De talen van het Verenigd Koninkrijk ontstond zo’n 2000 jaar geleden – een geweldige mix van verschillende woorden die werden gecreëerd, geleend en overgeleverd door de verschillende stammen die Groot-Brittannië in de loop van zijn geschiedenis bezetten. Hoewel (Brits) Engels nu de dominante taal is, zijn er nog veel andere talen die in verschillende delen van het VK worden gesproken. Door de geschiedenis van het land te volgen, krijgt u een idee van waar deze andere traditionele talen vandaan kwamen en waarom ze alleen in bepaalde regio’s worden gesproken.

Vroege geschiedenis

Voor de komst van de Romeinen in 55 voor Christus, de inwoners van Groot-Brittannië spraken een Keltische taal. Deze mensen zijn vóór de christelijke jaartelling het Engelse Kanaal overgestoken. Er waren niet veel Keltische woorden over in het huidige Engelse vocabulaire, hoewel sommige plaatsen op de Britse eilanden van oorsprong Keltisch zijn, zoals de rivieren Wye en Theems en plaatsen als Kent, Dover en Londen.

De Romeinen

De Romeinen regeerden bijna 400 jaar over het land. Ze speelden een belangrijke rol bij de aanleg van wegen, bruggen en het creëren van steden en landgoederen. Hun regering begon af te brokkelen toen de Romeinse soldaten werden teruggeroepen om hun thuisland te verdedigen tegen de invasies van de Hunnen en de Duitsers. Zelfs met de lengte van de Romeinse heerschappij in Groot-Brittannië, zijn er slechts ongeveer 200 woorden met Romeinse oorsprong die over zijn in het moderne lexicon, waarvan er vele werden gebruikt door Romeinse soldaten en kooplieden, zoals weall, belt, candel en win , wat zich vertaalt naar respectievelijk muur, riem, kaars en wijn.

Germaanse stammen

De laatste van de Romeinse legioenen verlieten Groot-Brittannië in 410 na Christus en zonder de verdedigingstroepen die de Romeinen leverden, het land werd geleidelijk binnengevallen. Met de komst van drie Germaanse stammen in de 5e eeuw begon de geschiedenis van de Engelse taal. De drie stammen waren de Juten, de Saksen en de Angelen, die later hun krachten bundelden om de Angelsaksen te vormen. Ze kwamen uit Noord-Duitsland en wat nu bekend staat als Denemarken. Deze indringers dreven de Kelten naar de regio’s Cumbria, Wales en Cornwall, waar de talen Cumbric, Welsh en Cornish zich ontwikkelden, hoewel de Keltische cultuur in het noordoosten, zuiden en midden van Engeland geen enkele kans had tegen de Angelsaksen.

De meerderheid van de indringers was afkomstig uit Engla Land, wat ‘land van de Angles’ betekende, die afkomstig waren van het schiereiland Angeln in het gebied van de baai van Kiel, dat in de Oostzee ligt. Ze spraken een bekende taal als ‘Engels’. De regio waar de indringers vandaan kwamen, werd de oorsprong van de naam “Engeland” en hun taal evolueerde naar de huidige spelling: Engels.

De basis van het Oudengels (450-1100 n.Chr.) Waren de Angelsaksische dialecten en er zijn nog ongeveer 400 teksten die bewaard zijn gebleven. Veel van dit zijn zeer plezierige gedichten die verhalen vertellen over heroïsche reizen en wilde veldslagen. Er is nog steeds ongeveer een derde van die Angelsaksische woorden die nog steeds in gebruik zijn, zoals de woorden zijn, slaap, nacht, zingen, voedsel, sterk, huis, water en aarde.

Sint-Augustinus

Augustinus leidde de aankomst van de christelijke missionarissen samen met hun zeer uitgebreide Latijnse woordenschat in de vorm van de Bijbel en andere religieuze teksten, wat ertoe leidde dat mensen geletterd werden. Dit was de tijd dat nieuwe woorden afgeleid van het Latijn werden gevormd, zoals roos, toren, spin, schop, vork, monnik, school, mis en altaar Er was echter geen spellingsstandaard, dus de krabbelaars spelden de woorden net als hoe ze ey klonk afhankelijk van uit welk deel van hun land ze kwamen. Dit leidde tot de vorming van vier belangrijke dialecten: Kentish (zuidoosten), West Saxon (west en zuid), Mercian (midlands) en Northumbrian (noorden). Een groot aantal documenten in het Oudengels is geschreven in het West-Saksische dialect, dat vaak werd gebruikt in Wessex, het populaire politieke centrum.

De Vikingen

De Vikingen kwamen in de 8e eeuw en gedurende meer dan 100 jaar de controle over een groot deel van Schotland, de noordelijke eilanden zoals Shetland en de Orkneys en de Hebriden. Ze bleven tot de 11e eeuw, maar tijdens de laatste jaren van hun regering werden ze teruggedrongen door koning Alfred de Grote naar het noordoostelijke deel van Groot-Brittannië, waar ze dominant bleven in het gebied dat Danelaw heet. Engelse taal werd de taal bij uitstek van koning Alfred om een gevoel van nationale identiteit te ontwikkelen.

De afdaling van de Noordse stammen bracht 2000 nieuwe woorden met zich mee, zoals glimlach, rok, zilver, rendier, benauwd, sproet , ei, sterven, cake, onhandig en woede.Grimbsy en Whitby zijn plaatsen waarvan de namen sporen van de Scandinavische talen droegen, net als andere woorden in de Noord-Engelse dialecten.

De Noormannen

In het midden van de 16e eeuw volgde een nieuwe golf van indringers genaamd de Noormannen kwamen. Ze hadden een uniek erfgoed, omdat ze afstammelingen waren van Viking-veroveraars, terwijl hun cultuur een mix was van Romeinse Galliërs en Salische Franken. Ze pasten zich snel aan en gebruikten Normandisch Frans als hun taal. De Noormannen hadden een enorme invloed op de taalkundige en culturele transformatie van Engeland. Ze regeerden meer dan drie eeuwen over het land, met Frans als de taal van de machtige mensen van de Engelse samenleving, de hoogste politieke functionarissen, aristocraten en royalty’s, van wie velen in feite niet-Engels spreken. Frans werd de taal die in de literatuur, in de administratie en bij het schrijven van politieke documenten werd gebruikt. Tegelijkertijd gebruikten geleerden en de kerk Latijn. Als gevolg hiervan werd het Engelse vocabulaire verrijkt met duizenden Franse woorden. Voorbeelden zijn gouverneur, verrader, boer, knecht, hertog, kleur, schaken, romantiek, dichter, kunst, banket, schoonheid, japon, herenhuis, leger, parlement, rechtbank, kasteel en kroon.

Na de 100-jarige oorlog tussen Frankrijk en Engeland in 1337 tot ver in de jaren 1450, de Engelse taal kwam in een stroomversnelling, met de oprichting van de universiteiten van Cambridge en Oxford. Toenemende geletterdheid en de introductie van de drukpers leidden tot de vorming van een standaardtaal, spelling en grammatica. Ontdekkingsreizigers en handelaren droegen nieuwe woorden bij aan de Engelse taal, waardoor de woordenschat werd verrijkt met Spaans, Arabisch, Italiaans, Turks en Latijn.

De Engelse taal vandaag

Deze traditionele talen die hun weg vonden naar het Verenigd Koninkrijk zijn traditioneel een deel van de gemeenschappelijke Indo-Europese taalfamilie die ongeveer 455 talen en dialecten omvat. De onderscheidende talen die zich in de loop der jaren onafhankelijk ontwikkelden in Groot-Brittannië waren te danken aan het feit dat de mensen van hun oorspronkelijke huizen waren afgesneden.

Tegenwoordig heeft het Verenigd Koninkrijk verschillende officiële talen. Overheersend is Engels, terwijl in Wales de officiële talen Welsh en Engels zijn. Schots-Gaelisch en Engels zijn de officiële talen die in Schotland worden gesproken.

Schots-Gaelisch, Manx en Iers zijn ontstaan uit de Goidelische vorm van de Keltische taal, terwijl het moderne Welsh en de oude Cornische taal werden gevormd uit de Brythonische vorm van de Keltische taal. Van deze kwam Welsh als de sterkste naar voren, met ongeveer een vijfde van de Wales-bevolking die het sprak. In Skye, de Buiten-Hebriden en in sommige gebieden in de Noordwestelijke Hooglanden wordt Schots-Gaelisch door de meerderheid gesproken. Het aantal sprekers neemt vandaag echter af en sommige talen hebben hun status als nationale taal al verloren. Er is niet langer een moedertaalspreker van Cornish en de laatste oorspronkelijke moedertaalspreker van Manx, een officiële taal op het eiland Man, stierf in 1974. Het wordt als ernstig bedreigd beschouwd, hoewel er pogingen worden gedaan om het nieuw leven in te blazen. Het aantal Ierssprekenden in Noord-Ierland neemt ook snel af.

Hoewel er nog andere toevoegingen waren aan de talen die in het Verenigd Koninkrijk werden gesproken, waren de Noormannen de laatste van de belangrijkste taalgroepen.

Tegenwoordig levende talen

Het Verenigd Koninkrijk bestaat uit Engeland, Noord-Ierland, Schotland en Wales. Het eiland Man en de Kanaaleilanden maken deel uit van de Crown Dependencies, maar niet van het Verenigd Koninkrijk.

In het hele Verenigd Koninkrijk wordt veel Engels gesproken. Welsh is de officiële taal in Wales. Het wordt in verschillende delen van Engeland gesproken, vooral in de buurt van de grens, en in veel gemeenschappen in Liverpool, Manchester, Birmingham en Londen. Schots of Ulster Schots zoals het in Noord-Ierland wordt genoemd, wordt voornamelijk gebruikt in de Northern Isles, Caithness en de Schotse Laaglanden in Schotland en in de graafschappen Berwick-on-Tweed, Londonderry, Antrim en Down in Noord-Ierland.

De meerderheid van de sprekers van de Ierse taal, die ook Gaelic, Irish Gaelic of Ulster Irish wordt genoemd, wordt gevonden in Noord-Ierland, vooral in Belfast, Newry en Derry. Er zijn ook hoge concentraties luidsprekers in het zuiden van Londonderry nabij Maghera, in het centrum van Tyrone tussen Omagh en Dungannon en het zuiden van Armagh. Er zijn ook gemeenschappen in Glasgow, Londen, Liverpool en Manchester die Iers spreken.

Er zijn nog steeds ongeveer 90.000 mensen in het Verenigd Koninkrijk die Angloromani spreken, een mix van Engels en de taal van de zigeuners. Romani. De meeste sprekers van deze taal zijn in Wales, Schotland en Engeland. Anderzijds wordt Schots-Gaelisch voornamelijk in Schotland gesproken, met name op de Hebriden en de Schotse hooglanden.

Sinds 2011 zijn er in Cornwall ongeveer 550 sprekers van de taal van Cornwall.

Immigrantentalen

Het Verenigd Koninkrijk groeit snel als favoriete bestemming van immigranten en hoewel Engels nog steeds de voertaal is, is er geen einde aan de vorming van gemeenschappen die uit verschillende etnische groepen bestaan. groepen. Pools staat bovenaan de lijst met meest voorkomende immigrantentalen in het VK, gevolgd door Punjabi, Urdu, verschillende belangrijke andere talen die in India worden gesproken, Arabisch, Portugees, Turks, Italiaans, Somalisch, Litouws, Perzisch, Filipijns en Roemeens. Toch zijn de belangrijkste vreemde talen in het VK Europese talen: Frans, Duits en Spaans, en Frans wordt door 23 procent van de bevolking begrepen.