Sympathie is een slecht gevoel voor iemand anders vanwege iets dat hen is overkomen.
We praten er vaak over en voelen ons medelevend als er iemand is overleden of als er iets ergs is gebeurd, door te zeggen ‘Geef ze mijn medeleven’ of ‘Ik voel echt voor ze’.
Als concept is sympathie nauw verbonden met zowel empathie als mededogen. Misschien vindt u onze pagina’s: Wat is empathie? en mededogen ook nuttig.
Sympathie, empathie en mededogen
Wat is het onderscheid tussen sympathie, empathie en mededogen? De woorden worden vaak door elkaar gebruikt, maar ze hebben belangrijke verschillen.
Enkele werkdefinities
sympathie n. kracht om in andermans gevoelens of geest binnen te gaan: … compassie
empathie n. de kracht van het aangaan van andermans persoonlijkheid en het fantasierijk ervaren van zijn ervaringen.
compassie n. medegevoel of verdriet om het lijden van een ander
Chambers English Dictionary, editie 1989
Deze definities helpen echter niet noodzakelijkerwijs om het verschil vast te stellen. Het kan handig zijn om naar de oorsprong van de woorden te kijken.
Sympathie komt van het Griekse syn, wat betekent met en pathos, of lijden.
Mededogen komt van het Latijnse com, wat betekent met, en passus, om te lijden.
Met andere woorden, sympathie en mededogen hebben precies dezelfde wortel, maar in verschillende talen.
Empathie komt ook uit het Grieks, van en betekenis in, en pathos, opnieuw voor lijden. Er is daarom een veel sterker gevoel van ervaring in empathie.
Sympathie of mededogen is gevoel voor de andere persoon, empathie is ervaren wat zij ervaren, alsof u waren die persoon, zij het via de verbeelding.
Zoals onze pagina over Compassion echter stelt, is er een actie-element in het gebruik van het woord compassie ontstaan dat het ontbreekt aan sympathie of empathie.
Een gevoel van mededogen resulteert dan meestal in een of andere actie, misschien door geld of tijd te doneren. Sympathie begint en eindigt met medegevoel, of ‘je medeleven betuigen’.
Oorzaken van sympathie
Voor mensen om sympathie te ervaren jegens iemand anders zijn er verschillende elementen nodig:
-
Je moet op de ander letten.
Afleiding beperkt ons vermogen om sympathie te voelen.
-
De andere persoon moet op de een of andere manier in nood lijken.
Onze perceptie van het niveau van behoefte zal het niveau van sympathie bepalen. Iemand met een schaafwond op de knie krijgt bijvoorbeeld minder sympathie dan iemand anders met een gebroken been.
We hebben ook veel meer sympathie voor iemand die niets lijkt te hebben gedaan om te ‘verdienen’. hun ongeluk.
Het kind dat valt terwijl het naar een ouder rent, zal meer sympathie krijgen dan degene die iets deed waarvan hen specifiek was verteld dat ze het niet moesten doen, en als gevolg daarvan is gevallen.
Sympathie in de gezondheidszorg
De neiging om meer sympathie te voelen voor degenen die hun problemen niet ‘verdienden’, kan een groot probleem zijn voor gezondheidswerkers. Er is een neiging om minder sympathie te voelen voor mensen die lijden aan ‘lifestyle’-ziekten, zoals diabetes als gevolg van obesitas, of longkanker na een leven lang roken, dan degenen die soortgelijke ziekten hebben opgelopen zonder duidelijke oorzaak.
Gezondheidswerkers en anderen moeten vechten tegen deze neiging, omdat we allemaal mensen zijn en in moeilijke tijden allemaal evenveel zorg en ondersteuning verdienen.
Het niveau van sympathie wordt waarschijnlijk ook beïnvloed door de specifieke omstandigheden.
Over het algemeen hebben we meer sympathie voor iemand die geografisch dichterbij is dan iemand aan de andere kant van de wereld. Dit is ruimtelijke nabijheid.
We staan ook meer sympathiek tegenover mensen die meer op ons lijken. Dit wordt sociale nabijheid genoemd.
Bovendien zijn we eerder geneigd om sympathiek te zijn als we dezelfde situatie persoonlijk hebben meegemaakt en het moeilijk vonden. Echter, voortdurende blootstelling aan dezelfde of een vergelijkbare situatie zal onze sympathie temperen.
De eerste keer dat we foto’s zien of horen over een aardbeving, kunnen we bijvoorbeeld gemotiveerd zijn om geld te doneren om het lijden te verlichten. Als er echter een paar dagen later ergens anders een aardbeving plaatsvindt, kunnen we ons minder sympathiek voelen, een situatie die soms wordt aangeduid als compassiemoeheid.
Sympathie tonen
Omdat sympathie onuitwisbaar met elkaar verbonden is voor slechte ervaringen, bijvoorbeeld de dood van een familielid, is het vaak gepast om uw medeleven met iemand anders te tonen.
Hoewel dit een formaliteit kan lijken, is het de bedoeling de ander te helpen om zich beter voelen door te laten zien dat u begrijpt dat ze het moeilijk hebben en misschien wat hulp nodig hebben.
Sympathie kan zowel verbaal als non-verbaal worden uitgedrukt.
Voorbeelden van mondeling geuite sympathie zijn:
- Spreken met iemand om iets te zeggen wat spijt je van hun situatie; en
- Het sturen van een kaart wanneer iemand een nabestaanden heeft gehad.
Voorbeelden van non-verbale sympathie zijn onder meer:
- Iemand kloppen op de schouder bij een begrafenis;
- Een hand op iemands arm leggen wanneer ze je hun slechte nieuws vertellen; en
- Uw toon laten vallen wanneer u spreekt.
Zie voor meer informatie onze pagina’s over non-verbale communicatie
Sympathie passend tonen – Ringtheorie
Een paar jaar geleden bedachten psycholoog Susan Silk en bemiddelaar Barry Goodman een eenvoudig diagram om te helpen mensen om op gepaste wijze te reageren op verdriet, ellende of problemen in hun eigen leven en dat van anderen. Ze noemden het Ring Theory.
Het idee is simpel. Stel je een reeks concentrische cirkels voor. In de middelste cirkel bevindt zich de persoon of mensen die het meest direct door het trauma zijn getroffen. In de volgende cirkel bevinden zich hun directe familie en beste vrienden. Buiten hen zijn meer verre familie en vrienden, dan kennissen enzovoort. Je kunt zoveel cirkels hebben als je nodig hebt.
De persoon in het midden van de cirkel kan tegen iedereen zeggen wat hij leuk vindt. Ze kunnen op elk moment of op elke manier ontluchten. Degenen daarbuiten kunnen echter alleen naar BUITEN ventileren. Innerlijk moeten ze sympathie uiten en troost bieden.
De regel is simpel: Comfort In, Dump Out.
Als u zich aan die regel houdt, kunt u op een effectieve manier sympathie geven en uw zorgen op een gepaste manier uiten aan degenen die u het beste kunnen helpen ermee om te gaan.
Sympathie is aangeboren, maar wordt ook geleerd
Van kinderen vanaf 12 maanden is waargenomen dat ze sympathiek gedrag vertonen, bijvoorbeeld door hun ouders speelgoed te geven zonder dat dit wordt gevraagd, of huilen als een ander baby huilt. Dit zijn heel basale sympathieke reacties. Sommige kinderen zijn van nature socialer en sympathieker.
Naarmate kinderen leren en zich ontwikkelen, ontwikkelt hun vermogen om sympathie te voelen ook naarmate ze leren van hun ouders en anderen om hen heen. Aangezien adolescenten vaak worden omschreven als zelfzuchtig gedrag, lijkt het waarschijnlijk dat het vermogen om te sympathiseren zich tijdens de kindertijd en adolescent blijft ontwikkelen, en waarschijnlijk ook tot in de volwassenheid.
Dit betekent dat het mogelijk is om uw vermogen te ontwikkelen. om zelfs als volwassene sympathie te voelen en te uiten.
Ga verder naar:
Wat is empathie?
Medeleven