Navigeren en begrijpen van het systeem voor intramurale ziekenhuisopname voor volwassenen

Veel mensen vinden het proces van psychiatrische ziekenhuisopname frustrerend en verwarrend. Dit document legt het proces van opname in een psychiatrisch acuut ziekenhuisziekenhuis uit en geeft tips om van een ziekenhuisopname een brug te maken naar herstel op lange termijn. De onderstaande informatie is alleen van toepassing op volwassenen van minstens 18 jaar oud.

Deze pagina bevat:

• Voorbereiding op een crisis
• Hoe u een Evaluatie voor opname in een psychiatrisch ziekenhuis
• De psychiatrische evaluatie
• Soorten psychiatrische opnames in Pennsylvania
• Soorten intramurale ziekenhuizen
• Een Geliefde opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis
• Zorgverleners in een ziekenhuisomgeving
• Contact opnemen met zorgverleners
• Informatie die het intramurale team nodig heeft
• Familiebijeenkomsten
• Ontslagplanning

Voorbereiden op een crisis

Het is gemakkelijker om snel en gepast te reageren op een crisis als je identificeerde uw lokale bronnen vóór een crisis. Neem even de tijd voordat er zich een crisis voordoet, om de dichtstbijzijnde eerste hulpafdeling te identificeren die ter plaatse professionals in de geestelijke gezondheidszorg heeft. Overweeg om de plaatselijke politie te bellen om de afdeling te laten weten dat uw geliefde een psychische aandoening heeft. Voor aanvullend advies, zie https://namibuckspa.org/crisis-info/

Hoe u een evaluatie krijgt voor opname in een psychiatrisch ziekenhuis

Dit gedeelte gaat over de procedures in Philadelphia Provincie. De faciliteiten die beschikbaar zijn voor evaluatie voor opname in een psychiatrisch ziekenhuis kunnen in andere landen verschillen; wat aanvullende informatie voor andere provincies in het zuidoosten van Pennsylvania is beschikbaar via de onderstaande links.

Afdelingen Spoedeisende Hulp

Personen die een geestelijke gezondheidscrisis doormaken, kunnen ook terecht bij de afdeling spoedeisende hulp van een ziekenhuis. Spoedeisende hulpafdelingen variëren in de beschikbare diensten. Sommige spoedeisende hulpafdelingen hebben ter plaatse professionals in de geestelijke gezondheidszorg die psychiatrische evaluaties kunnen uitvoeren en personen kunnen opnemen in psychiatrische ziekenhuizen als ze denken dat dit gepast is. Er zijn ook spoedeisende hulpafdelingen waar GEEN professionals in de geestelijke gezondheidszorg beschikbaar zijn. Artsen in deze instellingen zullen in plaats daarvan individuen beoordelen om er zeker van te zijn dat ze medisch stabiel zijn en zullen de persoon vervolgens doorverwijzen naar een andere instelling voor psychiatrische evaluatie. Afhankelijk van de omstandigheden kan de persoon per ambulance worden vervoerd naar een psychiatrische instelling voor evaluatie of kan de persoon informatie krijgen over waar hij heen kan voor psychiatrische evaluatie.

Psychiatrische klinische ziekenhuizen

Er zijn ook psychiatrische ziekenhuizen met opname- of opnamecentra en individuen kunnen bij deze centra terecht voor evaluatie door een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg en directe opname in dat ziekenhuis als er een bed beschikbaar is. Sommige ziekenhuizen eisen of geven er de voorkeur aan dat u belt om een intake voor opname te plannen om er zeker van te zijn dat het ziekenhuis een geschikt bed beschikbaar heeft.

De psychiatrische evaluatie

Een deskundige in de geestelijke gezondheidszorg zal een persoon beoordelen die naar een van de bovengenoemde instellingen gaat en zal bepalen of de patiënt geschikt is voor een intramurale psychiatrische afdeling. Acute intramurale psychiatrische ziekenhuisopname is bedoeld voor personen wier gedachten en gedrag een substantieel risico vormen voor zichzelf en / of anderen. De informatie die wordt verstrekt door de persoon die om behandeling zoekt en de informatie die wordt verstrekt door familie en / of vrienden, kan worden overwogen bij het bepalen van de meest geschikte behandelingsomgeving.

Soorten psychiatrische opnames in Pennsylvania

Vrijwillige opname (ook bekend als een “201”) naar een acuut intramuraal psychiatrisch ziekenhuis treedt op wanneer een persoon voor psychiatrische evaluatie gaat en de evaluerende geestelijke gezondheidszorgverlener en de patiënt het erover eens zijn dat de patiënt baat zou hebben bij ziekenhuisopname en voldoet aan de criteria voor ziekenhuisopname. De patiënt is verplicht om teken een toestemmingsformulier dat soms een ‘201’ wordt genoemd. Het 201-formulier documenteert de rechten van de patiënt en beschrijft de klinische ervaring in het ziekenhuis. Door het formulier te ondertekenen, gaat de patiënt akkoord met ziekenhuisopname op een afgesloten afdeling. Als de patiënt later om ontslag vraagt, kan het ziekenhuis de patiënt maximaal 72 uur op de unit houden totdat een professional in de geestelijke gezondheidszorg de patiënt kan beoordelen op veiligheidsrisico’s. De patiënt zal worden ontslagen als de evaluerende geestelijke gezondheidswerker vaststelt dat de patiënt veilig is voor ontslag. Als de beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg de patiënt evalueert en denkt dat hij / zij zichzelf / anderen kan schaden of niet in staat is voor zichzelf te zorgen, kan de beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg de opname omzetten in een onvrijwillige opname (“302”).De patiënt wordt dan binnen 5 dagen voor de rechtbank voor geestelijke gezondheidszorg gebracht en de rechtbank zal bepalen of de patiënt legaal op een psychiatrische afdeling kan worden vastgehouden. Een patiënt kan ook vrijwillig worden opgenomen voor een subacute intramurale ziekenhuisopname.

Onvrijwillige opname (ook bekend als een “302”) in een acuut psychiatrisch ziekenhuis vindt plaats wanneer de patiënt niet akkoord gaat met ziekenhuisopname op een gesloten patiënt. psychiatrische afdeling, maar een professional in de geestelijke gezondheidszorg evalueert de patiënt en is van mening dat de patiënt als gevolg van een psychische aandoening het risico loopt zichzelf of anderen te schaden, of niet in staat is voor zichzelf te zorgen. De persoon moet een ‘duidelijk en aanwezig gevaar ”voor zichzelf of anderen op basis van uitspraken en gedrag van de afgelopen 30 dagen.

Een 302 bestaat uit twee delen: evaluatie en toelating. Elke persoon (inclusief politie en artsen) kan een verzoekschrift indienen of een onvrijwillige psychiatrische evaluatie aanvragen voor een andere persoon. De persoon die de evaluatie aanvraagt, staat bekend als de “indiener”. Indiener zal het gedrag beschrijven dat zorgwekkend is. Het is belangrijk dat indiener van tevoren nadenkt over wat hij / zij zal schrijven. Het verzoekschrift moet specifiek getuige gedrag bevatten en verklaringen van de afgelopen 30 dagen waaruit blijkt dat de patiënt een dreigend gevaar voor zichzelf of voor anderen. Deze beschrijving zal vervolgens worden beoordeeld door het Office of Mental Health en de petitie voor evaluatie zal worden goedgekeurd of afgewezen. Verzoekschriften van politieagenten en artsen hebben geen goedkeuring nodig van het Office of Mental Health. Als de petitie wordt goedgekeurd, krijgt indiener nadere instructies over hoe de persoon naar een crisiscentrum kan worden vervoerd voor een onvrijwillige psychiatrische evaluatie (patiënten worden meestal door de politie vervoerd). De persoon zal vervolgens worden beoordeeld door een professional in de geestelijke gezondheidszorg en de geestelijke gezondheid professional beoordeelt of de persoon voldoet aan de eisen voor onvrijwillige opname in een acuut intramuraal psychiatrisch ziekenhuis volledige beschrijving van het proces van onvrijwillige opname valt buiten het bestek van dit artikel (zie https://www.alleghenycounty.us/Human-Services/About/Contact/MH-Commitment.aspx en https://namipamainline.org/wp-content/uploads/2016/09/MentalHealthProcedures-ACT-Checklist.pdf voor informatie over de 302 en andere soorten verbintenissen, waaronder de vrijwillige en onvrijwillige opname van kinderen en adolescenten in Pennsylvania).

Als een persoon onvrijwillig wordt opgenomen, wordt de patiënt binnen 5 dagen ontslagen of binnen 5 dagen voor de rechtbank voor geestelijke gezondheidszorg gebracht ( 120 uur) om een langere verbintenis aan te vragen (een “303”). De beslissing om de patiënt te ontslaan of een langere verbintenis aan te vragen, wordt genomen door het behandelteam op basis van bezorgdheid over de veiligheid van de patiënt of anderen. De rechtbank voor geestelijke gezondheidszorg zal bepalen of de patiënt legaal kan worden vastgehouden en behandeld op een psychiatrische afdeling. De procedure bij de rechtbank voor geestelijke gezondheidszorg kan een ‘commitment-hoorzitting’ worden genoemd.

Hoorzittingen zijn niet openbaar en vertrouwelijk. Als de patiënt bezwaar heeft tegen het feit dat er familie aanwezig is en de familie heeft geen verzoekschrift ingediend bij de 302, kan de familie de hoorzitting niet bijwonen. Als de patiënt wil dat een familielid aanwezig is, kan deze persoon als waarnemer tot de hoorzitting worden toegelaten. Als familieleden informatie willen verstrekken ter ondersteuning van de ziekenhuisopname, worden ze aangemoedigd om de informatie te geven aan de ziekenhuispresentator en laat de presentator de informatie verstrekken tijdens de hoorzitting. Dit proces helpt conflicten tussen de patiënt en familieleden te verminderen. Als familieleden informatie hebben die het ontslag van de patiënt uit het ziekenhuis ondersteunt, moeten ze deze informatie aan de advocaat geven of advocaat die de patiënt vertegenwoordigt en deze persoon zal de informatie tijdens de hoorzitting presenteren.

Commitment-hoorzittingen zijn administratieve hoorzittingen. Dit betekent dat ze m uch minder formeel dan gerechtelijke hoorzittingen en formele wettelijke regels, zoals de bewijsregels (d.w.z. informatie van horen zeggen), zijn niet van toepassing. Het doel van de hoorzitting is om zoveel mogelijk informatie te verzamelen, zodat de rechtbank kan beslissen of er een waarschijnlijke reden is om aan te nemen dat de persoon een gevaar voor zichzelf, een gevaar voor anderen of niet voor zichzelf kan zorgen.

Indiener 302 wordt geacht aanwezig te zijn bij de hoorzitting en de rechter of administratieve raadadviseur-auditeur zal indiener waarschijnlijk om aanvullende informatie vragen over de gebeurtenissen die tot de toezegging hebben geleid.

Het is de verantwoordelijkheid van de presentator van het ziekenhuis aan de rechtbank uitleggen: (1) de gebeurtenissen en het gedrag van de patiënt voorafgaand aan de opname van de patiënt; (2) het gedrag van de patiënt tijdens ziekenhuisopname dat zijn of haar psychische stoornis en zijn of haar gevaarlijkheid of ernstige handicap illustreert; (3) eerdere psychiatrische geschiedenis; (4) woonsituatie vóór ziekenhuisopname en plannen na ontslag; (5) de diagnose van de patiënt; en (6) de medicijnen die momenteel worden voorgeschreven en of de patiënt deze medicijnen gebruikt.

Het is de verantwoordelijkheid van de advocaat of advocaat die de patiënt vertegenwoordigt om het standpunt van de patiënt naar voren te brengen en om de best mogelijke argumenten te verdedigen voor het ontslag van de patiënt uit het ziekenhuis.

Als de rechter of administratief raadadviseur-auditeur op basis van een of meer certificatiecriteria vaststelt dat er een waarschijnlijke reden is dat de patiënt in het ziekenhuis blijft, zal hij of zij de patiënt op de hoogte brengen van deze beslissing en de redenen daarvoor.

Als de rechter of administratief raadadviseur-auditeur vaststelt dat er geen waarschijnlijke reden is om aan te nemen dat de patiënt aan een of meer van de certificeringscriteria voldoet, zal hij of zij de patiënt en de ziekenhuisvertegenwoordiger op de hoogte brengen van deze beslissing en de reden voor het. Als het ziekenhuis en de patiënt het eens zijn, kan het ziekenhuis de patiënt accepteren als vrijwillige patiënt. Als dat niet het geval is, moet de patiënt uit het ziekenhuis worden ontslagen.

Soorten intramurale ziekenhuizen

Acute intramurale psychiatrische eenheden zijn gesloten psychiatrische eenheden die mensen behandelen die worstelen met depressie, manie, psychose , zelfbeschadiging en zelfmoord, evenals andere psychiatrische aandoeningen. Mensen kunnen vrijwillig of onvrijwillig tot deze eenheden worden toegelaten. De eenheden zijn vergrendeld voor de veiligheid van de mensen die op deze eenheden worden behandeld.

Duale diagnose-eenheden zijn een soort acute intramurale psychiatrische eenheid. Ze zitten op slot en ze behandelen mensen die worstelen met zowel verslaving als depressie, manie, psychose, enz. Deze eenheden hebben veel ervaring met het behandelen van ontwenningsverschijnselen van drugs en alcohol en kunnen therapeutische groepen hebben die zich richten op verslaving. Sommige van deze units zijn ook in staat om mensen te behandelen die niet worstelen met verslaving.

Detoxificatie- en revalidatie-units (detox en revalidatie) zijn NIET op slot. Mensen kunnen alleen vrijwillig naar deze eenheden gaan. Deze units zijn bedoeld voor mensen die voornamelijk worstelen met verslavingen. De groepen op de afdeling richten zich op verslaving en het personeel heeft ervaring met het omgaan met ontwenningsverschijnselen.

Subacute ziekenhuisopname bestaat uit behandeling in een faciliteit die mogelijk niet kan worden afgesloten. Mensen kunnen er alleen vrijwillig heen. Dit type ziekenhuisopname is vaak nuttig wanneer een probleem bij iemands woning bijdraagt aan de verslechterende symptomen van de persoon, maar er GEEN acuut veiligheidsrisico bestaat. Sommige verzekeringsplannen dekken GEEN subacute intramurale ziekenhuisopname.

Lokalisatie van een dierbare opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis

Wanneer een persoon in het ziekenhuis wordt opgenomen, wordt de familie vaak NIET op de hoogte gesteld van waar een persoon in het ziekenhuis opgenomen. Alle psychiatrische afdelingen hebben telefoons die beschikbaar zijn voor patiënten als de patiënt contact wil opnemen met familie. Als alternatief kan men psychiatrische ziekenhuizen in de buurt bellen. Het psychiatrische ziekenhuispersoneel zal waarschijnlijk verklaren dat het niet kan bevestigen dat de persoon in het ziekenhuis is opgenomen. Een familielid kan vragen dat zijn / haar contactgegevens aan het behandelteam worden verstrekt als de persoon in dat ziekenhuis wordt opgenomen. Een familielid kan ook vragen dat zijn / haar contactgegevens aan de patiënt worden verstrekt, zodat de patiënt kan bellen.

Zorgverleners in de intramurale ziekenhuisomgeving

Behandelend artsen / behandelend psychiaters zijn de artsen die toezicht houden op de huisartsen en geneeskundestudenten. De behandelende arts neemt de uiteindelijke behandelbeslissingen. De behandelende arts is mogelijk maar een paar uur per dag aanwezig op het apparaat. Hij / zij ziet de patiënten elke dag en bespreekt vervolgens het plan met de huisartsen en geneeskundestudenten. Sommige ziekenhuizen hebben alleen behandelende psychiaters en geen medische studenten of huisartsen.

Huisartsen / psychiaters zijn artsen die de medische opleiding hebben afgerond en nu een opleiding in de psychiatrie volgen. De “huisarts” volgt een opleiding in een specifiek gebied van de geneeskunde (bijvoorbeeld: psychiatrie) onder toezicht van meer ervaren artsen (“bijwonen”). De huisarts is het grootste deel van de dag op de afdeling en is meestal de dokter die de families van de patiënt en de poliklinische artsen belt.

Medische studenten zijn mensen die op de medische school zitten en al dan niet op het gebied van psychiatrie. Ze hebben vaak meer tijd dan de aanwezige en bewoner om langere gesprekken met gezinnen te voeren. Als gezinnen informatie aan de studenten verstrekken, geven de studenten die informatie door aan de bewoner en de behandelaar.

Verpleegkundigen en Physician-assistenten zijn aanbieders van geestelijke gezondheidszorg die onder toezicht staan van een psychiater.

Verpleegkundigen zijn 24 uur per dag aanwezig en ze zijn een geweldige hulpbron. De verpleegkundigen kunnen informatie geven over hoe het met een patiënt gaat en de naam van de arts die voor de patiënt zorgt. Ze kunnen de dokter ook laten weten dat een familielid heeft gebeld en met de dokter willen praten.

Therapeuten zijn vaak het grootste deel van de dag aanwezig en faciliteren zowel individuele als groepstherapiesessies.Ze kunnen een waardevolle hulpbron zijn voor patiënten, hun familieleden en de rest van het behandelteam door patiënten te helpen copingvaardigheden te leren om de symptomen en stress bij ontslag uit het ziekenhuis beter te beheersen.

Maatschappelijk werkers zijn beschikbaar op alle acute intramurale psychiatrische afdelingen. Ze spelen een zeer belangrijke rol bij het bepalen van de middelen die de patiënt nodig heeft bij ontslag. Ze kunnen patiënten helpen bij het vinden van huisvesting (bijvoorbeeld: internaten, opvanghuizen). Ze kunnen aanvragen indienen voor casemanagementdiensten, gedeeltelijke ziekenhuisprogramma’s, uitgebreide acute zorg en vele andere diensten. De diensten die ze voor elk individu kunnen krijgen, worden beperkt door verzekerings- en geschiktheidscriteria.

Contact opnemen met zorgaanbieders

De Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA) en staats- en lokale gezondheidswetten beperken de informatie over de behandeling van geestelijke gezondheid die kan worden vrijgegeven aan gezinnen zonder toestemming van de patiënt. De wet verbiedt behandelaars NIET om informatie van families te ontvangen. Helaas kan het moeilijk zijn om informatie te verstrekken aan ziekenhuispersoneel omdat het ziekenhuis niet zal erkennen dat een persoon wordt opgenomen zonder toestemming van de patiënt om deze informatie vrij te geven. Om in dit geval informatie te delen, kunt u op de website van het ziekenhuis een relevant faxnummer of e-mailadres zoeken en uw informatie op die manier verzenden. U kunt ook informatie mailen (hoewel deze methode misschien te traag is om nuttig te zijn). Hopelijk krijgt het ziekenhuis de informatie bij de juiste zorgverlener.

De hoofdziekenhuisoperator kan u het nummer van het verpleegstation geven (tenzij de patiënt heeft verzocht om deze informatie niet te delen). U kunt dan de verpleegpost bellen en de naam van de zorgverlener van de patiënt opvragen en vragen dat de zorgverlener u belt. Weekdagen, tijdens kantooruren, zijn de beste tijden om te bellen om met een zorgverlener te praten. Er is altijd 24 uur per dag een GGZ-zorgverlener beschikbaar voor patiënten, maar de zorgverlener die beschikbaar is in het weekend en ’s nachts is verantwoordelijk voor veel meer patiënten dan de dagverzorgers. De overnachtings- / weekendaanbieder is ook niet de aanbieder die de belangrijkste beslissingen neemt over behandeling en ontslag. Medische studenten en huisartsen zijn geweldige bronnen voor gezinnen en patiënten. Als u zich zorgen maakt dat de geneeskundestudenten en bewoners niet kunnen antwoorden, kunt u altijd vragen om met de behandelende arts te spreken.

Informatie die het intramurale team nodig heeft

Individuen zijn mogelijk niet in staat om geef een nauwkeurige geschiedenis wanneer ze in een crisis verkeren. Het is erg handig als gezinnen informatie kunnen geven over welke medicijnen de gehospitaliseerde persoon is voorgeschreven op het moment van de ziekenhuisopname, en welke medicijnen de persoon in het verleden heeft gebruikt en waarom ze zijn gestopt (bijwerkingen, hielpen niet). Het is ook erg nuttig wanneer gezinnen informatie kunnen verstrekken over medische geschiedenis, allergieën, middelenmisbruik, de stressfactoren die mogelijk hebben bijgedragen aan de crisis, contactgegevens van de poliklinische psychiater van de persoon en elke geschiedenis van geweld, dreiging met geweld, zelfbeschadiging en / of zelfmoordpogingen.

Familiebijeenkomst

Tijdens de eerste paar dagen van een ziekenhuisopname is de beste manier om met het intramurale team te communiceren meestal de telefoon. Mensen die onlangs zijn opgenomen, zijn soms te ziek om een afspraak te maken met hun intramurale team en familie om plannen te maken voor de toekomst. Maar het is handig om het team vroeg in de ziekenhuisopname te laten weten dat de familie graag een familiegesprek wil hebben als de patiënt stabieler is. Als een persoon begint te herstellen en zich voor te bereiden op ontslag, kan het vaak nuttig zijn voor de patiënt, het gezin en het behandelteam om na ontslag het plan voor behandeling en huisvesting te ontmoeten en te bespreken. Familieleden (of een andere ondersteunende persoon) kunnen het behandelteam om een familiegesprek vragen. Het komt zelden voor dat dit verzoek wordt afgewezen, maar het is belangrijk op te merken dat de gehospitaliseerde persoon moet instemmen met de afspraak.

Ontslagplanning

Acute ziekenhuisopnames zijn vaak kort. In de meeste gevallen worden personen ontslagen wanneer het behandelteam van mening is dat de patiënt veilig is voor poliklinische behandeling. Er zijn veel verschillende soorten poliklinische behandelingen, inclusief maar niet beperkt tot gedeeltelijke ziekenhuisprogramma’s, intensieve poliklinische programma’s, assertieve gemeenschapsbehandeling, casemanagement, behandeling door een psychiater en therapeut en behandeling door alleen een psychiater.

De de patiënt zal waarschijnlijk nog steeds symptomen hebben op het moment van ontslag. Betrokkenheid van het gezin is erg belangrijk tijdens het plannen van ontslag. Familieleden weten veel over hoe de persoon in het ziekenhuis functioneert buiten het ziekenhuis en hoeveel ondersteuning de persoon nodig heeft bij ontslag.Het is belangrijk om vóór ontslag met het intramurale team te praten om ervoor te zorgen dat de patiënt en een ondersteuner de voorgeschreven medicijnen bij ontslag begrijpen en waar de patiënt na ontslag wordt behandeld. Het kan handig zijn om een familielid of een ondersteuner de patiënt uit het ziekenhuis te laten halen. Op dat moment geeft de verpleegkundige schriftelijke instructies voor de follow-up en een lijst met medicijnen. Als de patiënt en / of ondersteuner vragen heeft die niet door de verpleegkundige kunnen worden beantwoord, kan deze vragen om met de arts te spreken. Ontslagplanning is vaak het belangrijkste onderdeel van een ziekenhuisopname omdat wijzigingen (bijvoorbeeld wijzigingen in medicatie) die tijdens de ziekenhuisopname zijn aangebracht en die nuttig blijken te zijn, na ontslag moeten worden voortgezet door de patiënt, begeleiders en ambulante zorgverleners om de stabiliteit te behouden en de kans op voortdurende verbetering te vergroten.