De zevende planeet vanaf onze zon krijgt veel flauwekul vanwege zijn naam, maar de ijsreus Uranus werd niet altijd zo genoemd. Bijna 70 jaar nadat het was ontdekt, droeg het een veel minder ongelukkige naam: George.

De afstand van Uranus tot de aarde is zo enorm – 746 miljoen mijl als de twee planeten het dichtst bij elkaar staan in een baan om de aarde – dat het gereflecteerde licht zwak is, waardoor het meer op een ster dan op een planeet lijkt. Astronomen konden Uranus aan de hemel zien, maar ze zagen het allemaal voor een ster aan tot maart 1781, toen William Herschel een telescoop gebruikte om te ontdekken dat Uranus eigenlijk een planeet was.

Geboren in Duitsland in 1738, verhuisde Hershel. naar Engeland in zijn late tienerjaren. Om in zijn levensonderhoud te voorzien door muziek te componeren, orgel te spelen en muziekles te geven, huurde Herschel een telescoop om zijn interesse in astronomie te bevredigen. In 1774, halverwege de dertig, bouwde hij zijn eigen telescoop om in zijn vrije tijd dubbelsterren te kunnen onderzoeken.

In maart 1781 realiseerde Herschel zich in Bath (een stad in Somerset, Engeland) dat een object dat hij zag langzaam bewoog, nacht na nacht, en concludeerde hij dat het waarschijnlijk een komeet of een planeet was in plaats van een ster. Nadat hij de Royal Society over zijn ontdekking had verteld, berekenden astronomen in andere landen (Rusland en Duitsland) de baan van de vondst van Herschel. Op basis van deze berekeningen was de astronomiegemeenschap het erover eens dat het inderdaad een planeet was.

Koning George III beloonde Herschel voor zijn ontdekking door hem aan te stellen als de officiële hofastronoom, en op verzoek van de koning kwam Herschel dichter bij de koninklijke familie, zodat ze zijn telescopen konden gebruiken om naar de lucht. Om zijn koninklijke baas te eren, noemde Herschel de planeet die hij ontdekte Georgium Sidus, Latijn voor ‘The Star / Planet Of George’. Andere astronomen hielden er niet van hoe de naam George op het Engels gericht was, dus stelden ze alternatieven voor. Franse wetenschappers noemden de planeet Herschel, maar de suggestie van Uranus door de Duitse astronoom Johann Bode werd het populairst. Bode noemde de planeet naar Ouranos, de oude Griekse mythologische god, om te passen bij de conventie om planeten te vernoemen naar goden uit de klassieke mythologie. Officieel stond Uranus echter bijna 70 jaar bekend als Georgium Sidus tot 1850, toen Her Majesty’s Nautical Almanac Office (HMNAO) de naam uiteindelijk veranderde in Uranus.

Vanwege zijn ontdekking werd Herschel enorm gerespecteerd door wetenschappers en Europese edelen, en hij ontving subsidie om betere telescopen te bouwen. In 1821 werd Herschel president van de Royal Astronomical Society. Naast het ontdekken van George / Uranus, omvat Herschels erfenis zijn werk waarin hij duizenden sterclusters en nevels identificeerde, evenals zijn ontdekking van infraroodstraling in 1800. En hoewel zijn Georgium Sidus-naam niet bleef hangen, ontving Herschel een eer met betrekking tot zijn eigen naam in 1816 toen koning George III hem ridderde en hem officieel tot Sir William Herschel maakte.