Stel je voor dat je van een andere planeet komt en in de Verenigde Staten bent aangekomen.
Jouw missie: je moet stuur een rapport naar uw buitenaardse superieuren waarin u de culturele overtuigingen beschrijft van deze vreemde mensen, Amerikanen genaamd. Neem vijf minuten en maak een lijst van ten minste vijf uitspraken die Amerikaanse overtuigingen en waarden beschrijven. Hier is een voorbeeld: succes is belangrijker dan geluk. Hier is er nog een: geluk is belangrijker dan succes.
Vanuit het standpunt van een onbevooroordeelde (buitenaardse) buitenstaander, welke items op je lijst zijn volgens jou waar en nuttig? Welke items zijn volgens jou verkeerd of zelfs schadelijk?
In zijn opiniestuk “Five Lies Our Culture Tells” zet David Brooks vraagtekens bij veel van de kernopvattingen van de Amerikaanse samenleving. Hij gelooft dat deze “leugens” hebben geleid tot een spirituele en emotionele crisis. Om de oorsprong van deze crisis te achterhalen, schetst hij vijf leugens die volgens hem aan de basis liggen van veel van de uitdagingen en verdeeldheid waarmee Amerikanen tegenwoordig worden geconfronteerd. Hier zijn fragmenten uit vier ervan:
Carrièresucces vervult. Dit is de leugen die we de jongeren opdringen. In hun jonge jaren hebben we de meest bevoorrechten van hen in een universitair toelatingsproces geplaatst dat prestatie en statusangst centraal stelt in hun leven. Dat begint de levenslange mantra van reclame – als je het haalt, zal het leven goed zijn …
De waarheid is dat succes je de schaamte bespaart die je zou kunnen ervaren als je jezelf een mislukkeling voelt, maar carrièresucces alleen biedt niet positieve vrede of vervulling. Als je er je leven omheen bouwt, zullen je ambities altijd voorlopen op wat je hebt bereikt, waardoor je angstig en ontevreden wordt.
Ik kan mezelf gelukkig maken. Dit is de leugen van zelfvoorziening. Dit is de leugen dat geluk een individuele prestatie is. Als ik nog maar één overwinning kan behalen, 15 pond kan verliezen of beter kan worden in meditatie, dan zal ik gelukkig zijn.
Maar mensen die terugkijken op hun leven vanaf hun sterfbed, vertellen ons dat geluk wordt gevonden te midden van dik en liefdevolle relaties. Het wordt gevonden door zelfvoorziening te verslaan voor een staat van wederzijdse afhankelijkheid. Het wordt gevonden in het geven en ontvangen van zorg. …
Het leven is een individuele reis. Dit zijn de leugenboeken zoals Dr. Seuss ‘”Oh, de plaatsen waar je naartoe gaat” vertellen. Op volwassen leeftijd gaat elke persoon op een persoonlijke reis en doet een hoop ervaringen op, en degene met de meeste ervaringen wint. Deze leugen moedigt mensen aan te geloven dat vrijheid de afwezigheid van zelfbeheersing is. Wees niet gehecht. Blijf in beweging. Houd uw opties open.
In werkelijkheid binden de mensen die het beste leven zich vast. Ze vragen niet: wat voor leuks kan ik hierna doen? Ze vragen: wat is mijn verantwoordelijkheid hier? Ze reageren op een probleem of worden zichzelf door een diepe liefde. …
Rijke en succesvolle mensen zijn meer waard dan armere en minder succesvolle mensen. We doen alsof we deze leugen niet vertellen, maar onze hele meritocratie wijst erop. bevat de meritocratie een hoop leugens.
De boodschap van de meritocratie is dat je bent wat je bereikt. De valse belofte van de meritocratie is dat je waardigheid kunt verdienen door jezelf te hechten f aan prestigieuze merken. De emotie van de meritocratie is voorwaardelijke liefde – dat als je goed presteert, mensen van je zullen houden. …
Het artikel concludeert:
Geen wonder dat het zo moeilijk is om vandaag een jonge volwassene te zijn. Geen wonder dat onze samenleving fragmenteert. We hebben de leugens van hyperindividualisme overgenomen en we hebben er de onuitgesproken veronderstellingen van gemaakt die bepalen hoe we leven.
We praten veel over de politieke revolutie die we nodig hebben. De culturele revolutie is belangrijker.
Leerlingen, lees het hele artikel, keer dan terug naar je lijst vanaf het begin en vertel ons:
– Hoe verhoudt uw lijst van culturele overtuigingen en waarden zich tot de lijst met leugens van Mr. Brooks? Welke leugens of verborgen veronderstellingen zou u toevoegen aan of verwijderen uit zijn lijst van vijf?
– Wat vindt u van het argument van meneer Brooks? Gelooft u dat de Amerikaanse cultuur in een crisis verkeert? Hebben we een culturele revolutie nodig? Of denkt u dat meneer Brooks de positieve aspecten over het hoofd ziet van de dingen die hij beschrijft als ‘leugens’? Welke delen van de argumenten van meneer Brooks resoneren met u en welke niet?
– Bent u het daarmee eens we leven in een “hyperindividualistische” samenleving? Zo ja, wat zijn volgens u de voor- en nadelen van dat individualisme? Hoe heeft het Amerikaanse individualisme uw eigen leven en aspiraties beïnvloed?
– Zou u voor de conclusie van het rapport voor uw buitenaardse superieuren zeggen dat de Amerikaanse cultuur een gelukkig en bevredigend leven bevordert? Waarom of waarom niet? Wat zijn volgens jou de sleutels tot een rijk, gelukkig en vervullend leven?