Hel

In de Noorse mythologie is Hel de godin van de dood en een wezen dat het rijk van Niflheim voorzit, waar ze een deel van de doden (de onteerde) ontvangt . Hel wordt getuigd in de poëtische Edda, samengesteld in de 13e eeuw uit vroegere traditionele bronnen, en het proza Edda, geschreven in de 13e eeuw door Snorri Sturluson. Bovendien wordt ze genoemd in gedichten die zijn opgenomen in de saga van Heimskringla en Egils die respectievelijk dateren uit de 9e en 10e eeuw. Een aflevering in het Latijnse werk Gesta Danorum, geschreven in de 12e eeuw door Saxo Grammaticus, wordt algemeen beschouwd als een verwijzing naar Hel, en Hel kan voorkomen op verschillende schutbladen van de migratieperiode.

In de poëtische Edda, Proza Edda , en Heimskringla, wordt Hel een dochter van Loki genoemd. In het Proza Edda-boek Gylfaginning, wordt Hel beschreven als zijnde aangesteld door de god Odin als heerser van een rijk met dezelfde naam, gelegen in Niflheim. In dezelfde bron wordt haar uiterlijk beschreven als halfblauw en half vleeskleurig en verder als een sombere, neergeslagen uitstraling. De Proza Edda beschrijft dat Hel heerst over enorme herenhuizen met veel bedienden in haar onderwereldrijk en speelt een sleutelrol in de poging tot wederopstanding van de god Baldr.

Er zijn wetenschappelijke theorieën voorgesteld over de mogelijke connecties van Hel met figuren die voorkomen in het 11e-eeuwse Oud-Engelse Evangelie van Nicodemus en Oudnoors Bartholomeus saga postola, dat ze mogelijk werd beschouwd als een godin met potentiële Indo-Europese parallellen in Bhavani, Kali en Mahakali, of dat Hel misschien pas een wezen is geworden als een late personificatie van de locatie met dezelfde naam.

Mythen & Legends

Uiterlijk

Haar uiterlijk is anders beschreven in verschillende versies van de mythen over haar, ze is:

-half blauw en half vleeskleurig en verder als een sombere, neerslachtige uitstraling.

-een de helft van haar lichaam is ‘spookachtig wit’ en het andere is ‘zwart als turf’ (de woorden ‘lelijke heks’ komen vaak voor bij dit uiterlijk, hoewel veel kunstenaars Tegenwoordig is ze erg aantrekkelijk)

-Een helft van haar lichaam is dood / een lijk (hedendaagse kunstenaars tekenen haar meestal als een half skelet) en de andere kant is een (levende) “jonge Maiden”.

Dus ze is noch dood, noch levend, of tussen de twee in.

Domein

In het Proza Edda-boek Gylfaginning wordt Hel beschreven als zijnde aangesteld door de god Odin als heerser van het rijk van Niflheimr. Het geeft ook aan dat Hel heerst over enorme herenhuizen met veel bedienden in haar onderwereldrijk en een sleutelrol speelt in de poging tot wederopstanding van de god Baldr.

De goden hadden Hel en haar broers ontvoerd uit de zaal van Angrboda. Ze wierpen haar in de onderwereld, waarin ze degenen verdeelt die naar haar zijn gestuurd: de goddelozen en degenen die stierven aan ziekte of ouderdom. Haar zaal in Helheim heet Eljudnir, Home of the Dead. Haar dienstknecht is Ganglati en haar dienstmeisje is Ganglot (wat beide vertaald kunnen worden als “laat”). Ze heeft een mes genaamd “Hongersnood”, een bord genaamd “Honger”, een bed genaamd “Ziekte” en bedgordijnen genaamd “Ongeluk”.

Bevoegdheden

  • Leeftijdversnelling
  • Manipulatie van dood-kracht
  • Aanlokking tot dood
  • Manipulatie van ziekte
  • IJsmanipulatie (in haar rijk)
  • Kiss of Death
  • Necromantie
  • Necrose-inducement
  • Underworld Lordship

Etymologie

Het Oudnoors vrouwelijk eigennaam Hel is identiek aan de naam van de locatie waarover ze regeert, Old Norse Hel. Het woord heeft verwantschap in alle takken van de Germaanse talen, inclusief de Oud-Engelse hel (en dus de moderne Engelse hel), de Oudfriese helle, de Oudsaksische hellia, de Oudhoogduitse hella en de gotische halja. Alle vormen zijn uiteindelijk afgeleid van het gereconstrueerde Proto-Germaanse vrouwelijke zelfstandig naamwoord * xaljō of * haljō (“verborgen plaats, de onderwereld”). Op zijn beurt is de Proto-Germaanse vorm afgeleid van de o-rangvorm van de Proto-Indo-Europese wortel * kel-, * kol-: “bedekken, verbergen, redden”.

De term is etymologisch verwant aan Modern English hall en dus ook Valhalla, een hiernamaals “hall of the slain” in de Noorse Mythologie. Hall en zijn talrijke Germaanse verwanten zijn afgeleid van Proto-Germaans * hallō “overdekte plaats, hal”, van Proto-Indo-Europees * kol-.

Gerelateerde vroege Germaanse termen en concepten omvatten Proto-Germaans * xalja- rūnō (n), een vrouwelijk samengesteld zelfstandig naamwoord, en * xalja-wītjan, een neutraal samengesteld zelfstandig naamwoord. Deze vorm is gereconstrueerd uit het gelatiniseerde gotische meervoudsnaam * haliurunnae (bevestigd door Jordanes; volgens filoloog Vladimir Orel betekent ‘heksen’), Oud-Engelse helle-rúne (‘tovenares, necromancer’, volgens Orel) en Oudhoogduits helli-rūna “magie”. De verbinding is samengesteld uit twee elementen: * xaljō (* haljō) en * rūnō, de Proto-Germaanse voorloper van de moderne Engelse rune.Het tweede element in de gotische haliurunnae kan echter in plaats daarvan een agent zelfstandig naamwoord zijn van het werkwoord rinnan (“rennen, gaan”), wat de letterlijke betekenis ervan zou maken “iemand die naar de onderwereld reist”.)

Attesten

Hel komt voor in de Poëtische Edda, samengesteld in de 13e eeuw uit vroegere traditionele bronnen, en het Proza Edda, geschreven in de 13e eeuw door Snorri Sturluson. Bovendien wordt ze genoemd in gedichten die zijn opgenomen in de saga van Heimskringla en Egils die respectievelijk dateren uit de 9e en 10e eeuw. Een aflevering in het Latijnse werk Gesta Danorum, geschreven in de 12e eeuw door Saxo Grammaticus, wordt algemeen beschouwd als een verwijzing naar Hel, en Hel kan voorkomen op verschillende schutbladen uit de migratieperiode.

Poëtische Edda

De poëtische Edda, samengesteld in de 13e eeuw uit vroegere traditionele bronnen, bevat verschillende gedichten waarin Hel wordt genoemd. In het poëtische Edda-gedicht Völuspá wordt het rijk van Hel de ‘Hallen van Hel’ genoemd. In vers 31 van Grímnismál wordt Hel vermeld als levend onder een van de drie wortels die groeien uit de wereldboom Yggdrasil. In Fáfnismál, de held Sigurd staat voor het dodelijk gewonde lichaam van de draak Fáfnir, en stelt dat Fáfnir in stukken ligt, waar ‘Hel hem kan nemen’. In Atlamál worden de zinnen ‘Hel heeft de helft van ons’ en ‘naar Hel gestuurd’ gebruikt in verwijzing naar de dood, hoewel het een verwijzing zou kunnen zijn naar de locatie en niet naar het wezen, zo niet beide. In couplet 4 van Baldrs draumar rijdt Odin naar de ‘hoge hal van Hel’.

Hel kan ook worden gezinspeeld in Hamðismál. Dood wordt periphrased als “vreugde van de trollenvrouw” (of “ogress”) en naar verluidt wordt Hel aangeduid als de trolvrouw of de boeman (vlagð), hoewel het anders unspecified dís. De poëtische Edda vermeldt ook dat reizigers naar Hel langs haar beschermhond Garmr moeten gaan.

Proza Edda

Hel wordt genoemd in de P rose Edda, geschreven in de 13e eeuw door Snorri Sturluson. In hoofdstuk 34 van het boek Gylfaginning, wordt Hel door High vermeld als een van de drie kinderen van Loki en Angrboða; de wolf Fenrir, de slang Jörmungandr en Hel. High vervolgt dat, zodra de goden ontdekten dat deze drie kinderen werden grootgebracht in het land Jötunheimr, en toen de goden ‘profetieën opspoorden dat van deze broers en zussen groot onheil en rampspoed voor hen zouden ontstaan’, de goden veel problemen verwachtten. van de drie kinderen, gedeeltelijk vanwege de aard van de moeder van de kinderen, maar nog erger vanwege de aard van hun vader.

High zegt dat Odin de goden heeft gestuurd om de kinderen te verzamelen en naar hem. Bij hun aankomst gooide Odin Jörmungandr in ‘die diepe zee die om alle landen heen ligt’, Odin gooide Hel in Niflheim en verleende haar gezag over negen werelden, in die zin dat ze ‘kost en inwoning moest geven aan degenen die naar haar zijn gestuurd, en dat zijn degenen die sterven door ziekte of ouderdom. ” Hoge details dat Hel in dit rijk ‘grote herenhuizen’ heeft met extreem hoge muren en immense poorten, een hal genaamd Éljúðnir, een gerecht genaamd ‘Honger’, een mes genaamd ‘Hongersnood’, de dienaar Ganglati (Oud-Noorse ‘luie wandelaar’) , de dienstmeid Ganglöt (ook “luie wandelaar”), de ingangsdrempel “Struikelblok”, het bed “Ziekbed” en de gordijnen “Glanzende baal.” High beschrijft Hel als “half zwart en half vleeskleurig”, eraan toevoegend dat dit haar gemakkelijk herkenbaar maakt, en bovendien dat Hel “nogal neerslachtig en woest uitziet”.

In hoofdstuk 49 beschrijft High de gebeurtenissen rond de dood van de god Baldr. De godin Frigg vraagt wie van de Æsir “al haar liefde en gunst” zal verdienen door naar Hel, de locatie, te rijden om te proberen Baldr te vinden en Hel zelf losgeld aan te bieden. De god Hermóðr meldt zich als vrijwilliger en vertrekt op het achtbenige paard Sleipnir naar Hel. Hermóðr komt aan in de hal van Hel, vindt zijn broer Baldr daar en blijft de nacht. De volgende ochtend smeekt Hermóðr Hel om Baldr mee naar huis te laten rijden, en vertelt haar over het grote gehuil dat de Æsir over Baldr’s heeft gedaan. dood. Hel zegt dat de liefde die mensen hebben voor Baldr, die Hermóðr beweert, getest moet worden door:

Als alle dingen in de wereld, levend of dood, om hem huilen, dan mag hij terugkeren aan de Aesir. Als iemand hem tegenspreekt of weigert te huilen, blijft hij bij Hel.

Later in het hoofdstuk, nadat de vrouwelijke jötunn Þökk weigert te huilen om de dode Baldr, antwoordt ze in coupletten en eindigt met “let Hel houdt vast wat ze heeft. “In hoofdstuk 51 beschrijft High de gebeurtenissen van Ragnarök, en geeft hij aan dat wanneer Loki bij het veld aankomt, Vígríðr” alle mensen van Hel “met hem zullen komen.

In hoofdstuk 5 van het Proza Edda boek Skáldskaparmál, wordt Hel genoemd in een kenning voor Baldr (“Hel” s metgezel “). In hoofdstuk 16 wordt” Hel “s familielid of vader” gegeven als een kenning voor Loki.In hoofdstuk 50 wordt naar Hel verwezen (“om zich bij het gezelschap van de nogal monsterlijke wolfszuster” te voegen) in het skaldische gedicht Ragnarsdrápa.

Heimskringla

In het Heimskringla-boek Ynglinga saga , geschreven in de 13e eeuw door Snorri Sturluson, wordt naar Hel verwezen, maar nooit met de naam. In hoofdstuk 17 sterft de koning Dyggvi door ziekte. Een gedicht uit het 9e-eeuwse Ynglingatal dat de basis vormt van de Ynglinga-saga wordt vervolgens geciteerd dat beschrijft het nemen van Dyggvi door Hel:

Ik betwijfel het niet, maar Dyggvi’s lijk Hel houdt vast aan hoer met hem; want Ulf’s broer is een telg van koningen door recht zou moeten strelen in de dood: om lief te hebben loki “s zus Yngvi” s erfgenaam van heel Zweden.

In hoofdstuk 45 wordt een gedeelte uit Ynglingatal gegeven dat verwijst naar Hel als “howes” -warder “(wat” bewaker van de graven “betekent) en als het nemen van koning Halfdan Hvitbeinn uit het leven. In hoofdstuk 46 sterft koning Eystein Halfdansson door overboord te worden geslagen door een zeilwerf. Een gedeelte uit Ynglingatal volgt, waarin wordt beschreven dat Eystein Hel “verging” (aangeduid als “Býleistr” s-broer “s-dochter”). In hoofdstuk 47 sterft de overleden Eysteins zoon, koning Halfdan, aan een ziekte, en het fragment in het hoofdstuk beschrijft zijn lot daarna, waarvan een deel verwijst naar Hel:

Loki’s kind uit het leven riep de derde leenheer naar haar ding, toen Halfdan van de boerderij van Holtar het leven naliet dat hem was toebedeeld.

In een strofe uit Ynglingatal, opgenomen in hoofdstuk 72 van het Heimskringla-boek Saga of Harald Sigurdsson, wordt “gegeven aan Hel” opnieuw gebruikt als uitdrukking om naar de dood te verwijzen.

Egils saga

The Icelanders ‘saga Egils saga bevat het gedicht Sonatorrek. De saga schrijft het gedicht toe aan de 10e-eeuwse skald Egill Skallagrímsson, en schrijft dat het is gecomponeerd door Egill na de dood van zijn zoon Gunnar. De laatste strofe van het gedicht bevat een vermelding van Hel, hoewel niet bij naam:

Nu is mijn koers moeilijk: Dood, naaste zus van Odin ” s vijand staat op de heid: met vastberadenheid en zonder wroeging zal ik graag de mijne verwachten.

Gesta Danorum

In het verslag van Baldr’s dood in Saxo Grammaticus “vroeg 13e-eeuws werk Gesta Danorum, heeft de stervende Baldr een droombezoek uit Proserpina (hier vertaald als “de godin van de dood”):

De volgende nacht verscheen de godin van de dood aan hem in een droom die naast hem stond , en verklaarde dat ze hem over drie dagen in haar armen zou slaan. Het was geen loos visioen, want na drie dagen kwam er een einde aan de acute pijn van zijn verwonding.

Geleerden hebben aangenomen dat Saxo Proserpina gebruikte als een equivalent voor een godin. naar de Noorse Hel.

Galerij

Fotogalerij van Hel

Familie

In de poëtische Edda, Proza Edda en Heimskringla, Hel wordt een dochter van Loki genoemd.>

Noorse mythologieartikelen
Æsir Andhrímnir • Baldr • Bragi • Dellingr • Forseti • Heimdallr • Hermóðr • Hǫðr • Hœnir • Ítreksjóð • Lóðurr • Loki • Máni • Meili • Mímir • Móði en Magni • Óðinn • Óðr • Týr • Ullr • Váli • Víðarr • Vili en Vé • Þr
Ásynjur Bil • Eir • Frigg • Fulla • Gefjon • Gerðr • Gná • Hlín • Iðunn • Ilmr • Irpa • Lofn • Nanna • Njǫrun • Rán • Rindr • Sága • Sif • Sigyn • Sjǫfn • Skaði • Snotra • Sól • Syn • Vár • Vǫr • Þorgerðr Hǫlgabrúðr • Þrúðr
Freyja • Freyr (Ingunar-Freyr • Yngvi) • Gersemi • Gullveig • Hnoss • Kvasir • Njǫrðr • Zuster-vrouw van Njǫrðr
Jǫtnar Annarr • Baugi • Beli • Bergelmir • Bǫlþorn • Býleistr • Eggþér • Fárbauti • Fjǫrgynn • Fornjótr • Gangr • Geirrǫðr • Gillingr • Gymir • Helblindi • Helreginn • Hrímgrímnir • Hrímnir • Hrungnir • Hrymnir • Mrımnir • Hræilmr • Mræilmr • Hræilmr • Hræilmr • •lvaldi • Søkkmímir • Surtr • Suttungr • Útgarða-Loki • Vafþrúðnir • Váli • Vásuðr • Víðblindi • Vǫrnir • Ýmir • Þjazi • Ærívaldi • Þrúðgelmir> Ægry Gýgjar Angrboða • Aurboða • Bestla • Fjǫrgyn • Glǫð • Gjálp • Greip • Gríðr • Gunnlǫð • Harðmreipðr • Hrlírðr • Hoofd Hyrrokkin • Járnsaxa • Jǫrð • Laufey • Leikn • Negen moeders van Heimdallr • Nótt • Sinmara • Þǫkk
Dvergar Alvíss • Andvari • Billingr • Brokkr • Dáinn • Durinn • Dúrnir • Dvalinn • Eitri • Fáfnir • Fjalarr en Galarr • Gandálfr • Hreiðmarr • Litr • Mótsognir •, Norðri, Oostenrijk en Vestriðri, Oostenrijk • Ótr • Reginn • Sindri • Zonen van Ívaldi
Helden Angantyr • Arngrim • Áslaug • Bjǫrn Járnsíða • Bǫðvarr Bjarki • Brynhildr • Buðli • Egil (broer van Vǫlundr) • Fjǫlnir • Guðmundr • Hagbarðrr • Haki • Heiðvarr Bjarki • Helgi Haddingjaskati • Helgi Haddingjaskati • Helgi Haddingjaskati • Helgi Haddingjaskati • Helgi Haddingjaskati Hlð • Hǫdbroddr • Hrólfr Kraki • Ingjaldr • Jónakr “s zonen • Karl Hundason • Níðuðr • Ǫrvar-Oddr • Palnatóki • Ragnarr Loðbrók • Ring II • Rerir • Sigi • Sigmundr • Signý • Sigurjðt Střídrð • Sigurjåjt • Sðyrstarkt Sterki • Svafrlami • Svipdagr • Sæmingr • Vésteinn • Vikingr • Vǫlsungr • Yrsa
Overige Askr en Embla • Auðumbla • Álfr • Árvakr en Alsviðr • Barnstokkr • Berserkr • Bifrǫst • Borghildr • Borr • Breði • Brunnmigi • Búri • Dáinn, Dvalinn, Duneyrr en Duraþrór • Draugrðuviill a) • Eikþyrnir • Eitr • Einherjar • Fenrir • Fylgja • Ganglati • Ganglǫt • Garmr • Geri en Freki • Gjúki • Glasir • Grani • Grímhildr • Gróa • Guðrún • Gunnarr • Hafg Hugufa • Heiinnrúnís • Hafg Hugufa • Heiinnrúnís • Hafg Hugufa • Heiinnrúnóvís • • Hyndla • Jǫrmungandr • Linnormr • Líf en Lífþrasir • Lyngbakr • Læraðr • Níðhǫggr • Nornir (Urðr • Verðandi • Skuld) • Nykr • Ratatoskr • Heilige boom in Uppsala • Siggeir • Skjǫldr Triflár • Siggeir • Skjǫldr Trifdr • Sleevnir • Skjǫldr Trifnir • Seleipnir Beschuit • Valkyrie • Wolf • Weer • Gieren • Bewaker • Geesten
Artikelen Brísingamen • Draupnir • Gjallarhorn • Gleipnir • Gramr • Gungnir • Hliðskjálf • Hringhorni • Járngreipr • Megingjǫrð • Mjǫllnir • Skǫfnungr • Skáldskapar Mjaðar • Skáldskapar Mjaðar • Skíðbiv> 1 Realms Álfheimr • Ásgarðr • Jǫtunheimr • Miðgarðr • Múspellsheimr • Mímisbrunnr • Nið avellir • Niflheimr • Svartálfaheimr • Vanaheimr
Verblijven Bilskírnir • Breidablik • Fólkvangr (Sessrúmnir) • Ginnungagap • Þrúðheimr • Útgarðr • Valhǫll
Evenementen Æsir – Vanir-oorlog • Slag op het ijs van het Vänermeer • Fimbulvetr • Hjaðningavíg • Ragnarǫk • Zweeds – Geatish Wars • Vígríðr
Bronnen Poëtische Edda (Helgakviða Hjǫrvarðssonar) • Proza Edda • Saga • Vǫlsungr-cyclus • Vǫlsunga-saga
Maatschappij Blóðǫrn • Blót (Vetrnætr • Álfablót • Dísablót • Jól • Þorrablót) • Félag • Heiti • Heiti • Land Noorse rituelen • Getal • Filosofie • Rúnar • Heilige bomen en bosjes in Germaans heidendom en mythologie • Seiðr • Skáld • Vǫlva

Write a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *