Bitwa pod Hastings toczyła się o koronę Anglii między Wilhelmem, księciem Normandii i niedawno intronizowanym Haroldem Godwinesonem.
Armia angielska, dowodzona przez króla Harolda, zajęła pozycje na wzgórzu Senlac niedaleko Hastings rankiem 14 października 1066 r. Wyczerpane i wyczerpane wojska saksońskie Harolda zostały zmuszone do marszu na południe po zaciekłej, krwawej bitwie o zdobycie Stamford Bridge w Yorkshire zaledwie kilka dni wcześniej.
William zaatakował kawalerią i piechotą; w klasyczny angielski sposób, dobrze wyszkoleni żołnierze Harolda walczyli pieszo za potężną ścianą tarczy.
Walki trwały przez większość dnia, a ściana tarczy była nieprzerwana. Mówi się, że to widok wycofujących się Normanów w końcu zwabił Anglików z ich pozycji obronnych, gdy przełamywali szeregi w pogoni za wrogiem.
Gdy ich starannie zorganizowana formacja została rozbita, Anglicy byli bezbronni do ataku kawalerii. Król Harold został trafiony w oko przypadkową strzałą normańską i został zabity, ale bitwa trwała, aż wszyscy lojalni ochroniarze Harolda zostali zabici.
Ta bitwa zmieniła cały bieg nie tylko angielskiego, ale i europejskiego historia. Anglia byłaby odtąd rządzona przez uciskającą zagraniczną arystokrację, która z kolei miałaby wpływ na całe kościelne i polityczne instytucje chrześcijaństwa.
Kliknij tutaj, aby zobaczyć mapę pola bitwy
Powyżej: drewniana rzeźba normańskiego żołnierza spoglądającego w stronę Battle Abbey
Kluczowe fakty:
Data: 14 października 1066
Wojna: podbój Normanów
Lokalizacja: bitwa, East Sussex
Wojujący: Anglosasi, Normanowie
Zwycięzcy: Normanowie
Liczby: Anglosasi około 8000, Normanowie między 5000 a 12 000
Ofiary : Nieznane
Dowódcy: Harold Godwinson (Anglia – na zdjęciu po prawej), książę Wilhelm Normandii (Normanowie)
Lokalizacja:
Cztery lata po bitwie z Hastings papież Aleksander II nakazał Wilhelmowi Zdobywcy pokutę za swój najazd. W konsekwencji Wilhelm zlecił zbudowanie opactwa na miejscu bitwy, a pozostałości Battle Abbey (jak będzie później znane) dumnie stoją do dziś. Witryna jest obecnie obsługiwana przez English Heritage i obejmuje również wystawę przy bramie oraz rozrzucone po całym krajobrazie drewniane rzeźby żołnierzy normańskich i saskich.
