1997–1999Bewerken

Het Major League Baseball-seizoen van 1994 werd afgebroken vanwege de Major League Baseball-aanval. Een primaire bron van conflicten die tot de staking leidden, waren de enorme machtsclubeigenaren die de salarissen van de spelers in hun respectievelijke teams overschreden. Kleine marktteams voelden zich geboeid door hun relatief bloedarme budgetten, terwijl spelers van grotere marktteams niet bereid waren de aanzienlijke loonsverlagingen te accepteren die een salarisplafond waarschijnlijk zou hebben opgelegd. Dit resulteerde in een compromis in de collectieve arbeidsovereenkomst van 1996, die de eerste luxe belasting van de Major League Baseball oplegde.

In de eerste overeenkomst stond dat de vijf beste salaristeams in elk jaar een boete van 34% zouden betalen. op elke dollar die een team meer dan halverwege tussen de salarissen van het vijfde en zesde team besteedde. Als het vijfde hoogste salaristeam bijvoorbeeld een loonlijst van $ 100 miljoen had en het zesde hoogste salaristeam een loonlijst van $ 98 miljoen, de vijf beste teams 34% zou betalen voor elke dollar die ze meer dan $ 99 miljoen hebben uitgegeven. Hieronder staat het bedrag dat elk team heeft betaald van 1997 tot 1999, toen dit systeem van kracht was.

2002 – heden Bewerken

Het huidige systeem is gebaseerd op de collectieve arbeidsovereenkomst van 2002. De luxe belasting werd afgeschaft van 2000 tot 2002, en de MLB bracht het terug met een nieuwe wijziging in het systeem. In plaats van een niveau tussen het 5e en 6e team te plaatsen, besloten ze om stelde een drempel in die een team niet kon passeren zonder een vergoeding. Hierdoor konden teams bedriegen bepaal hun eigen lot meer, aangezien ze niet werden vergeleken met andere teams. Dit betekende dat ze alleen gestraft zouden worden als ze een bepaald niveau behaalden, in plaats van als ze in de top 5 van het jaar zaten voor salaris. De kosten-batenanalyse van 2002 stelde de drempel vast voor de seizoenen 2003-2006, werd bijgewerkt voor de seizoenen 2007-2012 in de kosten-batenanalyse van 2006 en werd opnieuw bijgewerkt voor de seizoenen 2013-2016 in de kosten-batenanalyse van 2012. In de KBA van 2016 is de drempel voor de seizoenen 2017-2021 vastgelegd. De belastingdrempel voor de seizoenen 2003–2021 staat in de onderstaande tabel.

Net als bij het oude systeem zouden teams een percentage moeten betalen van elke dollar waarmee hun salaris de vastgestelde drempel overschreed. Krachtens de KBA’s van 2002 en 2006 bracht de overeenkomst een progressief belastingstelsel tot stand. Ze kwamen overeen dat overtreders voor de eerste keer een vergoeding van 17,5% van het teveel aan loon zouden betalen (later verhoogd tot 22,5%), voor overtreders voor de tweede keer 30% en voor derde overtreders 40%. In de CBA van 2012 voegde de overeenkomst, nadat teams meer dan drie keer over de limiet gingen, een belastingniveau van 50% toe wanneer teams de limiet vier of meer keer overschreden. Volgens de KBA van 2016 zouden eerste overtreders een vergoeding van 20% van de dollar moeten betalen, tweede overtreders 30% van de dollar en derde of volgende tijdovertreders zouden 50% van de dollar moeten betalen (deze overtredingen moeten in opeenvolgende jaren voor deze percentages. Als een team een jaar onder de drempel valt, wordt de straf het volgende jaar opnieuw ingesteld op de “eerste overtreding”).

Van 2003 tot 2017, in elk jaar minstens één team heeft de belastingdrempel overschreden; slechts acht verschillende teams zijn in die periode over de drempel gekomen. Hieronder vindt u een uitsplitsing van hoeveel elk team heeft betaald sinds de invoering van de nieuwe competitieve balansbelasting in 2003, tot en met het seizoen 2017.

Toewijzing van betaalde belastingen

Op 2 december van elk contractjaar meldt het Bureau van de Commissaris es elk team dat de belastingdrempel heeft overschreden dat ze vóór 21 januari van het volgende kalenderjaar belasting moeten betalen. Het kantoor van de commissaris verdeelt dit geld vervolgens op een standaardmanier. De eerste $ 13 miljoen zal worden gebruikt om de financieringsverplichtingen van clubs onder de MLB Players Benefits Agreements te bekostigen. Van het resterende bedrag zal 50% van de resterende opbrengst die voor elk Contractjaar is verzameld, met opgebouwde rente, worden gebruikt om spelersvergoeding te financieren zoals beschreven in de MLB Players Benefits Plan-overeenkomsten en de andere 50% zal worden verdeeld onder clubs die dit niet hebben gedaan. de drempel voor basisbelasting in dat contractjaar overschrijden.