Toen ik in New York woonde, heb ik dat nooit in halal-cart kip en rijst. Er was een karretje met de spullen buiten mijn metrohalte, en zo nu en dan pakte ik het op als een gemakkelijk diner en genoot ervan, maar ik deed nooit mijn best om het te halen. Ik heb een zwager die echter absoluut van het spul houdt, en met de uitbreiding van Halal Guys naar zijn woonplaats Houston is zijn enthousiasme alleen maar gegroeid en ik vond het besmettelijk en ben persoonlijk meer opgewonden om kip en rijst te krijgen nu dan ooit tevoren. Bij het zoeken naar quarantainekookprojecten werden halal kip en rijst in karrenstijl al snel een koploper omdat ik het nog nooit eerder had gehaald en het leek alsof ik er een middag mee bezig zou zijn, het feit dat het bleek ongelooflijk was slechts een pluspunt.

Ik heb nooit veel nagedacht over wat er eigenlijk in de smaak van de kip zit, en toen ik recepten aan het onderzoeken was en me op Kenji’s vestigde, was ik een beetje verrast dat de marinade veel meer door Grieks eten werd beïnvloed dan door het Midden-Oosten. Ik denk dat het wel logisch is dat het “een combinatie van olie, oregano, knoflook, koriander en citroen is die kippendijen siert – het andere vlees in een halal karcombinatie is gyro.

Nadat ik de marinade-ingrediënten in een blender had gecombineerd, schonk ik de helft van de saus over kippendijen zonder botten zonder vel die ik in een grote Ziploc-zak had gedaan. Daarna in de koelkast het ging – met deze sterk zure marinade zijn kortere inweektijden beter, dus je kijkt naar een maximum van één tot vier uur, wat de perfecte hoeveelheid tijd is om de rest van de bijgerechten samen te stellen.

Het enige dat Kenji’s recept voor mij miste, was de hete saus. Het originele recept dat ik volgde, zei net dat ik een hete saus uit een fles moest gebruiken voor dit, maar die Halal Guys-slingers met rode saus zijn vuriger en minder zuur dan wat er uit de meeste hete sausflessen komt, dus ik dacht dat dit de thuisbehandeling rechtvaardigde. Om iets te matchen dat zo ongelooflijk verpakt pittige punch, ik begon met chiles de arbol, die ik in water gedrenkt heb en vervolgens in een blender geheel heb overgebracht. Ik heb wat andere kruiden toegevoegd, zoals knoflook, paprika, koriander en komijn om de saus wat diepte te geven, en daarna water, olie en azijn weken voor de vloeistof. Nadat ik alles samen had gepureerd, was mijn saus niet ‘de diepe, aardse rode halal jongens’, maar het was ongelooflijk heet, wat het belangrijkste doel was. Ik voelde me goed dat slechts een klein beetje van dit spul de perfecte warmte zou geven aan het uiteindelijke gerecht.

De volgende stap was de allemaal belangrijke witte saus, het spul dat halal cart kip echt uniek maakt. Voor zover ik weet, als ik een kopie zou maken van Halal Guys witte saus, zou het mayo zijn met wat extra citroensap, zwarte peper en een karige hoeveelheid suiker. Kenji’s recept bevatte een 50/50 mix van Griekse yoghurt en peterselie aan de mix, en ik ging ergens tussen de twee zitten met meer mayo dan Griekse yoghurt, en gooide de peterselie weg omdat ik persoonlijk nog nooit deze stijl van witte saus heb gehad met iets groen erin. Het eindresultaat smaakte naar het geld voor mij.

De rijst was de volgende, die Ik maakte het eigenlijk meteen nadat ik het vuur had aangestoken om de kip te koken. In die twintig minuten die nodig waren voordat de houtskool helemaal ontbrandde, heb ik kurkuma en komijn geroosterd in gesmolten boter, daarna toegevoegd aan de basmatirijst en gekookt tot het begon te draaien doorschijnend. Nu de rijst voldoende gekruid en geroosterd is, heb ik kippenbouillon toegevoegd voor het vocht, samen met wat zout, en laat het rijstmengsel afgedekt 15 minuten sudderen. Eenmaal gaar, heb ik het van het vuur en mijn vuur gehaald was klaar om te grillen.

De kip-kookmethode is echt waar dit recept komt overeen met wat u daadwerkelijk in een karretje of restaurant zou krijgen. Het koken in die scenario’s gebeurt op een platte bovenkant, maar ik wilde een grillproject, dus ik besloot om te zien hoe het met vuur zou werken. Ik begon met koken door de hele dijen te grillen tot ze gaar waren, en in de tien minuten die daarvoor nodig waren, kregen ze een mooie kleur.

De volgende stap kan een beetje vreemd aanvoelen, maar het is bedoeld om te simuleren wat er gebeurt als de kip in de kar wordt gekookt. In die omgeving wordt de kip een keer gekookt, vervolgens gehakt en in de hoek gezet om op bestellingen te wachten. Als dat gebeurt, wordt een enkele portie verdeeld en opnieuw gekookt. Er is dus een dubbel kookproces en ook een tijd waarin de kip meer smaak opneemt terwijl het op een stapel rust, waarbij het vocht van alle sappige dijen samenvloeit. Om iets soortgelijks te krijgen, heb ik de kippendijen een keer gehakt volledig gaar en doe ze in een kom met de resterende marinade.Ik gooide alles door elkaar en legde de kip weer op de grill.

Om te voorkomen dat de kip door de roosters valt tijdens deze tweede keer koken hield ik alle gesneden stukken bij elkaar en draaide ze af en toe om om ze gelijkmatig te koken. Na slechts een paar minuten waren de stukken kip overal heet en kregen ze wat meer kleur, waarna ik ze weer in de kom legde en verder ging met het volgende.

Omdat er brood schaars was, was ik er vrij zeker van dat ik mijn favoriete Griekse pita niet in de winkel zou kunnen vinden en dit zou de dag worden dat ik leerde hoe je het thuis moest maken, maar laag en zie, ze hadden het op voorraad, dus ik pakte een pakje. De pitabroodje moet echter worden opgewarmd om het zacht en buigzaam te maken, wat ik deed op de grill, alleen het hete vuur duurt ongeveer 30 tot 60 seconden om het in zijn warme en zachte staat te krijgen.

Nu had ik alle verschillende componenten gedaan en het was tijd om ze in elkaar te zetten tot de hoofdplaat die je uit een kar zou krijgen. Dit begon met het neerleggen van een flinke portie rijst en een topping met stukjes kip. Vervolgens vulde ik het grootste deel van de overgebleven ruimte met geraspte ijsbergsla en bedekte die met in blokjes gesneden tomaten, nestelde pitabroodjes in een open zak in de kom en voegde vervolgens aan de witte saus een klein beetje hete saus toe. Ik verbaasde me erover hoe dicht dit smaakte naar het echte werk. Hoewel de kip normaal niet gegrild is, was de algehele smaak perfect en versmolten geweldig met de romige en pittige witte saus. Zelfs de kleine hoeveelheid hete saus die je op de foto hierboven ziet, was meer dan genoeg om een vurig tintje aan het hele gerecht te geven, dat een beetje in toom werd gehouden door de witte saus, maar meer door de boterachtige en goed gekruide rijst. Er zijn zoveel smaken gaande in deze drie stukken van het gerecht dat je een paar happen van de neutrale sla, tomaat en pitabroodje nodig hebt om alles in evenwicht te brengen en het geheel te laten smaken. Al met al kostte het recept minder moeite en tijd dan ik aanvankelijk dacht toen ik er voor het eerst naar keek, dus dit kan voor mij niet alleen een tijdvullende quarantainemaaltijd worden, maar iets om in de normale rotatie te stoppen. / p>

Gepubliceerd op do 28 mei 2020 door Joshua Bousel

Misschien vind je dit ook leuk