Pijnboompitten

Deze mooie kleine zaden worden wereldwijd in zo veel keukens gebruikt. Recepten zijn te vinden van Indiaanse tot mediterrane tot Aziatische culturen.

Ze zijn ook bekend als pignoles, pinon, pijnboompitten, de Italiaanse noot en pignolia. Pijnboompitten zijn eigenlijk de zaden die in de dennenappel worden aangetroffen. Hoewel elke boom zaden produceert, hebben alleen bepaalde bomen noten die goed genoeg smaken om eetbaar te zijn.

Er zijn twee hoofdsoorten pijnboompittenzaden. De ene wordt gekweekt in de Middellandse Zee en wordt de Italiaanse of mediterrane pijnboompitten genoemd. Dit wordt gewonnen uit de kegels van de steenpijnboom en is een langere en meer taps toelopende noot. De smaak is lichter. De Chinese variëteit wordt geoogst van verschillende bomen en is meer driehoekig van vorm. Het heeft een scherpere en scherpere smaak. De Chinese pijnboompitten zijn nu goed voor ongeveer 2 miljoen pond van de noten die in de Verenigde Staten worden geïmporteerd.

Pijnboompitten bevatten, net als alle zaden en noten, veel vet. Een eetlepel bevat 5 gram vet, maar zoals bij de meeste zaden en noten, is het grootste deel van het vet enkelvoudig onverzadigd vet, met 2 gram enkelvoudig onverzadigd vet en 2 gram meervoudig onverzadigd vet in een eetlepel. (zie The Health of It All – Noten / Amandelen.)

Pijnboompitten zijn gemakkelijk te vinden in reformwinkels, de meeste supermarkten en speciaalzaken, maar ook op Aziatische markten. Probeer alleen te kopen wat u nodig heeft voor een bepaald recept. Vanwege hun hoge vetgehalte zullen pijnboompitten binnen een paar maanden ranzig worden. Bewaar ze in een afgesloten bakje op een koele, droge plaats.

30 gram pijnboompitten = 146 calorieën, 14 g vet, 2 g verzadigd vet, 5 g monovet, 7 g eiwit, 4 g koolhydraten, 1 mg natrium, 0 mg cholesterol, vitamine K 15 mcg