Albert Bandura’s “Social Learning Theory” en de impact ervan op leraren en leren

Denk terug aan je jeugd Herinner je je nog dat je leerde fietsen, hoe je moest spelen checkers, en eenvoudige optelproblemen? Ik wed dat je deze vaardigheden hebt geleerd door iemand anders te zien fietsen, een spelletje dammen te spelen en optelproblemen op te lossen. Dat is wat Albert Bandura, een sociaal cognitief psycholoog, geloofde.

Bandura staat bekend om zijn sociale leertheorie. Hij is heel anders dan andere leertheoretici die leren zien als een direct resultaat van conditionering, bekrachtiging en bestraffing. Bandura beweert dat het meeste menselijk gedrag wordt geleerd door observatie, imitatie en modellering.

Laten we eens nader kijken naar Bandura’s sociale leertheorie en de implicaties van deze theorie voor lesgeven en leren van studenten.

Zie ook: Flipped Classroom

Leren door observatie: live, verbaal en symbolisch

Bandura staat bekend om zijn studies van kinderen die volwassenen observeren die agressief handelden tegen een pop. Nadat de kinderen dit gedrag hadden gezien, kregen ze poppen om mee te spelen. Kun je raden hoe ze met de poppen omgingen? Je hebt gelijk. Ze imiteerden de agressieve acties die ze eerder observeerden.

Maar Bandura ging nog verder met de betekenis van ‘observatie’. Naast een ‘levend’ model onderzocht hij een ‘verbaal’ instructiemodel, waarbij als het zeker uitleg en beschrijvingen werden gepresenteerd, daarna werd het leren verbeterd. Ik weet zeker dat je een voorbeeld kunt bedenken van wanneer iemand geduldig iets aan je heeft uitgelegd op een manier die je heeft geholpen het te leren. Dat is het perfecte voorbeeld van een verbaal instructiemodel.

Hij bestudeerde ook “symbolische” modellen, waarbij karakters (fictie / non-fictie) in films, televisieprogramma’s, online media en boeken konden leiden tot leren. Dit betekent dat studenten kunnen leren van het kijken naar een film of televisieprogramma, het luisteren naar een willekeurig aantal online mediabronnen (bijv. Podcasts) of het lezen van een boek. Ze stelden zich voor hoe de personages reageerden en hoe ze zich voelden, enz. Dit leerde hen op hun beurt hoe ze moesten reageren en voelen in vergelijkbare levenssituaties.

Het belang van motivatie en mentale toestand

Bandura beweert dat observatie alleen misschien niet voldoende is om maximaal te leren; iemands motivatie en mentale toestand beïnvloeden ook het leren. Bandura was het eens met de gedragstheoretici die opmerkten dat externe bekrachtiging het leren vormgeeft, maar hij erkende ook dat leren niet altijd het resultaat is van externe bekrachtiging. Hij beweerde dat leren ook het resultaat is van intrinsieke bekrachtiging. Een student kan bijvoorbeeld iets leren vanwege hun trots, uit een gevoel van voldoening of om een gevoel van voldoening te vervullen. Deze leerfactor verbindt de leertheorie van Bandura intrinsiek met die van andere cognitieve ontwikkelingstheorieën.

Zie ook: Inclusieve leerstrategieën

Leren leidt niet altijd tot een gedragsverandering

Behaviorists beweren dat leren leidt tot een permanente gedragsverandering. Bandura toonde echter aan dat observationeel leren kan plaatsvinden zonder dat de leerling nieuw gedrag vertoont. Met andere woorden, u kunt iets observeren, imiteren of modelleren, maar u leert het misschien niet. Hij onderzocht de vraag wat er moet gebeuren om observeerbaar gedrag te leren (naast observatie) en noemde vier noodzakelijke stappen: aandacht, retentie, voortplanting en motivatie.

Observatie + 4 noodzakelijke stappen = Leren

Aandacht: ten eerste moet de leerling opletten. Als ze worden afgeleid, heeft dit invloed op de hoeveelheid of kwaliteit van het leren dat plaatsvindt. Ik denk niet dat iemand het oneens is met deze stelling. We zijn allemaal afgeleid en weten dat dit van invloed is op ons leren en onze kwaliteit van werk. Bovendien, hoe interessanter of unieker het model of de situatie is, des te vollediger zal de leerling aandacht besteden aan het leren.Dit verklaart waarom je misschien niet in staat bent een goed boek neer te leggen of een van je passies op te geven, ongeacht de obstakels die je tegenkomt.

Retentie: hoe je de geleerde informatie kunt opslaan (bijv. retentie) is belangrijk. Laten we eerlijk zijn. We hebben allemaal zoveel inhoud geleerd tijdens onze schooljaren, maar hoeveel behouden we? Misschien kun je het meer belangrijke leren op een bepaalde manier onthouden door een aantal geheugentechnieken (bijv. Geheugensteuntjes, opschrijven, herhaling, enz.). Of misschien heb je het leren toegepast op een echte situatie die helpt bij het vasthouden.

Voortplanting: voortplanting is afhankelijk van de eerste twee stappen: aandacht en vasthouden. Na het voltooien van deze stappen, gaat u verder met het uitvoeren van het waarneembare gedrag. Door verder te oefenen, zult u ongetwijfeld uw vaardigheden verbeteren en aanscherpen. Het adagium “Oefening baart kunst” is hier van toepassing.

Motivatie: de laatste stap is motivatie. Om het meeste succes te hebben met observatieleren, moet je voldoende gemotiveerd zijn om het gedrag dat werd gemodelleerd te imiteren. Deze stap, zowel bekrachtiging als straf, hebben invloed op de motivatie. Als een leerling ziet dat iemand wordt beloond, is de kans groter dat hij het gedrag voortzet. Evenzo, als hij ziet dat iemand wordt gestraft of genegeerd, kan hij het gedrag uitdoven.

Wat zijn de implicaties voor de sociale leertheorie op het leren van leraren en studenten?

Zie ook: TPACK: Technologisch pedagogisch kenniskader voor inhoud

Deze theorie kan zeker worden gebruikt om positief gedrag aan te leren aan leerlingen. Leraren kunnen positieve rolmodellen gebruiken om gewenst gedrag te stimuleren en zo de cultuur van een school te veranderen. Niet alleen zullen individuele leerlingen profiteren van positieve rolmodellen in en buiten de klas, maar de hele klas en het leerlingenlichaam zullen dit doen. / p>

Andere klasse Ruimtestrategieën zoals het aanmoedigen van kinderen en het opbouwen van zelfeffectiviteit zijn geworteld in de theorie van sociaal leren. Als een leraar bijvoorbeeld positief is tegenover zijn leerlingen en ze aanmoedigt, helpt deze positieve energie en verbale aanmoediging op zijn beurt om zelfeffectiviteit op te bouwen, het geloof in iemands capaciteiten om in verschillende situaties te slagen. Bandura ontdekte dat iemands zelfredzaamheid van invloed is op de manier waarop zijn taken, doelen en uitdagingen worden benaderd. Mensen met een sterke self-efficacy zien uitdagingen als taken die ze onder de knie moeten krijgen, ontwikkelen diepe interesses in de activiteiten waaraan ze deelnemen, ontwikkelen een sterk gevoel van toewijding aan activiteiten en interesses, en herstellen gemakkelijk van teleurstellingen en tegenslagen. Degenen met een zwakker gevoel van zelfeffectiviteit hebben de neiging om uitdagingen te vermijden, denken dat moeilijke taken en situaties hun capaciteiten te boven gaan, denken negatief over hun mislukkingen en resultaten en verliezen gemakkelijk het vertrouwen in hun capaciteiten.

, Stelt Bandura dat het moeilijk is om alles uit persoonlijke ervaring te leren en mogelijk gevaarlijk te zijn. Hij beweert dat een groot deel van iemands leven is geworteld in sociale ervaringen, dus het observeren van anderen is van nature voordelig om kennis en vaardigheden te verwerven.

Concluderend speelt observatie een zeer krachtige rol bij het leren. Het helpt niet alleen om studenten te onderwijzen, maar helpt hen ook om hun leerproces met succes te begrijpen, vast te houden en in hun leven toe te passen, zodat ze nog meer kunnen leren en bereiken. Hiervoor bedanken we Albert Bandura voor zijn bijdrage aan de Social Learning Theory.

Zie ook: Bloom’s Taxonomy