Zowel mist als wolken worden gevormd wanneer waterdamp condenseert of bevriest om kleine druppeltjes of kristallen in de lucht te vormen. Dus waarom zijn het twee verschillende dingen?
Mist vormt zich alleen op lage hoogte.
Wolken kunnen zich op veel verschillende hoogtes vormen. Ze kunnen zo hoog zijn als 12 mijl boven zeeniveau of zo laag als de grond. Mist is een soort wolk die de grond raakt. Mist vormt zich wanneer de lucht nabij de grond voldoende afkoelt om de waterdamp in vloeibaar water of ijs te veranderen.
Een koele decembermist. Image Credit: Jonathan Zander
Er zijn ook veel verschillende soorten mist. IJsmist vormt zich wanneer de lucht nabij de grond koud genoeg is om het water in de mist in ijskristallen te veranderen. IJsmist vormt zich alleen bij extreem lage temperaturen. IJsmist komt veel voor in delen van Alaska en Canada.
Een ander soort mist is ijskoude mist. IJskristallen vormen zich in de lucht als het koud genoeg is en deeltjes zoals stof of rook in de lucht zorgen voor een “zaadje” waar het ijskristal zich rond kan vormen. Soms is het koud genoeg, maar de lucht bevat geen deeltjes. In dit geval , wordt water in de lucht ‘onderkoeld’. Dit onderkoelde water is een vloeistof, maar het is kouder dan het vriespunt (32ºF). Wanneer het in contact komt met koude oppervlakken zoals wegen en trottoirs, vormt het onmiddellijk een gevaarlijke ijslaag.
Een van de meest verontrustende soorten mist wordt “supermist” genoemd. Super mist vormt zich wanneer rook van bosbranden en waterdamp samenkomen om een extreem dichte mist te vormen. De rook zorgt voor deeltjes waardoor de waterdamp kan condenseren. Deze combinatie van rook en waterdamp is gevaarlijk. Een super mist is zo dicht dat u zou uw eigen hand niet voor uw gezicht kunnen zien. Superfogs creëren zeer gevaarlijke rijomstandigheden.
Mist en rook van een borstelvuur vormen samen een supernevel, resulterend in dit enorme auto-ongeluk in Florida in 2008. Foto gebruikt met toestemming van Orlando Sentinel, Copyright 2008.
Mist kan een groot probleem zijn voor mensen, vooral als we er doorheen moeten rijden of vliegen.
Hoe kunnen we ons voorbereiden op mist?
Elk jaar gebeuren er duizenden rijongevallen omdat mist. Mist veroorzaakt ook problemen voor luchtreizigers. Mistige omstandigheden creëren gevaarlijke vliegomstandigheden en kunnen vluchten vertragen of annuleren.
Piloten en chauffeurs kunnen krijg echter wat hulp vanuit de ruimte. Twee soorten satellieten van de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) houden mist van hoog in de lucht in de gaten. De eerste heet een geostationaire satelliet. Deze satellieten draaien in een baan om de aarde in dezelfde exacte tijd die de aarde nodig heeft om een volledige rotatie te maken. Door op deze manier rond de aarde te cirkelen, kan de satelliet boven één locatie zweven, waardoor hij in vogelvlucht kan kijken.
De tweede soort is een polaire satelliet. De banen van deze satellieten kruisen elk van de polen. De aarde roteert onder deze satellieten terwijl ze de reis van pool naar pool maken. Omdat de aarde roteert terwijl de satelliet zijn baan maakt, kan hij bijna elk deel van het aardoppervlak zien.
NOAA ontwikkelt een nieuwe generatie van geostationaire en polaire satellieten. Deze satellieten kunnen foto’s met zeer hoge resolutie maken van wolken en mist. Deze informatie kan piloten of bestuurders vertellen waar ze mist kunnen verwachten en kan levens helpen redden.
Satellietgegevens kunnen worden gebruikt om de waarschijnlijkheid van mistvorming te voorspellen. De huidige geostationaire en polaire satellieten kunnen echter alleen een afbeelding met lage resolutie, zoals de afbeelding aan de linkerkant. De volgende generatie geostationaire en polaire satellieten, Th De GOES-R-serie en JPSS kunnen een veel gedetailleerder en nauwkeuriger beeld produceren, zoals de afbeelding aan de rechterkant.