Asclepius was de oude Griekse god van de geneeskunde, en er werd ook aan hem voorspeld. De god had verschillende heiligdommen in Griekenland; de bekendste was in Epidaurus, dat een belangrijk centrum van genezing werd in zowel de oude Griekse als de Romeinse tijd en waar elke vier jaar atletische, dramatische en muzikale spelen werden gehouden ter ere van Asclepius.

Asclepius In Mythologie

In de Griekse mythologie was Asclepius (of Asklepios) een halfgodenheld, aangezien hij de zoon was van de goddelijke Apollo, en zijn moeder de sterfelijke Koronis uit Thessalië. In sommige verslagen liet Koronis haar kind in de buurt van Epidaurus achter. beschaamd over zijn onwettigheid en liet de baby achter om te worden verzorgd door een geit en een hond. In een andere versie van het verhaal werd Koronis echter door Apollo gedood omdat hij ontrouw was, terwijl in weer een andere versie de Messenian Arsinoe de ongelukkige moeder van Asclepius.

De moederloze Asclepius werd opgevoed door zijn vader die hem de gave van genezing en de geheimen van medicijnen met behulp van planten en kruiden Asclepius kreeg ook les van Cheiron, th de wijze centaur die op Mt. Pilion. Asclepius had veel kinderen – twee zonen: Machaon en Podaleirios, en vier dochters: Iaso, Panacea, Aceso en Aglaia. In sommige tradities was hij getrouwd met Hygeia, ook een godin van de gezondheid; in een andere versie was ze zijn dochter en Asclepius trouwde met Epione. De afstammelingen van Asclepius, die doorgingen met de kunst van geneeskunde en genezing, stonden bekend als de Asclepiaden. Machaon hielp bijvoorbeeld Menelaos toen hij gewond raakte in de Trojaanse oorlog, maar de beroemdste arts van de familie was ongetwijfeld Hippocrates.

Asclepius kwam aan een tragisch einde toen hij werd gedood door een bliksemschicht van Zeus. Dit kwam doordat de vader van de goden Asclepius en zijn medische vaardigheden zag als een bedreiging voor de eeuwige scheiding tussen de mensheid en de goden, vooral na geruchten dat Asclepius ‘genezende krachten zo formidabel waren dat hij zelfs de doden kon opwekken (waarvoor hij gebruikte het bloed van Medusa dat hem door Athena werd gegeven.) Apollo protesteerde tegen de behandeling van zijn zoon, maar werd zelf door Zeus gestraft wegens goddeloosheid en gedwongen om Admetos, de koning van Thessalië, een jaar te dienen. Asclepius zelf werd vergoddelijkt na zijn dood, en in sommige lokale mythen werd hij ook het sterrenbeeld Ophiuchus.

Epidaurus

De god werd vooral aanbeden in het heiligdom van Epidaurus (gesticht in de 6e eeuw voor Christus), bekend als het Asklepieion, omdat men dacht dat hij geboren was op de nabijgelegen Mt. Titthion. De site, het belangrijkste genezingscentrum in de antieke wereld, werd vanuit heel Griekenland bezocht door diegenen die verlichting van hun kwalen zochten door ofwel goddelijke tussenkomst of medicijnen toegediend door de residente priesters, en het had veel belangrijke gebouwen. Deze omvatten een grote tempel (380-375 v.Chr.) Die een groter dan levensgroot standbeeld van Asclepius door Thrasymedes en de Thymele (360-330 v.Chr.) Bevatte – een rond marmeren gebouw met een mysterieus ondergronds labyrint, dat misschien slangen bevatte. Deze werden geassocieerd met Asclepius en symboliseerden regeneratie, aangezien men dacht dat slangen zowel onder als boven de grond leefden en ook verbonden waren met profetie omdat ze de verborgen geheimen onder de grond kenden.

Bij Epidaurus was er ook de kolonne Abato of Enkoimeterion waarin patiënten, na verschillende zuiveringsrituelen te hebben doorlopen, ’s nachts sliepen en dromen wachtten waarin de god zou verschijnen en genezing en remedies zou aanbieden. De genezingen zouden dan later zelf worden toegediend of in de meer complexe gevallen worden uitgevoerd door ingezeten priesters. Dankbare patiënten lieten vaak votiefoffers achter op de site, soms met afbeeldingen van het lichaamsdeel dat was genezen. De site had ook een Grieks theater met 6000 zitplaatsen (340-330 v.Chr.), Het best bewaarde theater van Griekenland en nog steeds in gebruik.

Epidaurus was ook de locatie van het pan-Helleense Asklepieia-festival, opgericht in de 5e eeuw voor Christus en om de vier jaar gehouden om theater, sport en muziek te vieren ter ere van Asclepius. De site bleef belangrijk in de Romeinse tijd en in de 2e eeuw CE werden onder auspiciën van de Romeinse senator Antonius verschillende gebouwen toegevoegd. Het heiligdom werd uiteindelijk gesloten in 426 GT toen de Romeinse keizer Theodosius II de sluiting van alle heidense sites in Griekenland afkondigde.

Andere heiligdommen

Een ander belangrijk heiligdom in Asclepius “naam was in Athene, gelegen net onder de Akropolis op de westelijke helling. Volgens de overlevering bracht een priester genaamd Telemachos de god naar de plaats. in de vorm van een heilige slang in 419 vGT. Strabo vermeldt ook dat het oudste heiligdom voor Asclepius in Tricca was, waar, in sommige verslagen, de god werd geboren, maar de plaats is nooit ontdekt. Messene heeft echter belangrijke archeologische overblijfselen die getuigen van de populariteit van het Asclepian-heiligdom in de Hellenistische tijd. Andere heilige plaatsen bevonden zich op het eiland Kos, dat ook een belangrijke school van artsen had vanaf de 5e eeuw voor Christus, op en in Tegea. De cultus van Asclepius was ook ergens in de 4e eeuw vGT overgebracht naar Pergamon, mogelijk door een genezen patiënt in Epidaurus genaamd Archias.Ten slotte zouden de Romeinen in 293 vGT de heilige slang van Epidaurus naar het Tibereiland hebben gebracht om een plaag te genezen, hoewel hier is het bewijs van de cultus van Asclepius op het Italiaanse vasteland vanaf de 5e eeuw voor Christus.

Asclepius in de kunst

In de oude Griekse kunst werd Asclepius afgebeeld in beeldhouwkunst, op aardewerk, in mozaïeken en op munten. Bijna altijd heeft de god een volle baard, draagt hij een eenvoudig himation-gewaad en houdt hij een staf (de bakteria) vast met een heilige slang eromheen gewikkeld. Hij wordt soms vergezeld door Hygeia en heeft af en toe een hond aan zijn voeten, aangezien deze dieren heilig waren in sommige heiligdommen van de god. De god werd ook in verband gebracht met drie soorten bomen: de cipres, dennen en olijven. Kunstwerken uit zover weg als Dion getuigen Kos, Athene en Rhodos, daterend uit de 4e eeuw voor Christus tot de 3e eeuw na Christus, van de wijdverspreide en langdurige populariteit van de god.