De RC-3 Seabee is ontworpen door Percival Hopkins “Spence” Spencer, een luchtvaartpionier die in april 1911 zijn eerste deltavlieger bouwde. Op dat moment was hij 17 jaar oud en construeerde het op basis van plannen die hij vond in een tijdschrift Popular Mechanics. Op 15 mei 1914 maakte Spencer zijn eerste gemotoriseerde vlucht in een Curtiss-vliegboot. In 1937 sloot hij zich aan bij Sikorsky-ingenieur Vincent A. Larsen om hun eerste en enige amfibische vliegtuig te ontwerpen, de Spencer-Larsen SL-12C. De ontwikkeling van het vliegtuig vorderde langzaam en in september 1940 verliet Spencer het partnerschap om zijn eigen bedrijf op te richten. Zijn resulterende ontwerp was de Spencer S-12 Air Car Amphibian. De bouw van de S-12 begon op 1 maart 1941 en het kleine S-12-prototype met twee zitplaatsen, geregistreerd NX29098, maakte zijn eerste vlucht op 8 augustus 1941. De S-12 was een met stof beklede amfibie met een unieke doosachtige voorkajuit; een hoge vleugel met een tweebladige propeller in duwerconfiguratie; en een lange, slanke staartboom.

In december 1941 Spencer zette de Air Car in opslag en sloot zich aan bij de oorlog als testpiloot voor de Republic Aircraft Corporation. In 1943 had hij 134 van de P-47 Thunderbolts van het bedrijf getest.

In april 1943 verliet Spencer Republic Aircraft om zich aan te sluiten bij de Mills Novelty Company uit Chicago, Illinois, die zijn Air Car wilde gebruiken om hun bedrijf promoten. Spencer gebruikte de houtvormapparatuur van het bedrijf om een nieuwe eivormige cabine voor de Air Car te bouwen en begon het vliegtuig te demonstreren aan zijn voormalige werkgevers, Republic Aircraft. Republic zag het potentieel van de Air Car als het perfecte sportvliegtuig voor piloten die terugkeerden uit de oorlog en kocht de rechten op de Air Car in december 1943 en begon onmiddellijk met de ontwikkeling van een volledig metalen versie, de Model RC-1 Thunderbolt Amphibian. Op 30 november 1944 maakte de eerste RC-1 Thunderbolt Amphibian, geregistreerd NX41816, zijn eerste vlucht met Spencer aan het stuur.

Het vliegtuig werd in december en eind 1944 tentoongesteld in St Louis, Missouri Republic had 1.972 civiele orders ontvangen voor het vliegtuig van $ 3.500. Het vliegtuig werd ook gedemonstreerd aan de Amerikaanse marine en het luchtkorps van het leger. Beide diensten waren onder de indruk van het ontwerp en op 19 februari 1945 verleende de marine Republic Aviation het recht om de naam Seabee te gebruiken voor de civiele versie. Het leger plaatste een grote order voor het vliegtuig, dat zou worden gebruikt voor reddingsoperaties op zee onder de aanduiding OA-15. In september 1945, na VJ Day, annuleerden zowel het leger als de marine hun orders, die tegen die tijd in totaal meer dan $ 20.000.000 bedroegen. De OA-15 Seabee was het laatste vliegtuig van het United States Army Air Corps dat de OA-aanduiding gebruikte, die werd ingetrokken toen de US Air Force in 1947 werd opgericht als een aparte militaire tak.

Tot de militaire operators behoorden de Israëlische Luchtmacht, Paraguayaanse marine, de luchtmacht van het Amerikaanse leger en de luchtmacht van de Republiek Vietnam.

ProductionEdit

Om te voldoen aan de verwachte naoorlogse vraag naar lichte civiele vliegtuigen, trachtte Republic bouw de Seabee zo goedkoop mogelijk, met behoud van redelijke prestaties en bereik. Er is veel nagedacht over het elimineren van wat in die tijd ‘vliegtuigfranjes’ werd genoemd, wat resulteerde in een sterk product gebouwd met zo min mogelijk onderdelen. Seabees zoals gebouwd hadden bijvoorbeeld geen ribben in de vleugels; in plaats daarvan zorgde de zware gegolfde aluminiumplaat die de huid vormde voor de nodige stijfheid. Republic was ook bereid componenten in grote hoeveelheden aan te schaffen, waardoor de kosten verder werden verlaagd.

Op 22 november 1945 kwam het prototype RC-3 (NX87451) van de lopende band in de fabriek van Republic in Farmingdale, New York en maakte op 1 december zijn eerste vlucht in Farmingdale met Spencer aan het stuur.

Op 27 december 1945 kocht Republic Aviation Aircooled Motors, fabrikanten van de Franklin-motor, om motoren voor de RC te leveren en te bouwen. -3 Seabee.

In maart 1946 werd de eerste productie RC-3 Seabee voltooid (NC87457, voorheen NX87457, en op 25 juli 1946 werd de eerste Seabee (NC87463, productie # 13) afgeleverd bij de Republic-fabriek naar JG (Tex) Rankin van Rankin Aviation Industries uit Tulare, Californië.

Eind jaren veertig hoopten vliegtuigfabrikanten dat militaire piloten die terugkeerden uit de oorlog zouden willen blijven vliegen met burgervliegtuigen voor hun plezier en Dit gebeurde nooit in de mate die de bedrijven zich hadden voorgesteld, aangezien de meeste piloten in oorlogstijd terugkwamen ik zal nooit meer vliegen. Als gevolg hiervan verschenen veel kleine en optimistische vliegtuigmaatschappijen, die daarna snel verdwenen in de jaren direct na de oorlog.

Op 4 oktober 1947 publiceerde Republic Aviation Corp.kondigde aan dat het de productie van de RC-3 Seabee-amfibie voor de markt voor persoonlijke vliegtuigen stopzet. President Mundy I. Peale van de Republiek verklaarde: “Omdat alle productiefaciliteiten van de Republiek nodig zijn voor de productie van andere soorten vliegtuigen, heeft het bedrijf besloten de productie van de Seabee stop te zetten”. Eigenlijk, tegen de zomer (juli / augustus) In 1947 was de verkoop van Seabee bijna tot stilstand gekomen en sinds juni 1947 was de productie opgeschort in afwachting van verdere verkoop. Tegen het einde van de productie waren er een respectabele 1.060 Seabees gebouwd. Hoewel dit verre van de 5.000 Seabees per jaar was die de Republiek had gehoopt verkocht, vertegenwoordigde het nog steeds een aanzienlijk aantal vliegtuigen in vergelijking met andere worstelende vliegtuigmaatschappijen uit dezelfde tijd. Alleen Piper, met hun goedkope, langlevende Cub en Super Cub, de populaire Bonanza van Beech en Cessna’s vroege 140 en 120 lichte vliegtuigen zouden in grotere aantallen worden verkocht dan de Seabee. Dit was niet in de laatste plaats te wijten aan de zeer lage prijs van de Seabee. Tijdens de productie zou de prijs van de Seabee echter op 15 juli stijgen van de oorspronkelijke $ 3.500 naar $ 4.495. 946 en tot $ 6.000 op 15 november 1946. Republic verkocht zijn laatste nieuwe Seabee in 1948. Tegen die tijd bleek de vraag naar burgervliegtuigen veel minder te zijn dan verwacht en richtte het bedrijf zijn aandacht weer op militaire contracten en ontwikkelde het succesvolle F-84 Thunderjet, die werd gebouwd op dezelfde assemblagelijnen die vroeger werden gebruikt om de Seabee te bouwen.