Kenmerken van recessionele morenen op een gematigde gletsjer in Zuidoost-IJsland: Inzicht in patronen, snelheden en drijfveren van gletsjerterugtrekking

IJslandse gletsjers zijn vanwege hun Noord-Atlantische maritieme omgeving gevoelig voor klimaatschommelingen op korte termijn, en ondergaan sinds het midden van de jaren negentig een marginale ijsterugtrekking. Recente patronen, snelheden en drijfveren van ijsfrontale retraite bij Skálafellsjökull, Zuidoost-IJsland, worden onderzocht met behulp van kleinschalige recessionele morenen als een geomorfologische proxy. Deze kleinschalige recessionele morenen vertonen onderscheidende zaagtandvormige planvormgeometrieën en zijn geconstrueerd door een reeks genetische processen die verband houden met een kleine terugbeweging van de ijsrand, waaronder (i) gecombineerde duw- / knijpmechanismen, (ii) het platgooien van reeds bestaande proglaciale materiaal, en (iii) submarginale bevriezing. Remote-sensing-onderzoeken en lichenometrische dateringen benadrukken sequenties van jaarlijks gevormde recessionele morenen op de noordelijke en centrale delen van het voorland. Omgekeerd vormen morenen zich op een subjaarlijkse tijdschaal aan de zuidoostelijke rand van Skálafellsjökull. Door de jaarlijkse morene-afstand te gebruiken als een proxy voor de jaarlijkse terugtrekkingspercentages van de ijsmarge (IMRR’s), laten we zien dat prominente periodes van gletsjerterugtrekking in Skálafellsjökull samenvallen met die op andere IJslandse uitlaatgletsjers, evenals die welke zijn geïdentificeerd bij Groenlandse uitlaatgletsjers. Analyse van IMRR’s en klimaatgegevens suggereren dat de luchttemperatuur in de zomer, de temperatuur van het zeeoppervlak en de Noord-Atlantische Oscillatie een invloed hebben op de IMRR’s bij Skálafellsjökull, waarbij de gletsjer het meest gevoelig lijkt voor de luchttemperatuur in de zomer. Op basis van verdere klimaatgegevensanalyses veronderstellen we dat de temperatuur van het zeeoppervlak de luchttemperatuurveranderingen in de Noord-Atlantische regio kan veroorzaken, wat op zijn beurt IMRR’s dwingt. De stijging van de oppervlaktetemperatuur van de zee in de afgelopen decennia kan verband houden met atmosferische variaties in de dynamiek van de Noord-Atlantische subpolaire gyre.

Write a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *