In januari 1955 in Hardin County, Texas , Leo Carr moest $ 1,50 betalen om te stemmen. Die bon voor Carr’s “poll tax” bevindt zich nu in de collecties van het Smithsonian’s National Museum of African American History and Culture. In dollars van vandaag betaalde Carr ongeveer $ 13.

“Het is een dagloon”, legt William Pretzer uit, de senior conservator geschiedenis van het museum. “Je vraagt iemand een dagloon te betalen om te kunnen stemmen.”

Pretzer zegt dat het museum de schenking van de bon van Carr’s familie in 2012 accepteerde als een levendig en een belangrijk voorbeeld van de manier waarop Afro-Amerikanen stemrecht werden geweigerd. Peilingsbelastingen, simpelweg een belasting om te betalen om te stemmen, werden ingevoerd in het tijdperk na de wederopbouw van eind 19e tot het begin van de 20e eeuw. Maar ze bleven van kracht tot de jaren zestig .

Deze maand markeert de 50e verjaardag van het besluit van de Harper v. Virginia State Board of Elections van het Hooggerechtshof om de poll-belastingen te verlagen. En terwijl kiezers naar de stembus gaan voor de aanstaande presidentsverkiezingen van 2016, sommigen, waaronder voormalig advocaat van de VS Eric Holder, hebben gesuggereerd dat stemrechten opnieuw onder vuur liggen.

“Na de jaren 1870, vooral in de zuidelijke staten, werd er een poging gedaan om elke vorm van politieke macht voor Afro-Amerikanen te beperken, ‘Zegt Pretzer. In het tijdperk direct na de burgeroorlog, toen stemrecht werd toegekend aan Afro-Amerikanen in het zuiden, registreerden duizenden mensen zich, stemden en voerden zich kandidaat. “Er was grote bezorgdheid van de kant van de blanke machtsstructuur dat dit een revolutie in hun leven was.”

Zuidelijke wetgevers begonnen manieren te vinden om Afrikaans-Amerikaanse rechten te beperken, en een van de belangrijkste manieren was om barrières op te werpen om te voorkomen dat ze stemmen. In het zuiden werd een reeks wetten aangenomen, van staat tot staat, variërend van alfabetiseringsproeven tot peilingen. Dit was een poging om zwarten zo ver mogelijk buiten de politiek te houden zonder het vijftiende amendement op de Amerikaanse grondwet, die regeringen in het land verbood een burger het stemrecht te ontzeggen op basis van “ras, huidskleur of eerdere toestand van dienstbaarheid”.

In 1902 hadden alle 11 voormalige Geconfedereerde staten een d een poll tax, samen met andere maatregelen, waaronder begripstests, intimidatie van kiezers en erger.

“Wanneer mensen zich gingen registreren om te stemmen, zouden hun namen bekend worden in de lokale gemeenschap”, zegt Pretzer. “Wat je ziet is alles, van simpele intimidatie – mensen die op straat worden beledigd, geduwd, geduwd of lastiggevallen – tot moord.”

De peilingsbelastingen hebben een aanklacht van het Amerikaanse Hooggerechtshof in 1937 in de zaak Breedlove v. Suttles, dat een stemrecht in Georgië handhaafde op grond van het feit dat stemrechten worden verleend door de staten, en dat de staten naar eigen goeddunken de geschiktheid van de kiezer kunnen bepalen, behalve voor conflicten met het 15e amendement betreffende ras en het 19e amendement betreffende seks.

Maar tijdens de tumultueuze veldslagen van de burgerrechtenbewegingen, met name na de historische beslissing van Brown v. Board of Education in 1954, zagen activisten poll-belastingen en soortgelijk beleid als een belemmering voor het stemrecht van Afro-Amerikanen en de arm.

In 1962 werd het 24e amendement voorgesteld, dat verbiedt dat het stemrecht bij federale verkiezingen afhankelijk wordt gesteld van de betaling van een poll-belasting. Het werd geratificeerd in 1964. Maar vijf staten behielden het gebruik nog steeds van poll belastingen voor loc alle verkiezingen.

Twee jaar later, op 24 maart 1966, oordeelde het Hooggerechtshof van de VS in Harper v. Virginia Board of Elections, dat opiniepeilingen voor elk niveau van verkiezing ongrondwettig waren.

Lena Carr zegt dat ze het belastingbewijs van Texas in 1955 van haar oom Leo heeft gedoneerd, deels omdat ze verrast was dat haar familie betrokken was geweest bij de strijd om stemrecht in het tijdperk van de burgerrechten. De familie vond de bon in een koffer, nadat de moeder van Leo was overleden. Toen ze er doorheen gingen, was het daar, genesteld tussen oude familiefoto’s.

“Ik was echt verrast, omdat mijn oom nooit echt veel over stemmen sprak”, zegt Carr, 54, die nu in Kansas City, Missouri. ‘Het schokte me dat hij echt naar buiten ging en meedeed en betaalde.In die tijd wist ik niet echt dat mijn familie dat ook deed, totdat ik die koffer opendeed. “

Carr zegt dat de andere reden waarom ze ervoor koos om dit stuk van haar familiegeschiedenis te doneren, is omdat ze dacht dat het nuttig en inspirerend zou zijn.

“Veel jonge mensen realiseren zich niet wat mensen moesten doorstaan om te stemmen”, zegt Carr bedachtzaam.”Ik dacht dat ze zouden erkennen en beseffen wat mensen vóór hen deden, hoe ver ze kwamen en wat ze van die generatie hadden gekregen.”

Carr zegt dat ze zich zorgen maakt over de stembeperkingen die worden ingevoerd in staten variërend van Texas tot Virginia tot Wisconsin.

“Ik heb het gevoel dat de geschiedenis zich herhaalt, en als mensen zich niet bewust worden van wat er in de wereld gebeurt en de balans opmaken, komen we terug bij dat punt ”, zegt Carr.

In 2012, toen de VS. Procureur-generaal Eric Holder veroordeelde Texas over zijn kiezersidentificatiewet en zei: “we noemen die poll-belastingen”, eraan toevoegend dat veel van degenen zonder ID’s “grote afstanden zouden moeten afleggen om ze te krijgen, en sommigen zouden moeite hebben om te betalen voor de documenten die ze zouden kunnen betalen. moeten ze verkrijgen. ”

Smithsonian curator Bill Pretzer ziet overeenkomsten.

” Je moet een bepaald soort ID hebben “, legt hij uit. Dat omvat ook identificatie aangeboden door de staat of federale overheid, militaire identiteitsbewijzen, een vergunning van een staatshandvuurwapen, een certificaat van Amerikaans staatsburgerschap of een Amerikaans paspoort.

“De soorten documentatie die nodig zijn voor deze kiezer-ID kosten geld”, zegt Pretzer. “Een persoon die geen eigen vervoer heeft, of die op uurbasis vrij moet nemen … zal economisch lijden.”

Het ministerie van Justitie is in lopende rechtszaken met betrekking tot kiezersidentificatie wetten in zowel Texas als North Carolina, waarbij wordt beweerd dat de wetten van beide staten “tot gevolg zouden hebben dat het stemrecht wegens ras, huidskleur of lidmaatschap van een taalminderheidsgroep zou worden ontzegd of ingekort”.

Texas was toestemming om de wet af te dwingen tijdens de verkiezingen van 2014 en ook tijdens de voorverkiezingen deze maand.

Afgelopen augustus oordeelde een panel van drie rechters van het Amerikaanse Hof van Beroep voor het Vijfde Circuit dat de wet van Texas Afrikaanse -Amerikaanse en Latino-kiezers. Maar het zei ook dat een districtsrechtbank zijn conclusie moet heroverwegen dat Texas handelde met een discriminerende bedoeling, en dat de lagere rechtbank manieren zou moeten zoeken om de kiezerswet te veranderen zonder deze volledig te vernietigen.

Destijds, De procureur-generaal van Texas, Ken Paxton, legde een verklaring af waarin hij zei dat de bedoeling van de wet “is om het stemproces in Texas te beschermen”, en merkte op dat het Amerikaanse Hof van Beroep de bewering dat de wet een hoofdelijke belasting was, had afgewezen. Het 15-koppige Fifth Circuit stemde om de zaak opnieuw te behandelen. Paxton noemde het besluit “een sterke stap voorwaarts in (Texas ‘) pogingen om de staatswetten voor kiezersidentificatie te verdedigen.”

“Er zijn enkele zeer standaardkwesties sinds onheuglijke tijden, over macht, over controle, over hiërarchie, over kansen, over gelijkheid, waar mensen over worstelen ”, zegt Pretzer.

Het belastingbewijs van de familie Carr zal waarschijnlijk in het nieuwe museum te zien zijn (die opent op 24 september 2016) ergens in 2018 en tot die tijd beschikbaar zal komen o nline. Pretzer zegt dat dergelijke artefacten belangrijk zijn omdat ze iets echt maken dat moeilijk voor te stellen is.

Bij de BET Honours in Washington, DC, deze maand, deed de voormalige Amerikaanse procureur-generaal Holder een oproep tot wapens aan mensen die overweegt niet te stemmen in dit huidige verkiezingsseizoen.

“Er is absoluut geen excuus om niet te stemmen”, zei Holder. “Mensen vochten en stierven voor het stemrecht. Het is een verplichting van elke Amerikaan. … Anders bewijst u de mensen die bloed hebben vergoten een slechte dienst. ”