Overzicht

Hoewel deze vorm van candida-mucosale infectie sterk lijkt op orofaryngeale candidiasis (OPC), zullen we hier de unieke kenmerken bespreken, vooral omdat deze betrekking hebben op patiënten met HIV-AIDS.

Epidemiologie

De risicofactoren voor candida-oesofagitis zijn dezelfde als die voor OPC. En, net als bij OPC, heeft candida-oesofagitis sinds het begin van de hiv-epidemie speciale aandacht gekregen. Tussen de 3 en 10 {64e6c1a1710838655cc965f0e1ea13052e867597ac43370498029d1bc5831201} van de met hiv geïnfecteerde patiënten komen voor het eerst onder medische hulp als gevolg van hun eerste episode van candida-oesofagitis. De incidentie van het totale aantal oesofagitis bij met hiv geïnfecteerde patiënten is naar verluidt zo hoog als 15 tot 20 {64e6c1a1710838655cc965f0e1ea13052e867597ac43370498029d1bc5831201}. Deze percentages worden sterk beïnvloed door het gebruik van effectieve antiretrovirale therapie. Maar zelfs met een dergelijke therapie lijden patiënten met gevorderde aids vaak enorm aan candida-oesofagitis.

Net als bij OPC is Candida albicans verantwoordelijk voor de overgrote meerderheid van de gevallen van symptomatische infectie. Hoewel Candida niet-albicans kan worden geïdentificeerd, worden patiënten met symptomen gewoonlijk ook getroffen door C. albicans.

Klinische manifestaties

Candidale oesofagitis wordt gewoonlijk, maar niet altijd, geassocieerd met gelijktijdige OPC. Patiënten met candida-oesofagitis zullen gewoonlijk enkele, zo niet alle, van de volgende symptomen hebben: dysfagie (een perceptie van slikproblemen), odynofagie (pijn tijdens het slikken), substernale pijn op de borst die niet duidelijk verband houdt met slikken, en / of gevoel van obstructie in de borst. Candidale oesofagitis is in verband gebracht met koorts, maar dit is ongebruikelijk. Bij endoscopie (zie foto’s) worden witte exsudatieve laesies gezien die lijken op die van OPC. Ze kunnen klein of wijdverspreid en aaneengesloten zijn. Candida-oesofagitis bij patiënten met hiv / aids wordt wel eens de “meest voorkomende invasieve candidiasis genoemd bij patiënten met aids”. Biopsiestudies hebben echter aangetoond dat Candida in de slokdarm is nooit invasief in de ware zin van het woord. Het proces is eerder beperkt tot het oppervlak van de slokdarm. Candidale oesofagitis is echter een significante ziekte en was de meest voorkomende AIDS-definiërende ziekte in twee cohorten van hiv-geïnfecteerde vrouwen. Candidale oesofagitis treedt meestal op wanneer het CD4 + -aantal lager is dan 100 cellen / mm3, hoewel het ook kan worden gezien tijdens de voorbijgaande immunosuppressie van een acute HIV-infectie.

Normale slokdarm Slokdarmcandidiasis

Diagnostische strategieën

De beste test voor Candida-oesofagitis is gastro-intestinale endoscopie. Het is echter duidelijk hebben aangetoond dat deze dure en invasieve procedure in de meeste gevallen niet nodig is. De gelijktijdige aanwezigheid van OPC samen met een van de bovenstaande symptomen heeft een hoge voorspellende waarde voor de diagnose van candida-oesofagitis. In deze setting is een therapeutische proef met een azool een geschikte diagnostische en therapeutische strategie. Endoscopie is gereserveerd voor patiënten die niet reageren op dit therapeutische onderzoek.

Blind poetsen van de slokdarm via nasogastrische buis heeft een gevoeligheid van 96 {64e6c1a1710838655cc965f0e1ea13052e867597ac43370498029d1bc5831201} en een specificiteit van 87108388655. Bariumslikproef kunnen laesies die wijzen op oesofageale candidiasis zijn vertonen, maar minder gevoelig (80 64e6c1a1710838655cc965f0e1ea13052e867597ac43370498029d1bc5831201 {}), ook uitgevoerd met een dubbel contrast techniek (gevoeligheid van 88 64e6c1a1710838655cc965f0e1ea13052e867597ac43370498029d1bc5831201 {}). Al deze benaderingen zijn echter inferieur aan endoscopie.

Therapie

Systemisch actieve therapie is nodig voor een effectieve behandeling van candida-oesofagitis. De duur van de therapie hangt af van de klinische respons. Idealiter duurt een therapie tot 2 weken nadat de symptomen zijn verdwenen.