Begin juni hielpen J.P. en Drew ons team, inclusief mijn vrouw, haar broer en ikzelf om naar het hoogste punt van Idaho te klimmen. Een klein beetje over ons – Mijn vrouw en ik hadden twee jaar geleden tevergeefs geprobeerd een Borah-top te bereiken nadat we de berg hadden onderschat, slecht weer hadden ingetrokken direct nadat we de kippenrug hadden afgemaakt en later die avond naar de Grand Tetons moesten gaan . We hadden al met ijsbijlen en stijgijzers geklommen op een succesvolle top op de Emmons-gletsjer op Rainier. Mijn zwager, die net zijn middelbare school heeft afgerond, had deze berg nog nooit geprobeerd en had ook geen ervaring met klimmen met stijgijzers of ijsbijl.
Nu ter beoordeling:
Vóór de wandeling was Drew geweldig in communicatie – hij contact opgenomen via telefoon en e-mail om ervoor te zorgen dat we alle uitrusting hadden die we nodig zouden hebben voor een poging tot een top in het vroege seizoen. We spraken over bergomstandigheden en weersvoorspellingen. Omdat we ons realiseerden dat de dag misschien wat langer zou duren dan normaal (10-12 uur als de bergomstandigheden geweldig waren), stemde hij ermee in om een uur eerder dan normaal bijeen te komen om ons de beste poging te doen om een succesvolle top te bereiken. Om 4:00 uur ontmoetten we elkaar bij de trailhead waar onze gidsen de nacht hadden doorgebracht om ervoor te zorgen dat ze er zouden zijn voor onze aankomst. Ze waren aangekleed en klaar om te gaan om 15.45 uur – toen we aankwamen. Ze vertrouwden ons erop dat we alle spullen hadden die we nodig hadden en die we op prijs stelden.
De klim was erg moeilijk en mijn vrouw en ik trokken samen met Drew terwijl mijn zwager samen met JP aan het touw was. Ze maakten de klim veilig, bleef de hele wandeling bemoedigend en positief, gaf instructie wanneer dat nodig was en stond ons toe om onze eigen wandeling te maken. Ze namen foto’s en deelden ze ook met ons tijdens de reis – wat GEWELDIG was omdat camera’s moeilijk mee te nemen zijn op de berg. Vanwege de bergomstandigheden moesten we een route nemen die minder was gereisd – en nog nooit eerder door de gidsen was gereisd … langs de nokopstelling – klasse 4 klauteren – voor meer dan een mijl naar de top. De reis naar de top duurde 8 uur alleen – maar we hebben het gehaald … en waren de enige mensen die die dag de top bereikten (en in een behoorlijke tijd aangezien er geen andere voetafdrukken op de top waren). We bereikten die avond eindelijk de parkeerplaats om 06:59 uur (bijna 15 uur na het begin).
Een paar dingen die echt indruk op me maakten:
15 uur lang bleven JP en Drew gelukkig, bemoedigend en deelden ze hun passie voor klimmen en het buitenleven bij ons. Ze gaven ons het gevoel dat ze vrienden aan het klimmen waren in plaats van een gidsdienst. Het zou gemakkelijk voor hen zijn geweest om te zeggen dat de berg niet geschikt was om te beklimmen toen we eenmaal voorbij de kippenrug waren gekomen – en we hadden ons kunnen omdraaien – maar in plaats daarvan wilden ze net zo graag naar de top als wij en wij bleef druk uitoefenen op het moeilijke terrein. Later kwamen we erachter dat Drew zelfs een race had waaraan hij de volgende dag moest deelnemen – maar toch deed hij zijn best om ons veilig naar de top en weer terug te krijgen.
If als je erover nadenkt of je wel of niet een gids voor Borah nodig hebt, zou ik aanraden om te gaan klimmen met Sawtooth Mountain Guides. Ze gaven instructie die veel verder ging dan wat Borah vereiste en het is onmogelijk dat ik zonder hen met succes een top in het vroege seizoen zou hebben voltooid. zorg ervoor dat je veel water en snacks meeneemt, plan een volledige dag en geef je gidsen een fooi! En hoewel we niet van plan zijn om Borah nog een keer te beklimmen, hopen we weer te klimmen met Sawtooth Mountain Guides en we zullen vragen om nogmaals met Drew en JP te klimmen.
