door Jonathan Garlock
De Knights of Labour was de grootste en meest uitgebreide vereniging van arbeiders in het Amerika van de 19e eeuw. Georganiseerd in 1869, groeide de beweging langzaam in de jaren 1870 en steeg vervolgens in de jaren 1880, met een hoogtepunt van bijna een miljoen leden in 1886-1887 met lokale vergaderingen verspreid over het land in meer dan 5.600 steden en dorpen. De spectaculaire groei was grotendeels te danken aan een gedurfde agenda en een flexibel organisatieplan. De ridders waren zowel een vakbondsfederatie als een politieke beweging. Met het idee van een “coöperatieve Gemenebest” waarin coöperaties van producenten en genationaliseerde spoorwegen het monopolistische kapitalisme zouden vervangen, lanceerden de ridders tientallen lokale en nationale arbeiderspartijen en honderden coöperaties van arbeiders. Ondertussen vertegenwoordigden duizenden Lokale Raden de leden op hun werkplekken, onderhandelden met werkgevers, bedreigden en voerden stakingen uit. Inclusiviteit was het andere kenmerk van de KOL (vooral in vergelijking met de daaropvolgende Amerikaanse Federatie van Vakbonden). De ridders omvatten Afro-Amerikaanse arbeiders en telden 246 lokale bijeenkomsten georganiseerd door vrouwelijke arbeiders. (Inleiding gaat verder onder de kaart)
Op deze kaarten en tabellen staan bijna 12.000 plaatselijke vergaderingen van de Ridders van de Arbeid. Ze zijn gebaseerd op gegevens verzameld door Jonathan Garlock en gepubliceerd in Guide to the Local Assemblies of the Knights of Labor (Greenwood Press, 1982). De kaarten worden gehost door Tableau Public en het kan enkele seconden duren voordat ze reageren. Vernieuw de pagina als deze langzaam is.
Schakel tussen zeven kaarten en grafieken door onderstaande tabbladen te selecteren.
Bronnen: deze kaarten en grafieken zijn gebaseerd op de Knights of Labor Data Bank, voltooid in 1973 door Jonathan Garlock en gepubliceerd in Guide to the Local Assemblies of the Knights of Labor (Greenwood Press, 1982) en “Structural Analysis of the Knights of Labor” (PhD Dissertation, University of Rochester, 1974) ). We hebben de machineleesbare versie van de databank gebruikt die in bewaring is gegeven bij het Interuniversitair Consortium voor Politiek en Sociaal Onderzoek. Ridders van Arbeidsvergaderingen, 1879-1889. ICPSR0029. Ann Arbor, MI: interuniversitair consortium voor politiek en sociaal onderzoek. Bijgestaan door N.C. Builder, bouwde Garlock de Knights of Labor Data Bank op basis van nauwkeurig onderzoek in verschillende bronnen, met name Proceedings of the General Assembly of the Knights of Labor en het Knights official Journal of United Labour. In de jaren sinds deze gegevens beschikbaar kwamen, hebben historici er gebruik van gemaakt om de opvattingen van deze cruciale arbeidersbeweging te herzien. De bovenstaande interactieve kaarten, grafieken en datalists maken deze onschatbare gegevens nu toegankelijker en openen mogelijk de deur naar meer onderzoek en nieuwe interpretaties.
Definities en verduidelijkingen van de gegevens:
De Knights of Labor classificeerden Lokale Raden als Handel of Gemengde LA’s. Over het algemeen, maar ten onrechte, werd aangenomen dat enerzijds handelsvergaderingen waren strikt ambachtelijke vergaderingen die slechts leden van een enkel vaartuig toelaten, en aan de andere kant dat gemengde vergaderingen noodzakelijkerwijs leden van veel beroepen omvatten. In feite verliep de classificatie door de Orde in overeenstemming met de ‘regel van 10′ en afgeleide definities. Volgens de regel vaak, (a) het vereiste ten minste tien leden om een LA te vormen; (b) het vereiste dat ten minste tien leden van dezelfde hand waren als de vergadering die aan dat vak moest worden toegewezen. Als er meer dan tien leden waren in elk van twee of meer vakgebieden, LA werd aangeduid als Gemengd. Gemengde LA’s zijn niet zo heterogeen, nortrade LA’s zijn niet zo homogeen in hun beroepssamenstelling als vaak wordt aangenomen.
Demografische gegevens komen voornamelijk uit de maandelijkse samenvattingen van Journal of United Labour, die veel LA “s” vrouwen “,” gekleurd “,” Duits “enz. Voor de meeste vergaderingen werd geen informatie geregistreerd. Dat betekent niet noodzakelijk dat ze allemaal blank of allemaal mannelijk waren. Bovendien, hoewel sommige immigrantennationaliteiten werden gemarkeerd, waren de twee grootste immigrantenachtergronden, Iers en Engelsen, dat niet. Met andere woorden, lees niet te veel in de categorie “wit of geen info”.
Inleiding
De Knights of Labour was de grootste en meest uitgebreide arbeidersvereniging in het Amerika van de 19e eeuw. De beweging, die in 1869 werd georganiseerd, groeide langzaam in de jaren 1870 en steeg vervolgens in de jaren 1880, en bereikte een hoogtepunt van bijna een miljoen leden in 1886-1887 met plaatselijke vergaderingen verspreid over het land in meer dan 5.600 steden en dorpen. De spectaculaire groei was grotendeels te danken aan een gedurfde agenda en een flexibel organisatieplan. De ridders waren zowel een vakbondsfederatie als een politieke beweging.Met het idee van een “coöperatieve Gemenebest” waarin coöperaties van producenten en genationaliseerde spoorwegen het monopolistische kapitalisme zouden vervangen, lanceerden de ridders tientallen lokale en nationale arbeiderspartijen en honderden coöperaties van arbeiders. Ondertussen vertegenwoordigden duizenden Lokale Raden de leden op hun werkplekken, onderhandelden met werkgevers, bedreigden en voerden stakingen uit. Inclusiviteit was het andere kenmerk van de KOL (vooral in vergelijking met de daaropvolgende Amerikaanse Federatie van Vakbonden). De ridders omvatten Afro-Amerikaanse arbeiders en telden 246 lokale bijeenkomsten georganiseerd door vrouwelijke arbeiders.
De geschiedenis van de ridders is min of meer in decennia verdeeld. Opgericht in 1869 door een groep kledingarbeiders uit Philadelphia wiens vakbond was gesticht, werd The Noble and Holy Order of the Knights of Labor opgevat als een geheim genootschap waarvan de leden gebonden waren door eden en rituelen die bedoeld waren om bescherming te bieden tegen vaak verbroken werkgeversstactieken. vakbonden. Het breidde zich stilletjes uit in de jaren 1870 onder leiding van de oprichter en Grootmeester Workman Uriah Stevens, met het grootste deel van de uitbreiding in Pennsylvania en het naburige Ohio en, vooral in het tijdperk van de Molly Maguires, in de mijndistricten. Mijnwerkers voelden zich vooral aangetrokken tot de organisatie en het succes van de Ridders in die industrie maakte de weg vrij voor de United Mine Workers of America, die het roer overnamen toen de ridders aan het einde van de eeuw het momentum verloren.
Stephens trad af in 1879 en werd opgevolgd door Terence V. Powderly, die de organisatie zou transformeren en leiden tijdens haar grote periode van groei en invloed. De organisatie liet de geheimhoudingsrituelen achterwege en verkortte ook haar naam, in reactie op Ierse katholieken (inclusief Powderly) die bezwaar maakten tegen het voorvoegsel “Noble and Holy Order”. Het lidmaatschap steeg vanaf het begin van het decennium en explodeerde vervolgens in 1885 en 1886 toen de ridders de leiding namen in de 8-urendagbeweging en de eer verdienden voor het winnen van stakingen. Voor 1886 rapporteerde de organisatie 729.677 leden in 5.892 Lokale Raden, maar dit was eigenlijk een ondercijfer. De organisatie had moeite om de lokale vergaderingen en het lidmaatschap bij te houden in het midden van deze groeiperiode. ained in “Structurele analyse van de Ridders van de Arbeid”, bedroeg het werkelijke aantal bijna een miljoen.
Het volgende decennium was moeilijk. De ridders verloren een slecht bedachte spoorwegstaking in 1886, die werd gevolgd door een zwarte lijst in die kritieke industrie. De bombardementen op Haymarket en het proces tegen anarchisten in Chicago leidden tot een golf van antiradical / anti-arbeidshysterie die de organisatie verder pijn deed. Datzelfde jaar verlieten sigarenmaker Samuel Gompers en veel van de best georganiseerde vakbonden de ridders en lanceerden een rivaliserend orgaan, de American Federation of Labor. De concurrentie tussen de twee vakbondsfederaties was in het voordeel van de AFL, wiens model van ambachtelijke exclusiviteit en gesloten-winkelonderhandelingen haar hielpen de depressie van 1893 te overleven. De economie herstelde zich in 1896, maar niet de Ridders van de Arbeid. Tegen de eeuwwisseling was de beweging snel aan het vervagen.
Geografie van de Ridders van de Arbeid
Tussen 1869 en 1896 omvatte de Orde het continent met vijftienduizend Lokale Raden. Bijeenkomsten werden gevormd in elke staat in de VS, in bijna elke Canadese provincie en in verschillende overzeese landen. In de Verenigde Staten werden vergaderingen georganiseerd in allerlei soorten gemeenschappen, van mijnkampen en kruispunten op het platteland tot landelijke districten; van kleine industriële steden tot steden en grootstedelijke centra. Van de drie en een half duizend plaatsen in Amerika met een bevolking van meer dan 1.000 in het decennium 1880-1890, had de helft ergens tussen 1869 en 1896 minstens één Lokale Vergadering van de Ridders van de Arbeid. Van de meer dan vierhonderd plaatsen in Amerika met bevolking meer dan 8.000, op een dozijn na hadden allemaal Knights LA’s. Veel gemeenschappen hadden meerdere LA’s, terwijl belangrijke steden er meer dan honderd hadden.
De vergaderingen zelf varieerden aanzienlijk in grootte – van degenen met nauwelijks de tien leden die nodig zijn om een charter te verkrijgen tot een tiental leden met meer dan duizend leden. Het lidmaatschap van de Orde was niet alleen uitgebreid, maar ook buitengewoon divers. Beroepshalve werd gerekruteerd in handels- of gemengde vergaderingen: meer dan duizend verschillende beroepen vormden uiteindelijk de lokale bevolking, terwijl de gemengde vergadering, met leden van meer dan één beroep, groot succes boekte in zowel geïsoleerde plattelandsgemeenschappen als in stedelijke centra. Net zoals LA’s beroepsmatig exclusief of gemengd kunnen zijn, zo bestonden talloze LA’s volledig uit zwarte of vrouwelijke werknemers, of werknemers van verschillende etnische afkomst, terwijl in veel vergaderingen het lidmaatschap raciaal, geslacht en etnische grenzen overschreed.
In kaart brengen van toen en nu
Het is leerzaam om na te denken over hoe de instrumenten van historici zijn veranderd sinds de jaren zeventig, toen dit project werd gestart. Het werd destijds aangekondigd als een baanbrekend voorbeeld van ‘kwantitatieve geschiedenis’.’terwijl deze versie het label’ digitale geschiedenis ‘draagt. Er was niets digitaals aan het originele werk. Onderzoek omvatte het één item tegelijk lezen van gedrukte of microfilm bronnen, het maken van aantekeningen, het consolideren en controleren van informatie, en vervolgens het ponsen van computerkaarten, één kaart voor elke lokale bijeenkomst. Honderden uren werden besteed aan atlassen, locaties zoeken en de bijbehorende provincies identificeren. De bevolking van elke locatie werd gecodeerd op basis van censusgegevens voor 1880 en 1890. Een mainframecomputer produceerde tellingen van verschillende soorten en tabellen dat werd onderdeel van Garlocks proefschrift. De kaarten moesten met de hand worden getekend. Het proefschrift bevatte ook vierentwintig gekleurde kaarten, waarvan er twee hieronder verschijnen. De xerografische technologie die werd gebruikt om kleurenkopieën te maken, was baanbrekend in 1973.
De eerste kaart toont de uitbreiding van de ridders naar kleurgecodeerde tijdsperiode
De tweede kaart toont het aantal lokale samenstellingen in elke provincie.
Opmerkingen
Jonathan Garlock, “Structural Analyse van de Knights of Labor “(PhD Dissertation, University of Rochester, 1974), 222-231.
