Toch is er weinig onderzoek gedaan naar de vraag of seks daadwerkelijk tot bevalling leidt, en het onderzoek dat is gedaan is gebaseerd op een klein aantal vrouwen en heeft ontmoedigende resultaten. In een onderzoek uit 2006 vroeg dr. Schaffir 93 zwangere vrouwen die 37 weken de tijd waren om te rapporteren hoe vaak ze seks hadden gehad vanaf dat moment tot aan de bevalling. Zijn bevindingen, die werden gepubliceerd in het tijdschrift Obstetrics & Gynaecologie, suggereerden dat vrouwen die überhaupt seks hadden, later gingen bevallen dan degenen die dat niet deden. Vervolgens voerden onderzoekers in Maleisië in 2007 een klinische proef uit waarin ze 108 zwangere vrouwen, gedurende 37 weken, vertelden om “zo vaak mogelijk” seks te hebben; ze gaven geen seksgerelateerd advies aan een tweede groep van 102 zwangere vrouwen. Hoewel de vrouwen in de eerste groep wel meer seks hadden dan die in de tweede, gingen ze niet eerder aan de bevalling.

Deze teleurstellende resultaten kunnen het gevolg zijn van problemen met de dosering. De concentratie van prostaglandinen in het sperma kan te laag zijn om de baarmoederhals te beïnvloeden, zei dr.Schaffir. En hoewel vrouwelijke orgasmes samentrekkingen kunnen veroorzaken, zijn een paar samentrekkingen niet genoeg om de bevalling op gang te brengen. zei dr. Schaffir, er is misschien helemaal geen verband tussen seks en bevalling. Maar tenzij uw arts u iets anders vertelt, “is er niets mis met seks hebben als u dat wilt”, zei Louis.

Tepelstimulatie

Eén seksgerelateerde interventie kan volgens sommige onderzoeken leiden tot bevalling: Tepelstimulatie, waarbij een tepel tussen uw vingers wordt gerold, een borstkolf wordt gebruikt of een warm kompres op uw borst wordt gelegd, in een of andere combinatie, tot drie uur per dag. In een Cochrane systematische review uit 2005 – er zijn geen recentere onderzoeken gedaan – analyseerden onderzoekers de resultaten van zes klinische onderzoeken met in totaal 719 vrouwen die er minstens 37 weken mee waren. Ze ontdekten dat degenen van wie de tepels waren gestimuleerd – meestal tussen één en drie uur per dag, één tepel per keer – 33 procent meer kans hadden om binnen de volgende 72 uur te bevallen dan vrouwen van wie de tepels alleen werden gelaten. Tepelstimulatie verminderde ook het risico op hevig bloeden na de bevalling met 84 procent.

Wanneer de tepels van een vrouw worden gestimuleerd, geeft haar lichaam het hormoon oxytocine af. “Artsen gebruiken een synthetische vorm van oxytocine-bevalling, dus het is logisch dat het zou werken,” zei dr. Schaffir. Maar hij waarschuwde ook dat er niet genoeg onderzoek is gedaan om aan te tonen dat tepelstimulatie veilig en effectief is om thuis te doen. “De reactie op tepelstimulatie is erg onvoorspelbaar”, legt hij uit. “Soms kunnen de weeën zo sterk zijn dat ze de bloedtoevoer naar de baarmoeder afsnijden”, wat risico’s kan opleveren voor de foetus. Dus als je gaat proberen je tepels te stimuleren om weeën te veroorzaken, doe dat dan alleen onder toezicht van een arts.

Acupunctuur en acupressuur

Ik had zoveel hoop dat acupunctuur – waarbij fijne naalden in specifieke punten van het lichaam worden gestoken – me tot een bevalling zou dwingen. als je naar het bewijs kijkt, zou ik waarschijnlijk sceptisch zijn geweest. Geen enkel onderzoek heeft aangetoond dat acupunctuur of acupressuur (met behulp van duimen of vingers om druk uit te oefenen op specifieke punten) de bevalling sneller in gang zet; in feite heeft een handvol onderzoeken aangetoond dat vrouwen die acupressuur krijgen of acupunctuur laat in hun derde trimester bevallen niet eerder dan vrouwen die dat niet doen. Twee onderzoeken suggereren dat acupunctuur de baarmoederhals kan verzachten, maar ‘deze onderzoeken bieden niet genoeg informatie om aan te bevelen, en ze suggereren grotere en betere -gedane studies moeten zijn uitgevoerd, ”zei Dr.Schaffir.

Castorolie

Ricinusolie (een olie gemaakt van castorbonen) is een volksremedie waarvan sommige onderzoeken lijken te suggereren dat het tot bevalling leidt, maar alleen bij vrouwen die eerder zijn bevallen. In een klein 2018-onderzoek in Israël kregen 38 zwangere vrouwen tussen de 40 en 42 weken ongeveer 60 ml ricinusolie te drinken, terwijl een tweede groep van 43 zwangere vrouwen in hetzelfde stadium ongeveer 60 ml zonnebloemolie kreeg. Hoewel er geen algemene verschillen waren in termen van wie wanneer ging bevallen, ontdekten de onderzoekers dat van de vrouwen die eerder waren bevallen, degenen die de ricinusolie dronken sneller gingen bevallen dan degenen die de zonnebloemolie dronken: binnen 48 uur, 65 procent van de ricinusoliedrinkers was aan het bevallen, terwijl slechts 35 procent van de zonnebloemoliedrinkers had. Maar de studie was klein en moet worden herhaald. Dr. Burgansky waarschuwde ook dat castorolie nadelen heeft: het is een laxeermiddel, het kan sommige vrouwen misselijk maken en het smaakt niet erg goed. Dus drink op eigen risico.

Melinda Wenner Moyer is een moeder van twee en een wetenschapsjournalist die onder meer schrijft voor Slate, Mother Jones, Scientific American en O, The Oprah Magazine.