Chloortalidon – bekend onder de merknaam Thalitone – is de American College of Cardiology en de eerstelijnsbehandeling van de American Heart Association voor hoge bloeddruk, maar een recente studie wees uit dat het medicijn ernstigere bijwerkingen kan veroorzaken dan vergelijkbare medicijnen.

De cohortstudie van februari 2020 door Drs. George Hripcsak, Marc A. Suchard en Steven Shea gepubliceerd in JAMA Internal Medicine keken naar medische gegevens van 730.255 mensen. Onderzoekers vergeleken de veiligheid en effectiviteit van chloortalidon en een vergelijkbaar medicijn, hydrochloorthiazide.

Chloortalidon en hydrochloorthiazide zijn beide diuretica – ook wel ‘plaspillen’ genoemd – en behoren respectievelijk tot de thiazide-achtige en thiazide-medicijnklassen. Ze werken om de bloeddruk te verlagen door ervoor te zorgen dat de nieren overtollig water en zout via de urine uit het lichaam verwijderen.

Volgens de JAMA-studie zijn beide geneesmiddelen even effectief en beschermt chloortalidon het hart niet. beter dan hydrochloorthiazide, maar chloortalidon werd in verband gebracht met een “significant hoger risico” op bijwerkingen.

Chloortalidon verhoogde het risico op de volgende bijwerkingen in vergelijking met hydrochloorthiazide:

• Lage kaliumspiegels (hypokaliëmie), bijna drie keer groter risico
• Laag natriumgehalte (hyponatriëmie), 31 procent groter risico
• Acuut nierfalen, 37 procent groter risico
• Chronische nierziekte, 24 procent groter risico
• Type 2 diabetes, 21 procent groter risico

“Het verschil in het optreden van bijwerkingen was opvallend”, vertelde Dr. Hripcsak aan Columbia University. “Hypokaliëmie, hyponatriëmie, chronische en acute nierproblemen, samen met Andere verstoringen van de elektrolytenbalans zijn allemaal potentieel gevaarlijke bijwerkingen. ”

Onderzoekers zeggen dat hun bevindingen chloortalidon niet ondersteunen als de voorkeursbehandeling, maar er zijn meer studies nodig voordat regelgevende instanties de richtlijnen wijzigen.

Chloortalidon is een van de oudste bloeddrukmedicijnen

Thiazide- en thiazide-achtige medicijnen bestaan al sinds eind jaren vijftig, en zorgverleners hebben ze decennia lang voorgeschreven om de bloeddruk te verlagen . Dit maakt ze het oudste type bloeddrukmedicijn op de markt.

Volgens de American Heart Association hebben ongeveer 103 miljoen Amerikanen een hoge bloeddruk. Hoge bloeddruk is een ernstige aandoening die kan leiden tot een hartaanval, beroerte, hartfalen en andere ernstige ziekten.

Gezondheidszorgverleners in de Verenigde Staten schrijven volgens Consumer Reports jaarlijks ongeveer 49 miljoen recepten voor hydrochloorthiazide uit.

Thiazide- en thiazide-achtige medicijnen zijn ook minder duur dan andere bloeddrukmedicijnen zoals valsartan, losartan en lisinopril – veel van deze andere bloeddrukmedicijnen werden in 2018 opgenomen in de terugroepacties van N-nitrosodimethylamine (NDMA). .

Verstoorde elektrolytenbalans en andere bijwerkingen

De JAMA-studie uit 2020 is niet de eerste studie waarin bijwerkingen van chloortalidon worden gevonden, volgens Columbia University. Eerdere studies hebben aangetoond dat het medicijn in verband werd gebracht met meer verstoringen van de elektrolytenbalans dan hydrochloorthiazide.

Elektrolytenbalans verwijst naar de balans tussen natrium, calcium, kalium, chloride, fosfaat en magnesium in het lichaam. Te weinig of te veel water in het lichaam kan ervoor zorgen dat deze niveaus uit balans raken en tot verschillende bijwerkingen leiden.

Volgens het etiket van het geneesmiddel Thalitone moeten alle patiënten die chloortalidon gebruiken, worden gecontroleerd op klinische tekenen van een verstoorde elektrolytenbalans. , waaronder:

• Slaperigheid
• Droge mond
• Gastro-intestinale stoornissen, zoals misselijkheid en braken
• Lethargie
• Lage bloeddruk (hypotensie)
• Lage urineproductie (oligurie)
• Spierpijn of krampen
• Spiervermoeidheid
• Hartkloppingen
• Rusteloosheid
• Tachycardie
• Dorst
• Zwakte

Het label waarschuwt ook dat mensen met leverproblemen die chloortalidon gebruiken, moeten voorzichtig zijn. Een verstoorde elektrolytenbalans is vooral gevaarlijk voor mensen met leverproblemen, omdat een kleine verstoring van de elektrolytenbalans hepatisch coma kan veroorzaken – een verlies van hersenfunctie dat optreedt wanneer de lever geen gifstoffen uit het bloed verwijdert.

Andere bijwerkingen zijn gemeld bij het gebruik van chloortalidon, maar er zijn niet genoeg gegevens voor onderzoekers om de frequentie ervan te bepalen, volgens het medicijnlabel.

Andere bijwerkingen zijn:

• Bloedcelonregelmatigheden
• Kleurzichtstoornis (xanthopsie)
• Krampen
• Diarree
• Duizeligheid
• Frequent urineren
• Maagirritatie
• Hoofdpijn
• Hypoglykemie
• Impotentie
• Geelzucht
• Lage bloeddruk verergerd door alcohol, barbituraten of narcotica
• Spierspasmen
• Pancreatitis
• Spelden en naalden (paresthesie)
• Uitslag
• Rusteloosheid
• Duizeligheid
• Braken
• Zwakte

Mensen met matige of ernstige bijwerkingen moeten mogelijk hun dosis aanpassen of chloorthalidon stopzetten, volgens het etiket van het geneesmiddel. Patiënten die bijwerkingen ervaren, moeten contact opnemen met hun zorgverleners.