Dan Biros, DVM, DACVO
angell. org / eyes

617-541-5095

De meest voorkomende vorm van electieve chirurgie die we uitvoeren bij Angell Ophthalmology is het verwijderen van kleine ooglidtumoren via V-plasty. Ooglidtumoren kunnen bij elk ras en op elke leeftijd voorkomen, maar oudere honden hebben de neiging om ons ter evaluatie aan te bieden. De meest voorkomende soorten tumoren verschijnen als neoplasie van de Meibom-klier, de primaire olieproducerende klieren in de ooglidrand. Er zijn tientallen van deze klieren in elk ooglid en de oorsprong van deze tumoren is meestal ofwel de kanaalbekleding (epithelioom) of de ascini (adenoom) die groeien als meerlobbig roze tot grijs, goed doorbloed (Figuur 1). Minder vaak voorkomende goedaardige tumoren die met enige significante frequentie zijn gemeld, zijn onder meer papillomen en melanocytomen. Gelukkig is voor de meeste honden de overgrote meerderheid van de ooglidrandtumoren goedaardig, dus er is weinig risico op uitzaaiingen, en chirurgie is meestal genezend. Als de laesies alleen worden gelaten, kunnen ze echter lokaal agressief en ontsierend zijn, wat kan leiden tot irritatie van het oogoppervlak of erger, cornea-ulceratie of infectie. Afhankelijk van de grootte van de tumor zijn er opties voor chirurgische resectie, vooral als de massa in omvang toeneemt of geassocieerd wordt met oculaire oppervlakteziekte.

Het bepalen wanneer de ooglidcorrectie is geïndiceerd hangt af van de locatie, grootte en groeisnelheid. Als de groeisnelheid langzaam is en er minimale of enige roodheid of afscheiding is, kan periodieke observatie voldoende zijn om veranderingen te volgen, waaronder progressieve irritatie van het oogoppervlak, vooral als de patiënt een hoog anesthetisch risico wordt geacht. Als de ooglidtumor kleiner is dan 2-3 mm, is observatie aangewezen, maar we zullen vaak pleiten voor vroege tumorverwijdering, indien mogelijk, om de morbiditeit te verminderen en zoveel mogelijk van de normale ooglidmarge te behouden. Voor kleine tumoren kan cryochirurgie zeer effectief zijn. Het is een procedure zonder hechtingen die een korte algehele anesthesie vereist. Meestal wordt de tumor bijgesneden tot aan het oppervlak van de ooglidrand (in de meeste gevallen onderworpen aan pathologie) en wordt het aangetaste ooglid behandeld met twee rondes van bevriezing met een cryoprobe, ongeveer 20 seconden per behandeling. Bescherming van de huid en de bol is essentieel bij elke ooglidcryochirurgie. Hiervoor worden handdoeken en een hoornvliesbeschermer gebruikt. Een chalazion-klem is erg handig om het ooglid te immobiliseren tijdens cryochirurgie en zal helpen het conjunctivale oppervlak van de ooglidrand bloot te leggen waar de cryoprobe gedurende 20 seconden net onder de ooglidrand wordt aangebracht (van zichtbare ijsvorming in het ooglid) (Figuur 2). Depigmentaion (soms permanent), voorbijgaande blefaritis, blepharedema en huidulceratie worden verwacht bij cryochirurgie en kunnen tot 7-10 dagen duren, met een piek gemiddeld 3-5 dagen na de operatie. Enige lokale huidzweren kunnen ook optreden en verdwijnen in de eerste 1-2 weken. Het doel van de zorg is om eventuele resterende tumorcellen te vernietigen en het ooglid te laten genezen zonder incisies of plaatsing van hechtingen. Infectie is zeldzaam, maar lokale antibiotica en systemische ontstekingsremmers en pijnstillers worden meestal postoperatief gebruikt. CO2-laser is ook gebruikt voor kleine ooglidtumoren.

Terwijl cryochirurgie meestal wordt uitgevoerd door een dierenarts oftalmoloog, wordt chirurgische resectie van marginale tumoren niet ongebruikelijk gedaan door oogartsen en algemene beoefenaars gelijk. Voor tumoren met een diameter tot 8-9 mm kan ooglid V-plasty onder korte algehele anesthesie een succesvolle manier zijn om grotere ooglidtumoren met of zonder chalazionvorming te verhelpen. Chalazion zijn gescheurde klieren van Meibom die lokale ontsteking veroorzaken in het gebied van de primaire tumor (Figuur 3).

Lipogranulomateuze blefaritis (ook bekend als chalazion) is vaak een begeleidende diagnose voor veel van onze ooglidrandtumorbiopten. Simpele V-plasty vereist een scherpe resectie van de massa met een chirurgisch mes maat 15, terwijl het ooglid geïmmobiliseerd is met een chalazion-klem, meestal de open zijde naar het conjunctivale oppervlak, maar dit kan variëren afhankelijk van de oriëntatie van de tumor. De sluiting wordt bereikt met een zacht gevlochten hechtdraad zoals 4-0 zijde (niet absorbeerbaar) of 4-0 vicryl (absorbeerbaar), afhankelijk van de voorkeur van de chirurg.Om een vloeiende ooglidrand te reconstrueren en een goede ooglidconformatie te behouden, wordt een 8-patroon aanbevolen, gevolgd door eenvoudige onderbroken of kruisvormige patronen om de resterende chirurgische incisie te sluiten (Figuur 4).

Meestal voor honden en katten een enkellaags sluiting is voldoende. Als er meer hechtdraadondersteuning nodig is, kan een diepere laag van 5-0 of 6-0 vicryl worden geplaatst voorafgaand aan de huidhechtingen om de chirurgische incisie bij elkaar te brengen en voor extra sterkte te zorgen. Gewoonlijk worden eenvoudige doorlopende of eenvoudig onderbroken patronen gebruikt, maar er moet voor worden gezorgd dat hechtingen op het conjunctivale oppervlak worden vermeden. Complicaties van V-plasty kunnen licht of ernstig zijn en kunnen bestaan uit ulceratie van het hoornvlies, infectie, hechtingsreactie, verkeerde uitlijning van de ooglidrand of hergroei van ooglidtumoren als tumorcellen achterblijven.

Wanneer wordt vermoed dat een ooglidtumor optreedt. wees kwaadaardig: soorten meer kwaadaardige tumoren op het ooglid zijn onder meer plaveiselcelcarcinoom, melanoom, sarcoom en mestceltumoren. Deze tumoren hebben een zorgvuldiger onderzoek nodig, vaak inclusief een bevestigende biopsie of aspiratie voorafgaand aan een definitieve resectie, aangezien de grootte van de chirurgische marge en zorgvuldige reconstructie van de ooglidrand integrale onderdelen zijn van de procedure om het gezichtsvermogen en comfort te behouden. Systemisch bloedonderzoek, lymfeklieronderzoek en röntgenfoto’s van de borstkas zijn ook belangrijk voorafgaand aan een electieve operatie voor mogelijke uitgezaaide of kwaadaardige kanker. Er zijn chirurgische opties voor kwaadaardige tumoren en goedaardige tumoren groter dan 10 mm die een geschiktere reconstructie bieden dan V-plasty kan bieden. Deze opties omvatten roterende huidtransplantaten, H-plasty en Z-plasty die het vaakst worden uitgevoerd door oogartsen of chirurgen.

Wanneer er sprake is van een gelijktijdige oogoppervlakaandoening of vermoedelijke zwelling door niet-kankerachtige focale blefaritis: patiënten met allergieën of gelijktijdige droge oog verdienen extra aandacht voor perioperatieve gezondheid van het hoornvlies, aangezien ooglidirritatie een gevoelig oogoppervlak kan verergeren. Bij deze patiënten met een hoger risico dient de grootste aandacht te worden besteed aan het plaatsen van hechtingen en dient het royale gebruik van postoperatieve medicinale smeermiddelen en medicatie ter ondersteuning van de traanproductie zonder onderbreking te worden gebruikt. In het algemeen worden 4-6 keer per dag voor actuele antibiotica, waaronder neopolybac of erytromycine, gebruikt voor niet-volledige

bevroren ooglidtumoren waarbij het oogoppervlak stabiel is. Pijnbestrijding met een korte kuur met orale NSAID is ook geïndiceerd, evenals het gebruik van een E-halsband tot 2 weken. Sommige ooglidlaesies zijn ook ontstekingsremmend en hebben geen operatie nodig om te verdwijnen (Figuur 5).

Topische neopolydex, direct aangebracht op de laesie, 2-3 maal daags gedurende maximaal 10-14 dagen, biedt gewoonlijk een adequate behandeling hiervoor voorwaarden. Sommige hardnekkige laesies vereisen echter in bepaalde gevallen een frequentere toepassing van de ontstekingsremmende of orale steroïden en antibiotica (bijv. Stafylokok blefaritis). FNA-cytologie van de laesies kan de therapie leiden naar hardnekkigere zwellingen en kan ook meer sinistere aandoeningen onthullen, waaronder mestceltumoren. Histiocytomen zijn ook gemeld nabij de ooglidrand en verdwijnen vaak vanzelf met tijd en ondersteunende zorg. Styes komen minder vaak voor en zijn gewoon een chalazion met een bacteriële infectie. De behandeling kan bestaan uit prikken en lokale +/- systemische antibacteriële middelen naast lokale ontstekingsremmers (bijv. Neopolydex).

Samenvattend kunnen veel bonafide ooglidmassa’s met succes worden behandeld met een eenvoudige operatie. Hun uiterlijk is doorgaans spontaan en onvoorspelbaar, maar komt vaker voor bij oudere patiënten. Aanzienlijke zorg om de continuïteit van de ooglidrand te behouden, zal het risico op oogoppervlakcomplicaties op korte en lange termijn aanzienlijk verminderen, en is essentieel voor de ooglidfunctie. Alle ooglidtumoren kunnen worden aangepakt met de hulp van veterinaire oftalmologen, hoewel sommige kleinere tumoren kunnen worden behandeld door de primaire dierenarts die comfortabel is bij ooglidrandoperaties.

Ga voor meer informatie over Angell’s Ophthalmology-service naar www .angell.org / ogen. Dr. Biros is bereikbaar voor consulten of verwijzingen op 617-541-5095 of [email protected]

Bronnen:

• Essentials of Veterinary Ophthalmology door Kirk N. Gelatt Wiley-Blackwell
• Veterinaire oftalmische chirurgie, 1e door Kirk N. Gelatt VMD, Janice P. Gelatt MFA Elsevier
• Slatter’s Fundamentals of Veterinary Ophthalmology door David Maggs BVSc (Hons) DAVCO, Paul Miller DVM DACVO Elsevier (Saunders)
• Evaluatie van een- vs. tweelaagse sluiting na wig excisie van 43 ooglidtumoren bij honden. Romkes G, Klopfleisch R, Eule JC.
• Dierenarts Ophthalmol. 2014 januari; 17 (1): 32-40. doi: 10.1111 / vop.12033. Epub 13 februari 2013.