en vrolijke toon tijdens het werk, informerend de lezer wat hij of zij moet doen om een succesvol persoon in het leven te zijn. Kipling maakt er een heel persoonlijk gedicht van door het voornaamwoord ‘jij’ te gebruiken. In feite zou je zelfs kunnen interpreteren dat het gedicht Kipling is die tegen zichzelf praat of zichzelf een peptalk geeft.

Analyse van If –

Eerste Stanza

De eerste strofe verspilt geen tijd met het opstellen van het als-dan-scenario. Kipling schrijft: “Als je je hoofd kunt houden als alles om jou heen / de hunne verliest en jou de schuld geeft …” In dit eerste “als” -scenario, herinnert Kipling eraan de lezer van het belang van het handhaven van het hoofd, zelfs als de mensen om de lezer er geen hebben en de lezer de schuld geven. Opgemerkt moet worden dat de lezer al snel beseft dat het gedicht echt één lange zin is. Het gedicht eindigt op een bijzonder hoge toon, die Kipling benadrukt met zijn gebruik van een uitroepteken. De derde en vierde regel geven de volgende “als” -situatie weer. Kipling schrijft: “Als je jezelf kunt vertrouwen als alle mannen aan je twijfelen, / Maar houd ook rekening met hun twijfels …” Hier benadrukt de spreker twee eigenschappen die alle mensen moeten bezitten: zelfvertrouwen en het vermogen om de gedachten en gevoelens te begrijpen van anderen, zelfs als dat betekent dat je moet begrijpen dat mensen je niet altijd leuk zullen vinden of het met je eens zullen zijn. De laatste vier regels van de eerste strofe vloeien mooi samen en klinken bijna alsof ze één complete gedachte zijn. Kipling schrijft:

Als je kunt wachten en niet moe kunt worden door te wachten,
Of om voorgelogen te worden, handel dan niet in leugens,
Of word gehaat, geef niet manier om te haten,
En toch zie je er niet te goed uit, en praat ook niet te wijs …

In deze regels vertelt de spreker de lezer geduld te hebben. Bovendien informeert hij de lezer dat zelfs als er over hem of zij gelogen wordt, hij of zij niet moet bukken tot het niveau van een leugenaar.Als hij of zij wordt gehaat, mag hij of zij niet hatelijk worden, en ten slotte mag de lezer niet beter lijken dan hij of zij in werkelijkheid is, noch mag hij of zij praten op een manier die niet weerspiegelt wie hij of zij moreel gezien is of spiritueel.

Tweede stanza

De ‘als’-clausules gaan door in de tweede stanza, maar ze zijn anders gestructureerd. In de eerste stanza werden de’ als’-clausules gegroepeerd in regels van twee, met uitzondering van de laatste vier regels. In de tweede strofe is de vorm van de eerste twee “if” -clausules vergelijkbaar met de tweede helft van de eerste strofe, waar de regels voortbouwen op de vorige regels. Kipling schrijft:

Als u kunt dromen – en dromen niet uw meester kunt maken;

Als u kunt denken – en niet uw gedachten kunt richten,

Hier spoort Kipling zijn lezer aan om te dromen en na te denken, maar om niet zo verstrikt te raken in dromen en gedachten dat de lezer zijn greep op de realiteit verliest. Kipling gebruikt personificatie in zijn volgende twee regels:

Als je Triumph en Disaster kunt ontmoeten

En behandel die twee bedriegers precies hetzelfde;

Kipling’s dictie is hier ook het vermelden waard. Het woord bedrieger suggereert een schijn of vermomming. Misschien gebruikt hij dit woord om de vluchtige aard van beide te demonstreren: succes blijft nooit, noch rampspoed. zou kunnen suggereren dat deze twee woorden vaak een verstoring of verandering. In elk geval moet de lezer niet te lang stilstaan bij triomf of rampspoed, want die zullen snel verdwijnen. Kipling gaat direct verder met zijn volgende “if” -clausule:

Als je de waarheid kunt horen die je hebt gesproken

Verdraaid door schurken om een valstrik te maken voor dwazen,

De spreker informeert de lezer dat hij of zij moet kunnen verdragen dat zijn of haar woorden worden verdraaid door oneerlijke en schadelijke mensen om hun eigen agenda’s te dienen. Hij zet deze gedachte voort in de laatste twee regels van de strofe:

Of bekijk de dingen waaraan je je leven hebt gegeven, kapot,

En buk en bouw ze op met versleten gereedschap,

De spreker laat in deze regels zien hoe belangrijk het is om zichzelf weer op te pakken en opnieuw te beginnen als ze falen – zelfs als datgene waar ze niet in geslaagd zijn hun hele leven heeft gekost om te proberen. De lezer moet altijd bereid zijn om opnieuw te beginnen.

Derde stanza

De derde stanza begint met de “if” -clausule die doorloopt in de eerste vier li nes. Kipling schrijft:

Als je een hoop van al je winsten kunt maken
En het riskeren bij één beurt van pitch-and-toss,
En verlies, en begin opnieuw bij het begin
En spreek nooit een woord over uw verlies …

Het thema in deze regels lijkt sterk op die in de laatste twee regels van de vorige strofe: als je alles verliest, moet je bereid zijn opnieuw te beginnen. Niet alleen dat, maar je moet ook bereid zijn om het verlies te vergeten en er niet bij stil te staan.

De volgende vier regels van het derde couplet zijn ook met elkaar verbonden. De spreker zegt:

Als je je hart en zenuw en zenuw kunt forceren
Om je beurt te dienen lang nadat ze weg zijn,
En dus wacht waar er niets in jou is
Behalve de Wil die tegen hen zegt: ‘Wacht even!’

Deze regels zijn bijzonder krachtig. De spreker smeekt de lezer om vol te houden, ook al voelt dat zowel fysiek (pezen) als emotioneel (hart en zenuw) onmogelijk. Het is ook de moeite waard om het hoofdlettergebruik van ‘Will’ te vermelden. Misschien wilde Kipling hier de veerkracht van de menselijke geest benadrukken door er een kracht van te maken die los staat van de persoon die hem bezit.

Vierde stanza

In de vierde stanza, het gevolg van het doen van al deze “ifs” wordt eindelijk onthuld, maar niet voordat Kipling ons nog drie scenario’s presenteert. De eerste gaat over hoe je anderen moet behandelen, ongeacht hun positie in het leven. Hij schrijft:

Als je met mensenmenigte kunt praten en je deugd kunt behouden,

Of met koningen kan wandelen – zonder de algemene aanraking te verliezen ,

Het zou niet moeten uitmaken met wie de lezer wandelt; hij of zij moet de laagste van de lage en de hoogste in een samenleving precies hetzelfde behandelen: met vriendelijkheid. Kipling duikt dan regelrecht in de volgende “if”:

Als noch vijanden noch liefhebbende vrienden je pijn kunnen doen,

Als alle mannen tel met je mee, maar niet te veel,

Kipling herinnert zijn lezer eraan dat het belangrijk is om terug te kunnen keren van teleurstelling of pijn. niet stilstaan bij zijn vijanden of de pijn die een geliefde mogelijk kan veroorzaken.Ten slotte geeft de dichter de lezer zijn laatste advies:

Als je de meedogenloze minuut kunt vullen

Met zestig seconden ‘ afstand lopen,

Hij zegt zijn lezer nooit op te geven of zelfs maar een seconde tijd te verspillen. Als je een minuut krijgt, zorg er dan voor dat je alle zestig seconden gebruikt. Ten slotte wordt in de laatste twee regels het resultaat van het naleven van al deze weetjes onthuld:

De jouwe is de aarde en alles wat erin is,

En – wat meer is – je zult een Man zijn, mijn zoon!

Als iemand in staat is om al deze dingen onder controle, men heeft de wereld binnen handbereik.

Literaire apparaten in If—

Kipling maakt gebruik van verschillende literaire apparaten in ‘If—.’ Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot herhaling, enjambment en caesuur. Dit laatste is een formeel apparaat dat optreedt wanneer de dichter een pauze in het midden van een regel invoegt. Dit kan worden gedaan met interpunctie of met de meter. Bijvoorbeeld regel één en twee van de tweede strofe die luidt: “Als je kunt dromen – en dromen niet tot je meester kunt maken; / Als je kunt denken – en niet je gedachten kunt richten.”

Gewoon een blik werpen bij het gedicht wordt de lezer onmiddellijk geraakt met het woord ‘Als …’ Het is niet alleen de titel van het gedicht, maar door zijn gebruik van herhaling benadrukt Kipling het woord in zijn hele werk. Dit zorgt ervoor dat het gedicht beweegt en de lezer baant zich een weg door het gedicht om de gevolgen te krijgen van wat er zal gebeuren als hij of zij in staat is om alles te bereiken wat in het gedicht staat. Kipling stelt niet teleur: de lezer ontdekt wat er zal gebeuren in de laatste twee regels van het werk.

Enjambment is een ander interessant apparaat, dat optreedt wanneer de dichter een regel afsnijdt voor het natuurlijke stoppunt van een zin of zin. Bijvoorbeeld de overgang tussen regel twee en drie van de tweede strofe en een en twee van de derde strofe.

Historische achtergrond van If—

‘If—’ was de eerste gepubliceerd in 1910. Het is enigszins ironisch dat Kipling een gedicht schreef over wat er nodig is om een deugdzaam man te zijn: hij was een imperialist die helemaal voor de kolonisatie van het Britse rijk was. Kipling zelf bracht veel tijd door in Brits India. Kipling schreef het gedicht nadat hij was geïnspireerd door de acties van Leander Starr Jameson.

Over Rudyard Kipling

Rudyard Kipling werd geboren in Bombay, India, in december 1865. Als jongen , genoot hij van het werk van Ralph Waldo Emerson en Wilkie Collins. Hij was ongeveer elf jaar oud toen hij begon met schrijven. Kipling’s bekendste werk, The Jungle Book, werd eind jaren 1890 gepubliceerd. Kipling’s leven nam een tragische wending in de jaren dertig met de dood van zijn tweede kind. Nadat hij een maagzweer had ontwikkeld en een operatie had ondergaan, stierf Kipling minder dan een week later. Zijn as werd begraven in Westminster Abbey in Poet’s Corner. Sinds zijn schrijven enigszins onder de loep is genomen, lijkt de mening van lezers over zijn koloniale, soms overdreven mannelijke toon nu veel minder smaakvol.