Overzicht van onderwerpen
Hartfalen met geconserveerde ejectiefractie (HFpEF) treedt op wanneer de kamer linksonder (linkerventrikel) ) niet goed met bloed kan vullen tijdens de diastolische (vul) fase. De hoeveelheid bloed die naar het lichaam wordt gepompt, is minder dan normaal.
Het wordt ook wel diastolisch hartfalen genoemd.
Wat betekent een bewaarde ejectiefractie?
De soorten hartfalen zijn gebaseerd op een meting die de ejectiefractie wordt genoemd. De ejectiefractie meet hoeveel bloed in het ventrikel bij elke contractie wordt weggepompt. Het linkerventrikel knijpt en pompt wat (maar niet al) van het bloed in het ventrikel naar uw lichaam. Een normale ejectiefractie is meer dan 55%. Dit betekent dat 55% van het totale bloed in het linkerventrikel bij elke hartslag wordt weggepompt.
Hartfalen met bewaarde ejectiefractie (HFpEF) treedt op wanneer het linkerventrikel zich niet zo goed met bloed vult als normaal . Het ventrikel kan goed pompen. Maar het kan stijf zijn, zodat het zich niet zo goed kan ontspannen en zich met bloed kan vullen als normaal. De ejectiefractie is 50% of meer. HFpEF kan ook worden gediagnosticeerd als de ejectiefractie 40% tot 49% is. Voetnoot 1
Hoewel de ejectiefractie normaal kan zijn, heeft het hart minder bloed om eruit te pompen. Het hart pompt dus minder bloed uit dan het lichaam nodig heeft.
Voorbeelden van ejectiefracties van een gezond hart en een hart met geconserveerde ejectiefractie:
- Een gezond hart met een totaal bloedvolume van 100 ml dat 60 ml pompt heeft een ejectiefractie van 60%.
- Een hart met een stijve linkerventrikel met een totaal bloedvolume van 90 ml en pompen van 50 ml heeft een ejectiefractie van 55%.
HFpEF treedt op omdat de spier van de linker hartkamer te stijf of te verdikt wordt. Om een stijve hartspier te compenseren, moet uw hart de druk in het ventrikel verhogen om de ventrikel. Na verloop van tijd zorgt deze toegenomen vulling ervoor dat bloed zich ophoopt in het linker atrium en uiteindelijk in de longen, wat leidt tot vochtophoping en de symptomen van hartfalen.
Wat is de oorzaak?
De meest voorkomende oorzaak van diastolisch hartfalen is het natuurlijke effect van veroudering op het hart. Naarmate u ouder wordt, heeft uw hartspier de neiging om te verstijven, wat zorg ervoor dat uw hart zich niet goed met bloed vult, wat leidt tot diastolisch hartfalen.
Maar er zijn veel gezondheidsproblemen die het vermogen van uw linkerventrikel om zich tijdens de diastole goed met bloed te vullen, kunnen aantasten.
|
Oorzaak |
Wat is het? |
Hoe het hartfalen veroorzaakt |
|---|---|---|
|
Coronaire hartziekte (CAD) |
Blokkering van de slagaders die het hart van bloed voorzien |
Een lage bloedstroom naar de hartspier (ischemie) kan voorkomen dat het hart ontspant en zich met bloed vult. |
|
Hoge bloeddruk |
Verhoogde druk in uw bloedvaten |
Hartspier kan de wand van het hart verdikken (hypertrofie) in een poging om tegen hoge bloeddruk te pompen. Een verdikte hartspier beperkt het vermogen van het hart om te ontspannen en zich te vullen met bloed. |
|
Aortastenose |
Smalle opening van de aortaklep |
Het linkerventrikel wordt dikker, waardoor het vermogen om te vullen wordt beperkt. |
|
Hypertrofische cardiomyopathie |
Erfelijke afwijking van de hartspier resulterend in zeer dikke wanden van de linker hartkamer |
Dik hartspier voorkomt dat bloed de linker hartkamer vult. |
|
Pericardiale aandoening |
Afwijking van de zak rond het hart (pericardium) |
Vloeistof in de pericardiale ruimte (pericardiale tamponade) of een verdikt pericardium (pericardiale vernauwing) kan het vermogen van het hart om te vullen beperken. |
