Sinds de uitspraak van het Hof Gibbons v . Ogden (1824), de handelsclausule heeft de basis gelegd voor een verregaande macht van het congres over een groot aantal nationale kwesties. Hierboven een 19e-eeuwse vertolking van de haven van New York.
Reproductie met dank aan de Library of Congress

Gibbons v. Ogden (1824)

Gibbons v. Ogden (1824) breidde de bevoegdheden van het Congres enorm uit door middel van een enkele clausule in de grondwet: de handelsclausule van artikel I, sectie 8. Het Hof oordeelde dat het Congres op grond van die clausule de bevoegdheid had om elk aspect van de handel dat de staatsgrenzen overschreed, inclusief vervoerswijzen, te reguleren en dat een dergelijke regeling tegenstrijdige regelgeving door de staten voorkwam. Aangezien Gibbons, de handelsclausule heeft de basis gelegd voor een uitgebreide congresmacht over een groot aantal nationale kwesties.
Het geschil in Gibbons betrof concurrerende claims van rivaliserend stoomschip f boerderijen. De staat New York gaf Aaron Ogden een exclusieve licentie voor het exploiteren van veerboten met stoomboten tussen New Jersey en New York City aan de Hudson River. Thomas Gibbons, een andere stoombootoperator, voerde twee veerboten langs dezelfde route. Ogden zocht een gerechtelijk bevel tegen Gibbons bij een rechtbank in New York en beweerde dat de staat hem de exclusieve rechten had gegeven om de route te exploiteren. Als reactie daarop beweerde Gibbons dat hij het recht had om op de route te opereren op grond van een wet van het Congres uit 1793 die de kusthandel regelde. De rechtbank in New York vond Ogden en beval Gibbons te stoppen met zijn stoomschepen; in hoger beroep bevestigde het Hooggerechtshof van New York het bevel. Gibbons ging in beroep bij het Amerikaanse Hooggerechtshof, dat de zaak in 1824 bekeek. Opperrechter John Marshall oordeelde voor Gibbons en oordeelde dat de exclusieve subsidie van New York aan Ogden in strijd was met de federale licentiewet van 1793. Bij het nemen van zijn beslissing De rechtbank interpreteerde de handelsclausule van de Amerikaanse grondwet voor de eerste keer. De clausule luidt dat “het Congres de macht zal hebben om de handel te reguleren … tussen de verschillende staten.” Volgens de rechtbank omvatte het woord “handel” niet alleen artikelen in interstatelijke handel, maar ook de “omgang” tussen de staten, inclusief navigatie.
Vervolgens onderzocht het Hof de zin “handel tussen de verschillende staten”, en concludeerde dat het woord “onder” “vermengd met” betekent. Dienovereenkomstig stopt het Congres “de macht om interstatelijke handel te reguleren niet” bij de buitengrens van elke staat, maar kan het worden ingevoerd in het binnenland. “Met andere woorden, het Congres mag elke wet aannemen die de handel reguleert, zolang die handel dat wel is. niet geheel beperkt tot een enkele staat, en zijn bevoegdheid om dergelijke handel te reguleren is plenair. Volgens deze interpretatie van de handelsclausule had het Congres “duidelijk de autoriteit om de commerciële stoombootroute tussen New York en New Jersey te reguleren. Aangenomen werd dat de vergunningswet van 1793 dit deed en dat de betreffende wet van New York daarmee in strijd was. De wet van New York was dus ongrondwettelijk en het verbod van New York tegen Gibbons werd vernietigd. Gibbons was vrij om zijn stoomschepen te besturen.
Gibbons v. Ogden vormden de weg vrij voor toekomstige uitbreiding van de macht van het congres over commerciële activiteiten en een enorm bereik van andere activiteiten waarvan men dacht dat ze onder de jurisdictie van de staten vielen. Na Gibbons had het Congres preventieve autoriteit over de staten om elk aspect van de handel te reguleren dat de staatsgrenzen overschrijdt. Dus elke staatswet die commerciële activiteiten binnen de staat reguleert (bijv. arbeiders ” minimumloon in een in-state fabriek) zou mogelijk door het Congres kunnen worden vernietigd als die activiteit op de een of andere manier verband hield met interstatelijke handel (bv. de goederen van die fabriek werden over staatsgrenzen heen verkocht). Inderdaad, meer dan in enig ander geval, zette Ogden fase voor de overweldigende machtsgroei van de federale regering in de 20e eeuw.

	AUTEUR” S BIO
	Alex McBride is een derdejaars rechtenstudent aan de Tulane Law School in New Orleans. Hij is redacteur van de artikelen van de TULANE LAW REVIEW en de ontvanger van de Ray Forrester Award in Constitutional Law in 2005. In 2007 zal Alex werkzaam zijn bij rechter Susan Braden bij de United States Court of Federal Claims in Washington.