Apostrofe definitie

Wat is apostrof? Hier is een snelle en eenvoudige definitie:

Apostrofe is een stijlfiguur waarin een spreker rechtstreeks iemand (of iets) aanspreekt die niet aanwezig is of niet kan reageren in werkelijkheid. De entiteit die wordt aangesproken kan een afwezige, dode of denkbeeldige persoon zijn, maar het kan ook een levenloos object zijn (zoals sterren of de oceaan), een abstract idee (zoals liefde of lot) of een wezen (zoals een muze of god).

Enkele aanvullende belangrijke details over apostrof:

• Apostrofe, de stijlfiguur, moet niet worden verward met apostrof, het leesteken.
• Het woord ‘apostrof’, dat uit het Oudgrieks komt, betekent letterlijk ‘afkeren’, want om een apostrof op het podium uit te voeren, draait een acteur zich van de scène af om een afwezige entiteit aan te spreken.
• Een apostrof wordt vaak geïntroduceerd met de uitroep ‘O’, zoals wanneer Juliet uitroept: ‘O Romeo, Romeo, waarom ben je Romeo?’
• Apostrofe komt echter het vaakst voor in poëzie en toneelstukken het kan ook in proza-literatuur voorkomen.
• Apostrofe spreekt zijn doel altijd aan in de tweede persoon. Soms omvat dit adres het woord “jij” of het meer formele “jij”. Andere keren is de “jij” niet inbegrepen, zoals wanneer de verteller van Herman Melville’s verhaal Bartleby, de Scrivener zijn verhaal eindigt met de wanhopige apostrof: “Ah, Bartleby! Ah, humanity! “

Uitspraak van apostrof

Hier is hoe apostrof uit te spreken: uh-poss-truh-fee

Apostrofe en personificatie

Apostrofe houdt vaak in dat de spreker of schrijver een levenloos object of abstract idee behandelt. Daarbij zal de spreker of schrijver vaak menselijke kenmerken aan het object meegeven. Met andere woorden, het object wordt gepersonifieerd. Neem deze twee regels uit William Wordsworth “s” Prelude “:

Er was een jongen: je kende hem goed, je kliffen
En eilanden van Winander!

Naast het uitvoeren van een apostrof waarin de spreker de kliffen en eilanden toespreekt, verpersoonlijkt Wordsworth die kliffen en eilanden door ze voor te stellen als capabel van het kennen van iemand.

Hoewel apostrof vaak personificatie van levenloze objecten of abstracte ideeën inhoudt, is dat zeker niet altijd het geval. In het onderstaande voorbeeld uit het einde van de roman A Portrait of the Artist as a Young Man van James Joyce, laat Joyce zijn hoofdpersoon Stephen Dedalus ‘Life’ aanspreken, maar zonder er enige menselijke kwaliteiten aan toe te schrijven:

Amen. Het zij zo. Welkom, o leven! Ik ga voor de miljoenste keer de realiteit van ervaring tegenkomen en in de smidse van mijn ziel het ongeschapen smeden geweten van mijn ras.

Hier behandelt Stephen het leven zoals het is, als iets om te ervaren, en niet als iets dat zelf ervaringen of gevoelens heeft , of handelt op een andere manier als een mens.

Wetenschappelijke debatten over apostrof

Het is de moeite waard om te weten dat er wat discussie is onder geleerden over wat precies wel en niet telt als apostrof. Deze debatten kunnen, net als veel wetenschappelijke debatten, een beetje technisch zijn. Maar als u de basisprincipes van de debatten kent, kunt u de apostrof beter begrijpen en begrijpt u ook waarom sommige De definities van apostrof op internet lijken het op verschillende manieren te definiëren.

Apostrofe en “afkeer”

Hoewel iedereen het erover eens is dat apostrof een vorm van toespraak is tot een stille luisteraar, houden sommige geleerden vol dat apostrof een wat zij noemen een “afkeer”, een zich afkeren van een origineel gehoor om vervolgens het onderwerp van de apostrof aan te pakken. Deze manier van denken over apostrof is gebaseerd op theater, waar een personage op het podium zich letterlijk zou afkeren van de andere personages bij het uitgeven van een apostrof. Bijvoorbeeld, in de inductie van Shakespeare’s The Taming of the Shrew, spreekt de Heer tot zijn jagers en dan stopt hij plotseling om uit te roepen:

“Grimmige dood, hoe smerig en walgelijk is uw beeld!”

De meeste geleerden definiëren apostrof echter breder als een “uitroep” of gepassioneerd geschreeuw, waarbij een spreker rechtstreeks een afwezig of stil object rechtstreeks aanspreekt. Veel gedichten die bijvoorbeeld tot mensen of levenloze objecten gaan, beginnen en eindigen met hun onderwerp – ze keren zich niet vanuit iets anders naar hun onderwerp, omdat ze alleen dat ene onderwerp. Percy Bysshe Shelley’s “Ode aan de westenwind” is een voorbeeld: het begint met de regel: “O wilde westenwind, jij adem van het bestaan van de herfst!” en gaat vervolgens door met het toespreken van de Westenwind voor het hele gedicht van 70 regels.

Autorial Intrusion vs.Apostrofe

Er is ook enige discussie over de vraag of alle directe adressen van een schrijver tot het publiek van die schrijver, ook wel bekend als ‘inbreuk van de auteur’, gelden als een vorm van apostrof. De roman Jane Eyre beroemde eindigt met een regel waarin Jane, die het hele verhaal heeft verteld, plotseling haar toehoorders rechtstreeks aanspreekt om te zeggen: “Lezer, ik ben met hem getrouwd.”

Maar terwijl de spreker (Jane) hier aan het breken is Afgezien van haar verhaal om de lezer rechtstreeks aan te spreken, zijn de meeste geleerden het erover eens dat dit soort auteursschending geen apostrof is. De reden is dat apostrof zich niet alleen richt tot een stille of afwezige entiteit – het moet een specifieke entiteit aanspreken. gedicht “To The Reader” kan daarom worden beschouwd als een voorbeeld van apostrof, omdat Beaudelaire de lezer beschrijft en hem tot leven wekt door hem direct aan het einde toe te spreken:

Er is er nog één meer verdoemd dan alle. Hij speelt nooit,
kruipt noch brult, b ut, van de rest teruggetrokken,
Graag zou deze hele aarde een puinhoop maken
En het bestaan verzwelgen met een geeuw …

Verveling! Hij rookt zijn waterpijp, terwijl hij droomt
Van hapjes, huilende tranen die hij niet kan verstikken.
Jij kent dit sierlijke monster ook, zo lijkt het –
Hypocrietlezer! – U! – Mijn tweelingbroer! – Mijn broer!

Apostrophe in Elegies, Odes, and Other Poetic Forms

Een aantal poëtische vormen zijn nauw verbonden met apostrofs , zodat dit soort gedichten, vaker wel dan niet, apostrof bevatten. Elegie en ode, twee veel voorkomende poëtische vormen, maken beide veelvuldig gebruik van apostrof. Een elegie, een gedicht dat is geschreven om een persoon te herdenken die is overleden, richt zich soms rechtstreeks tot die persoon of klaagt over de dood aan andere mensen, de natuur of god. In “Elegy for Jane” spreekt Roethke Jane rechtstreeks aan in de laatste strofe:

Kon ik je maar uit deze slaap duwen
Mijn verminkte schat , mijn scheve duif.

Een ode, zoals een elegie, prijst en beschrijft gewoonlijk het onderwerp ervan, zoals in Keats “” Ode aan een nachtegaal “, in waarin hij zijn onderwerp rechtstreeks aansnijdt, vanaf zijn openingszin:

Je bent niet gemaakt voor de dood, onsterfelijke vogel!

Bovendien bevatten gedichten die een envoi bevatten, een korte afsluitende strofe die vooral in ballades en sestina’s voorkomt, vaak een apostrof. De envoi dient regelmatig (maar zeker niet altijd) als toewijding aan een beschermheer , geliefde of muze, en deze toewijdingen nemen vaak de vorm aan van een apostrof.

Voorbeelden van apostelen

Voorbeelden van apostrofen in de literatuur

Apostrofen komen overal in de literatuur voor : het verschijnt in poëzie, proza en drama, en in alle tijdperken van oude Griekse epische poëzie tot moderne tijden.

Apostrophe in The Odyssey

Een van de vroegste en beroemdste voorbeelden van apostrof in de literatuur is afkomstig van Homerus, die zowel The Iliad als The Odyssey begint met een aanroeping van de Muze. Odyssey begint met de volgende regels, die de muze, een godin van de kunsten, vragen om de auteur te helpen bij zijn werk:

Zing in mij, Muse , en vertel via mij het verhaal
van die man bekwaam in alle manieren van strijden,
de zwerver, jarenlang gekweld,
nadat hij het bolwerk had geplunderd
op de trotse hoogte van Troje.

Apostrophe in Shakespeare’s Macbeth

Apostrophe duikt overal op in Shakespeare, aangezien zijn personages vaak abstracte ideeën of levenloze objecten op het podium. In Macbeth, terwijl Macbeth worstelt met het al dan niet uitvoeren van een geplande moord, ziet hij een verschijning van een dolk en behandelt deze:

Is dit een dolk die ik zie voor mij,
Het handvat naar mijn hand? Kom, laat me je vastgrijpen.
Ik heb je niet, en toch zie ik je nog steeds.
Ben je niet, fatale visie, verstandig
Gevoel als gezicht?

Apostrophe in Keats “” Ode on a Grecian Urn “

De werken van romantische dichters uit de negentiende eeuw, die doordrenkt waren van Griekse poëzie en mythen, zijn ook gevuld met apostrof. Verschillende odes van John Keats, in het bijzonder, richten zich rechtstreeks tot hun onderwerpen.In ‘Ode on a Grecian Urn’ spreekt Keats tot een prachtige oude vaas, die hij aanspreekt als een bruid, een kind en een historicus, en ook als een soort muze, die, als hij kon spreken, welsprekender zou schrijven dan Keats zelf:

Je ontrafelt nog steeds “d bruid van stilte,
Gij pleegkind van stilte en trage tijd,
Sylvan-historicus, wie kan aldus uitdrukken
Een bloemrijk verhaal zoeter dan ons rijm

Apostrofe in Woolf’s The Waves

The modernist schrijfster Virginia Woolf, die in het begin van de 20e eeuw schreef, gebruikte ook regelmatig apostrof in als onderdeel van de ‘stroom van bewustzijn’ die ze vaak voor haar personages creëerde. Hier, in Woolf’s The Waves, roept één personage, Rhoda, het uit in woede tegen “menselijke wezens”:

Welke ontbinding van de ziel eiste je wat leugens, buigingen, schrapers, vloeiendheid en slaafsheid om door één dag heen te komen! Wat heb je me aan één plek, één uur, één stoel vastgeketend en tegenover jezelf gezeten!

Voorbeelden van Apostrophe in Song Lyrics

Veel verschillende muziekgenres maken gebruik van apostrof, omdat het een directe emotionele band creëert tussen de zanger en zijn of haar onderwerp.

Apostrophe in “Do You Remember Walter?” door the Kinks

Hier zijn de Kinks, een popband die voor een oude vriend zingt:

Walter, weet je nog dat de wereld jong was en alle meisjes Walter’s naam kenden?
Walter, is het niet jammer dat onze kleine wereld is veranderd.
Weet je nog Walter speelt cricket in het onweer en de regen?
Herinner je je Walter die sigaretten rookte achter je r tuinpoort?
Ja, Walter was mijn maat.
Maar Walter, mijn oude vriend, waar ben je nu?

Apostrofe in “I” ll Be Missing You “door Puffy

Hier is de rapper Sean Combs, bekend als Puffy, in” I “ll Be Missing You”, een klaagzang voor zijn vriend Biggie Smalls:

Ik zag je zoon vandaag, hij ziet er precies zo uit als jij
Je was de beste, jij zult altijd de beste zijn
Ik mis je GROOT
Kan “niet wachten tot die dag, wanneer ik je gezicht weer zie

Apostrofe in” The Banks O “Doon” door Robert Burns

In een oud Schots volksliedje waarvan de tekst is gecomponeerd door Robert Burns, spreekt de spreker een rivier aan die Doon heet:

Ye banks and braes o ” bonnie Doon
Hoe je zo fris en mooi kunt bloeien
Hoe kun je kleine vogels chanten
En ik zei vermoeid fu “o” care

Apostrofe in “Princess Leia” door Blink 182

Hier de punkband Bli nk 182 zingt voor een meisje dat meer een fantasiemeisje lijkt dan een echt persoon, en die ze prinses Leia noemen:

Prinses Leia, waar ben je vanavond?
En wie ligt er aan je zijde?
Elke nacht val ik met jou in slaap
En word ik alleen wakker

Waarom gebruiken schrijvers een apostrof?

Apostrofe wordt voornamelijk gebruikt om sterke emoties uit te drukken (zoals liefde, haat, angst of woede), maar het stelt de spreker of schrijver in staat dit rechtstreeks te doen het onderwerp van hun gedachten of gevoelens aanspreken, waardoor de uitdrukking minder abstract wordt. Sprekers of personages kunnen apostrof gebruiken om een hartstochtelijk pleidooi of gebed te houden, om een gelukkige gelegenheid te vieren of om een verlies te betreuren. Het apparaat creëert een verhoogde emotionele sfeer in een literair werk en vormt vaak een hoogtepunt in een bepaalde scène.

Apostrofe kan ook een soortgelijk doel dienen als monoloog of monoloog, wat een dieper inzicht geeft in de gedachten van een personage en gevoelens, en kan ook het innerlijke conflict van een personage onthullen. De oprechtheid en directheid die inherent zijn aan het adres van de tweede persoon van de apostrof, kan een lezer een gevoel van intimiteit met het personage geven en kan helpen om een empathische relatie tussen de spreker / schrijver en het publiek tot stand te brengen.

Andere nuttige hulpbronnen voor apostrofen

• Het Wikipedia-artikel over apostrof: over apostrof: kort en krachtig, met een aantal goede voorbeelden.
• Een woordenboekdefinitie van apostrof: deze definitie omvat zowel het leesteken als de stijlfiguur. Het geeft ook een korte etymologie van het woord.
• Macbeths apostrof aan de dolk: Macbeth, gespeeld door Patrick Stewart, gaat over zijn visioen van een dolk.