We hebben deze procedures gebruikt om een gedetailleerd, veelzijdig model van het proces van integratie van preventie in de particuliere huisartsgeneeskunde. Dit model omvat relaties tussen concepten, gevolgen van het proces en variaties in het proces. Een concreet voorbeeld van een van onze laatste sleutelconcepten is het proces van “aanpassing aan” preventie. In de literatuur spreken schrijvers vaker over het aannemen, implementeren of vertalen van evidence-based preventieve protocollen naar de praktijk. Door onze analyse kwamen we tot de conclusie dat we in de praktijk ‘aanpassing aan’ die protocollen nodig hadden. Sommige tandartspraktijken ondergingen een langzaam proces van aanpassing van evidence-based begeleiding aan hun bestaande praktijklogistiek. Succesvolle aanpassing was afhankelijk van de vraag of (1) de verantwoordelijke tandarts het hele tandheelkundige team bij elkaar bracht – inclusief andere tandartsen – en iedereen interesseerde en actief deelnam aan preventieve activiteiten; (2) of de fysieke omgeving van de praktijk was gereorganiseerd rond preventieve activiteiten, (3) of het tandheelkundig team in staat was om nieuwe en efficiënte routines te bedenken om preventieve activiteiten mogelijk te maken, en (4) of het vergoedingsschema werd aangepast om te dekken de levering van preventieve diensten, die tot nu toe als “onproductieve tijd” werden beschouwd.
Aanpassing vond plaats in de tijd en omvatte praktische, historische en filosofische aspecten van tandheelkundige zorg. Deelnemers stapten over van hun oorspronkelijke staat – het verkopen van herstellende zorg – via een tussenfase – leerend door te doen en patiënten voor te lichten over het belang van preventieve zorg – en uiteindelijk naar een stadium waarin ze patiënten meer aanboden dan alleen herstellende zorg. Dit zijn voorbeelden van manieren waarop deelnemers protocollen niet simpelweg op een eenvoudige manier adopteerden, maar de protocollen en hun eigen routines moesten aanpassen naarmate ze meer preventief werkten.
De kwaliteit van deze gefundeerde theoretische studie
Er zijn een aantal belangrijke garanties voor kwaliteit in overeenstemming met gefundeerde theorieprocedures en algemene principes van kwalitatief onderzoek. De volgende punten beschrijven wat cruciaal was voor dit onderzoek om kwaliteit te bereiken.
Tijdens het verzamelen van gegevens
1. Alle interviews zijn digitaal opgenomen, professioneel in detail getranscribeerd en de transcripties zijn vergeleken met de opnames.
2. We analyseerden de transcripties van de interviews zo snel mogelijk na elke interviewronde in elke tandartspraktijk, zoals weergegeven in figuur 1. Hierdoor kon het proces van theoretische steekproeven plaatsvinden.
3. Door case-based memo’s te schrijven direct na elk interview terwijl hij in het veld was, kon de onderzoeker / interviewer de eerste ideeën vastleggen en vergelijkingen maken tussen de verslagen van de deelnemers. Deze memo’s hielpen de onderzoeker om een vergelijking te maken tussen haar reflecties, die de gegevensanalyse verrijkten en verder leidden gegevensverzameling.
4. De mogelijkheid hebben om na interviews contact op te nemen met deelnemers om concepten te verduidelijken en om sommige deelnemers meer dan eens te interviewen, droeg bij tot de verfijning van theoretische concepten en maakte zo deel uit van theoretische steekproeven.
5. De beslissing om telefonische interviews op te nemen vanwege de voorkeur van de deelnemers werkte erg goed in dit onderzoek. Telefonische interviews hadden een vergelijkbare lengte en diepte als de persoonlijke interviews, maar lieten een groter deel van de deelname toe.
Tijdens gegevensanalyse
1. Er werden gedetailleerde analyses bijgehouden; die het mogelijk maakte om dit verklarende document te schrijven.
2. Door het gebruik van de constante vergelijkende methode leverde de analyse niet alleen een beschrijving, maar ook een model op, waarin meer abstracte concepten met elkaar verband hielden en een sociaal proces werd uitgelegd.
3. Alle onderzoekers ondersteunden analyse-activiteiten; er werd een regelmatige vergadering van het onderzoeksteam belegd om nieuwe interpretaties te bespreken en contextualiseren, waarbij een breed scala aan disciplinaire perspectieven werd geïntroduceerd.
Beantwoording van onze onderzoeksvragen
We ontwikkelden een gedetailleerd model van het proces van het aanpassen van preventieve protocollen in de tandartspraktijk, en analyseerde de variatie in dit proces in verschillende tandartspraktijken. Het overbrengen van op bewijs gebaseerde preventieve protocollen naar deze tandartspraktijken bracht een langzaam proces met zich mee van het aanpassen van het bewijs aan de bestaande logistiek van de praktijken. Belangrijke praktische, filosofische en historische elementen evenals barrières en facilitatoren waren aanwezig tijdens een complex aanpassingsproces. Er was tijd nodig om tandartsen en praktijkpersoneel dit proces te laten doorlopen om hun praktijken langzaamaan aan te passen aan deze nieuwe manier van werken. Patiënten hadden ook tijd nodig om thuiszorgactiviteiten en frequentere bezoeken aan tandartsen in hun dagelijkse routine op te nemen.Ondanks dat ze zich wel of niet konden aanpassen, vertrouwden alle tandartsen op het concrete klinische bewijs dat ze hebben geleverd, dat wil zeggen dat ze door de resultaten in de mond van hun patiënten te laten geloven in een specifieke behandelingsaanpak.
