“Veel eigenaren willen veranderen het dieet van hun hond als ze tekenen zien “dat er iets niet klopt met de lever”, zegt Tufts veterinaire voedingsdeskundige Cailin Heinze, VMD, DACVM. “Maar een verandering in leverenzymwaarden op bloedonderzoek betekent niet noodzakelijk dat een verandering in het voedingspatroon passend is. ” Er zijn inderdaad maar twee belangrijke gevallen waarin is aangetoond dat verandering van het voedingspatroon gunstig is voor leveraandoeningen.

Wanneer de leveraandoening ernstig is en de hond proteïne-intolerantie heeft

Een van de twee redenen om het dieet van een hond te veranderen in het geval dat ze een leveraandoening heeft, is dat de ziekte ernstig is geworden, wat betekent dat de hond in wezen leverfalen heeft en dat orgaan niet langer kan doen wat het moet doen – gifstoffen uit het lichaam filteren weefsels en dienen als het “controlepaneel” voor het metabolisme.

Sommige honden met een gevorderde leverziekte kunnen tekenen van “hepatische encefalopathie” vertonen, wat in feite een probleem met de hersenen betekent dat verband houdt met de lever. Ze omvatten het wandelen van de hond alsof ze dronken is, zich erg slaperig voelen na de maaltijd – “een beetje ruim of gezoneerd”, zegt Dr. Heinze – toevallen, en naar de muur staren of zelfs haar hoofd tegen de muur drukken.

Als u een van deze symptomen ziet, is het duidelijk een noodgeval en moet de hond onmiddellijk worden beoordeeld. Vaak is een leverbiopsie nodig om de exacte aard van de situatie en de omvang van de ziekte te beoordelen. .

Deze zorgwekkende tekenen verschijnen omdat de lever steeds minder goed in staat is om eiwitten goed te metaboliseren. Normaal gesproken breekt de lever de aminozuurbouwstenen van eiwitten af om de stikstof die ze bevatten af te scheiden. Dit proces produceert ammoniak. , dat uiteindelijk in de urine wordt uitgescheiden als ureum. Maar als de lever zijn vermogen om normaal te functioneren substantieel verliest, blijft de ammoniak in de bloedbaan met andere gifstoffen, en dat is wat alle neurologische problemen veroorzaakt.

” We kunnen het dieet aanpassen om de niveaus van sommige van die gifstoffen ‘, zegt Dr. Heinze,’ en een van de manieren waarop we dat doen, is door de totale hoeveelheid eiwit in de voeding te verminderen. Elke hond heeft een minimale hoeveelheid eiwit die ze moet binnenkrijgen om een normale lichaamsfunctie te hebben. Maar bij honden met een zeer ernstige leverziekte, als je ze veel meer geeft dan ze nodig hebben, voed je het vuur. ”

Het soort eiwit telt ook. “Bepaalde soorten eiwitten lijken ergere problemen te veroorzaken”, zegt dr. Heinze. “Dingen zoals orgaanvlees en vis bevatten hogere niveaus van bepaalde verbindingen (purines, enkele van de aminozuren) die bijzonder schadelijk kunnen zijn voor honden met een slechte leverziekte. . Velen doen het beter met plantaardige eiwitten of eiwitten op basis van eieren en zuivelproducten, zowel vanwege verschillen in de aminozuursamenstelling als verschillen in de weefsels waar het eiwit vandaan komt. ”

Gelukkig zijn er die therapeutische diëten voor honden die op recept verkrijgbaar zijn bij dierenartsen en die de juiste soorten eiwitten in de juiste hoeveelheden leveren. Deze producten zijn over het algemeen op basis van eieren of soja. Eigenaren hoeven zich geen zorgen te maken over de kwaliteit van het eiwit. Zowel eieren als soja bevatten hoogwaardige eiwitten die voor de nodige voeding zorgen en tegelijkertijd zachter blijken te zijn voor een falende lever.

Toch moeten eigenaren van gezelschapsdieren opmerken dat voor een hond in de latere stadia van ziekte, er is veel vallen en opstaan. “De hoeveelheid proteïne die wordt verdragen, is individueel voor de patiënt”, zegt dr. Heinze. “Hoeveel proteïne wordt verdragen, hangt af van de mate van de ziekte, wat de oorzaak is en ook van de medicijnen die het huisdier gebruikt.” Het doel is om het proteïnegehalte in het bloed binnen het normale bereik te houden en het hoogste proteïnegehalte te geven dat wordt verdragen zonder abnormale ammoniak in het bloed of klinische symptomen te veroorzaken. Dieet wordt echter meestal niet alleen gebruikt. Medicijnen worden vaak samen met een dieet gebruikt om de eiwittolerantie van een hond te verbeteren. De combinatie helpt de klinische symptomen onder controle te houden.

Het is belangrijk te benadrukken dat de meeste honden die leverproblemen hebben die uitsluitend zijn gebaseerd op verhoogde leverenzymspiegels op bloedonderzoek, een redelijk normale algehele leverfunctie hebben en niet tekenen van hepatische encefalopathie vertonen. Voor honden zonder klinische symptomen, zoals een hond die verhoogde leverenzymspiegels had op een bloedpaneel dat werd genomen voordat ze onder narcose gingen voor iets routinematig zoals tandheelkundig werk, is geen verandering van het voedingspatroon aangewezen. Meestal worden de abnormale waarden gecontroleerd en als ze buiten het normale bereik blijven vallen, is waarschijnlijk een biopsie vereist om de aard van het leverprobleem te begrijpen.

Om het punt te benadrukken, dieetaanpassing met behulp van een dierenarts therapeutische voeding zal waarschijnlijk niet helpen bij een hond met licht verhoogde leverenzymen (die vanzelf weer normaal kunnen worden) of zelfs met een leverziekte in het midden van de fase. De ziekte moet al een heel eind zijn, wil een speciaal eiwitarm dieet een gunstig effect hebben.Het bewijs is er simpelweg niet om het dieet van een hond te veranderen in geval van milde of zelfs matige leverproblemen.

Overtollig koper in de lever

De andere reden om het dieet van een hond te veranderen hond met leverziekte is als de ziekte wordt veroorzaakt door een overmatige koperophoping. Als een hond na verloop van tijd niet in staat is overtollig koper uit haar lever te verwijderen (het is een genetische aandoening bij sommige rassen zoals Bedlington Terriers), beschadigt het de levercellen en kan ze een ernstige leverziekte en zelfs leverfalen ontwikkelen. Net als bij een leveraandoening in het algemeen, kan een biopsie worden uitgevoerd, zelfs als de hond in orde lijkt, als bloedleverenzymen bij een routineonderzoek veel hoger blijken te zijn dan ze zouden moeten zijn en niet verbeteren met conservatieve behandeling. Als via een biopsie wordt vastgesteld dat overtollig koper in de lever het probleem is, moeten voedingsveranderingen onmiddellijk worden doorgevoerd – u wilt niet wachten tot de hond het punt van leverfalen heeft bereikt om een verschil te maken. Honden met een teveel aan koper in hun lever kunnen volkomen normaal handelen, licht ziek zijn of zelfs een volledig acuut leverfalen krijgen, afhankelijk van de ernst van de koperophoping en hoe lang het duurt om zich op te bouwen.

Zodra de kopertoxiciteit als het probleem is geïdentificeerd, worden medicijnen toegediend om het overschot uit de lever te verwijderen. Het instellen van een koperarm dieet is een aanvullende maatregel om verdere koperophoping te helpen voorkomen. Hoe vind je er een?

Dezelfde eiwitarme therapeutische diëten die door dierenartsen worden voorgeschreven voor honden met een ernstige leverziekte bevatten ook weinig koper. “Het is een soort van one size fits all”, zegt Dr. Heinze.

Het probleem is echter dat een maat niet altijd even goed past. “De uitdaging,” zegt Dr. Heinze, “is dat veel honden met te veel koper geen eiwitarm dieet nodig hebben omdat hun levers er niet zo slecht aan toe zijn. Als wat in de handel verkrijgbaar is niet geschikt is voor de hond, kan ik aanbevelen om voorzichtig proteïne toe te voegen aan een therapeutisch middel. leverdieet of een huisgemaakt dieet aanbevelen waarvoor ik een specifiek recept zal geven, “dat wil zeggen, hoger in proteïne maar arm aan koper. Als alternatief kunnen er niet-levergerichte commerciële diëten zijn die lager zijn, maar niet het laagste , in koper, dat zou kunnen werken voor een specifieke hond.

Voedingsmiddelen met een hoog kopergehalte zijn meestal rood vlees en orgaanvlees zoals lever. Een dieet met een lager kopergehalte kan bijvoorbeeld kip bevatten in plaats van rundvlees. ” We beoordelen de individuele patiënt ”, zegt Dr. Heinze. “De hoop is dat de lever niet zo beschadigd is door het koper dat het niet kan regenereren. Leverweefsel kan in aanzienlijke mate regenereren als de lever als geheel niet te ver weg is.”

Net als bij proteïne kan een dierenarts de koperopname aanpassen aan de individuele hond – een belangrijk punt omdat strikt genomen de therapeutische laag-kopervoeding voor honden zo laag in dat mineraal is dat ze theoretisch een huisdier met een tekort aan koper, vooral als ze gedurende lange tijd samen met koperverlagende medicijnen worden gebruikt. Je moet naar de situatie voor je kijken. “Stel je een 2-jarige hond voor met te veel leverkoper die tekenen van een klinische ziekte vertoont. die al een koperarm dieet heeft gegeten ”, zegt Dr. Heinze. “Vergelijk dat eens met een hond bij wie op 10-jarige leeftijd een teveel aan leverkoper wordt vastgesteld en die haar hele leven een koperdieet heeft gegeten, maar geen klinische symptomen vertoont. De 2-jarige zal haar koperconcentraties veel sneller hebben opgebouwd. en zullen strengere koperbeperking nodig hebben, en ook koperverlagende medicijnen. ”