Een team van wetenschappers die gegevens van een satelliet in een baan om Mars bestuderen, zegt dat ze bewijs hebben gevonden van verschillende meren waarvan zij denken dat het zout is , vloeibaar water onder het oppervlak van de zuidpool van de planeet.

De ontdekking, gedetailleerd in een studie die maandag in het tijdschrift Nature Astronomy is gepubliceerd, bouwt voort op een voorlopige bevinding in 2018, die werd gedaan met behulp van gegevens van de Europese De Mars Express-satelliet van Space Agency (ESA).

Een radarinstrument dat bekend staat als de Mars Advanced Radar for Subsurface and Ionosphere Sounding (MARSIS) leverde bewijs op van wat astronomen dachten dat het een groot zoutwatermeer was onder het ijs in het zuiden van Mars pool, een bevinding die destijds met opwinding en enige scepsis werd ontvangen.

Sindsdien heeft dezelfde groep wetenschappers 10 jaar aan radarbeelden van het ruimtevaartuig onderzocht en niet alleen meer bewijs gevonden dat bevestigt de originele sal t meer, maar genoeg om er nog minstens drie onder het oppervlak van Mars te laten liggen.

Het is belangrijk om het bestaan van vloeibaar water op Mars te bevestigen, omdat het een mogelijke habitat voor leven zou kunnen zijn.

Het nieuwe bewijs kwam nadat onderzoekers meer dan 100 radarbeelden hadden onderzocht die door de satelliet waren gemaakt van 2010 tot 2019. De wetenschappers zagen wat leken verschillende subglaciale vloeibare lichamen te zijn, variërend in grootte van iets meer dan 19 kilometer tot zo klein als iets minder dan 5 kilometer .

De gemiddelde temperatuur op Mars is ongeveer min 26 graden Celsius, veel te koud om water aan de oppervlakte vloeibaar te laten blijven. Maar de onderzoekers geloven dat de meren hun vloeibare toestand behouden vanwege hun hoge zoutconcentraties.

Sommige wetenschappers geloven dat Mars ooit een natte, warme wereld was en op een bepaald moment in zijn vroege geschiedenis zelfs levensvormen heeft gehad. Maar na verloop van tijd werd de atmosfeer van de planeet weggehaald omdat het een magnetisch veld zoals dat van de aarde mist, waardoor het schijnbaar onherbergzaam wordt.

Deze laatste ontdekking suggereert dat sommige delen van het Mars-terrein bewoonbaar kunnen zijn en een of andere vorm van microbieel leven dat ontsnapte van het ijskoude oppervlak van de planeet naar de wateren eronder.