Ontwerp en constructie Bewerken

De structuur werd ontworpen met de hulp van sciencefictionschrijver Ray Bradbury, die ook hielp bij het schrijven van de originele verhaallijn voor de attractie. De term “Ruimteschip Aarde” werd gepopulariseerd door Buckminster Fuller, die ook de geodetische koepel populair maakte.

De bouw duurde 26 maanden. Vanaf de tafel strekken zich “quadropod” -constructies uit, die kleinere balken ondersteunen die de schaal van het staalskelet vormen. Buizen staan de aluminium huidpanelen weg van het skelet en bieden ruimte voor nutsvoorzieningen. Een kleine serviceauto wordt geparkeerd in de tussenruimte tussen de constructie- en bekledingoppervlakken en kan een technicus naar beneden langs de zijkanten vervoeren om toegang te krijgen tot reparatielocaties. De fabricage van het staal in de winkel (gedaan in het nabijgelegen Tampa, Florida) was een vroeg voorbeeld van computerondersteunde teken- en materiaalverwerking.

Ruimteschip Earth werd oorspronkelijk gesponsord door het Bell System van 1982 tot 1984, toen het werd opgedeeld in kleinere bedrijven en het moederbedrijf, AT & T, werd een onafhankelijk bedrijf. AT & T sponsorde Spaceship Earth van 1984 tot 2004. Van 2005 tot 2017 was het Duitse bedrijf Siemens de sponsor van Spaceship Earth. Vanaf 2019 heeft de rit momenteel geen sponsor. De privé-sponsorlounge, gelegen op de tweede verdieping boven Project Tomorrow, wordt momenteel gebruikt voor speciale evenementen.

DedicationEdit

Tijdens de openingsceremonie van het Epcot Center William Ellinghaus, toen president van AT & T toegewijde Ruimteschip Aarde verklaarde: “Zoals je binnenkort zult zien, is het thema van Ruimteschip Aarde communicatie, beschaving en communicatie van het stenen tijdperk tot het informatietijdperk, en daarom denk ik dat het erg passend is dat we Ruimteschip Aarde opdragen aan alle mensen met geavanceerde communicatie, kunsten en wetenschappen, en daarmee hebben aangetoond dat communicatie echt het begin van begrip is. “

Rij-updates Bewerken

Van 1 oktober 1982 tot 25 mei 1986, De attractie-ervaring begon met de ritvoertuigen die door een verlichte tunnel omhoog reden, versterkt door een mistmachine, en vervolgens op een spiraalvormig spoor omhoog gingen door donkere ruimtes met een reeks verlichte historische vignetten. De attractie bevatte acteur Vic Perrin als verteller, samen met een zeer eenvoudige en rustige orkestcompositie. Het thema ‘communicatie door de eeuwen heen’ wordt in chronologische volgorde gepresenteerd in een omgeving vol met Audio-Animatronics-figuren. Er worden holbewoners gezien die verhalen vertellen met muurgravures; Egyptenaren werken aan hiërogliefen en papyrus terwijl een farao het eindresultaat inspecteert. Een Grieks theater presenteert acteurs die Oedipus Rex declameren. Wagenmenners dragen berichten van een Romeinse rechtbank en joodse en islamitische geleerden bespreken teksten. Met typische Disney-eigenzinnigheid wordt een monnik gezien die in slaap is gevallen op een manuscript dat hij aan het schrijven was. Michelangelo schildert boven zijn hoofd het plafond van de Sixtijnse kapel en Gutenberg bemant zijn drukpers. De volgende scènes suggereren de rush van 20e-eeuwse technologie en versmelten samen naarmate de omtrek van de rit smaller wordt. Een krantenverkoper haviken kranten, een filmtent en filmclips vertegenwoordigen films, en radio en televisie zijn vertegenwoordigd. Aan de rechterkant van de baan passeren de voertuigen vervolgens een muur met schuine ramen die naar de sterren kijken, een glazen wand met een mainframecomputer die erachter knippert en een vrouw die technische uitlezingen op verschillende schermen bekijkt. Aan de linkerkant van de baan werken een man en een vrouw in een netwerkverwerkingscentrum met een datakaart van de Verenigde Staten. Terwijl de voertuigen de grote ruimte aan de top van het rijsysteem bereiken, zien gasten op het planetariumplafond van de bol een projectie van ‘ons ruimteschip aarde’, en dan passeren ze onder een groot verlicht ruimtestation met twee astronauten die aan satellieten en een vrouw in het station die de bedieningselementen bedient. De Omnimover-voertuigen draaien vervolgens 180 graden en rijden onder de vrouw door door de “hangar” van het station, zodat de passagiers achterwaarts naar de “lucht” gaan liggen terwijl ze aan hun afdaling beginnen op een relatief recht spoor langs verschillende monitoren waarop verschillende evenementen en activiteiten te zien zijn. . De rit stopt met tussenpozen als rolstoelen worden geladen of gelost.

Vanaf mei Van 26 tot 28 1986 kreeg de attractie een kleine verbouwing.Deze tweede versie van de attractie begon met de verlichte tunnel, versterkt door twinkelende lichtjes, bedoeld om sterren af te beelden, met de mistmachine verwijderd. Nieuwsjournalist Walter Cronkite was de nieuwe verteller, die voorlas uit een bijgewerkt script. Er zijn twee nieuwe scènes toegevoegd voor het netwerkverwerkingscentrum, aan de linkerkant van de baan, met een vrouw die werkt in een ‘papierloos kantoor’ en een jongen achter een computer in zijn slaapkamer (de rechterkant, met een vrouw die technische uitlezingen observeert , bleef hetzelfde). Een themalied genaamd “Tomorrow” s Child “werd gecomponeerd voor het einde van de attractie, dat opnieuw werd ontworpen met geprojecteerde afbeeldingen van kinderen op schermen om te passen bij het thema” Tomorrow “s Child”.

Tussen 15 augustus en 23 november 1994 werd de attractie gesloten voor een ingrijpende verbouwing. Deze derde versie van de attractie behield de verlichte tunnel zoals die was in 1986, en het behield het merendeel van de scènes die in de begin en midden van de attractie. Drie scènes uit de jaren 80 tegen het einde van de attractie werden verwijderd: een computer in de slaapkamer van een jongen, een kantoor van een vrouw en een centrum voor netwerkbeheer. Deze werden vervangen door een enkele scène met een jongen en meisje dat het internet gebruikt om tussen te communiceren Amerika en Azië. De rit kreeg een bijgewerkt script, verteld door Jeremy Irons. Een nieuwe orkestcompositie, gebaseerd op Bachs Sinfonia nr. 2 in C Minor, werd gecomponeerd voor de hele attractie. Het einde werd volledig vernieuwd, met het bijwerken van de geprojecteerde aarde en het verwijderen van de scène van het ruimtestation uit het planetarium (het Astronauten van het ruimtestation doken vervolgens op in de post-show van Space Mountain, waar ze tot 2009 werden gebruikt, evenals de vervanging van de eindscènes uit 1982 en 1986 door architectonische miniatuurinstellingen die waren verbonden door kleurveranderende glasvezelkabels, en reeksen knipperende lichten, die elektronische communicatiepaden vertegenwoordigen.

Wand en updateEdit

Ter viering van het jaar 2000 wordt een “toverstaf” van 25 verdiepingen vastgehouden door een voorstelling van De hand van Mickey Mouse werd naast de bol gebouwd. De inspiratie hiervoor kwam van de Sorcerer’s Apprentice-reeks van Fantasia (hoewel Mickey in die volgorde niet echt een toverstaf gebruikte). Aan de bovenkant van de structuur was een grote uitsnede van het nummer 2000. Deze structuur werd geconstrueerd voor een levensduur van ongeveer 10 jaar, en bleef staan nadat de millenniumviering was afgelopen. In 2001 werd het nummer 2000 vervangen door het woord “Epcot” in een scriptlettertype dat verschilde van het logo van het park.

Op 5 juli 2007 kondigde Epcot Vice President Jim MacPhee aan dat Spaceship Earth zou worden hersteld naar zijn oorspronkelijke uiterlijk, en dat de “toverstaf” -structuur op tijd zou worden verwijderd voor de 25e verjaardag van het park op 1 oktober 2007. Het gerucht ging dat Siemens AG, de nieuwe sponsor van Spaceship Earth, om de toverstaf had gevraagd worden verwijderd omdat het niet paste bij hun bedrijfsimago. De attractie werd op 9 juli 2007 gesloten en op 1 oktober waren de structuur van de toverstaf, de sterren en hun steunen verdwenen, vervangen door palmbomen en andere planten. Onderdelen van de constructie werden later geveild op eBay.

De afsluiting zag ook de vierde update van de rit, die nieuwe scènes en aanpassingen aan bestaande scènes, een aantal nieuwe kostuums, verlichting en rekwisieten, een nieuwe muzikale score door Bruce Broughton omvatte , nieuwe vertelling door Judi Dench, en een nieuw interactief einde. Nieuwe scènes toonden een Grieks klaslokaal, mainframecomputers en de creatie van de personal computer. De attractie werd geopend voor “soft launch” -voorbeelden vanaf december 2007. Na enkele last-minute aanpassingen in januari beleefde de rit zijn officiële heropening op 15 februari 2008.

De “tijdmachine” -voertuigen hebben nu een interactief scherm waarop rijders hun visie op de toekomst kunnen kiezen. Dit lijkt op een soortgelijk idee naar de inmiddels ter ziele gegane Horizons-attractie. Aan het begin van de rit maakt een camera foto’s van de rijders (met behulp van gezichtsherkenningstechnologie gy) die aan het einde van de rit worden gebruikt om een interactieve ervaring over de toekomst van technologie te geven, met de gezichten van de rijders op geanimeerde personages, met commentaar van Cam Clarke. Bezoekers wordt nu ook gevraagd waar ze in ons Ruimteschip Aarde wonen; dit wordt gebruikt in het gebied na de show waar een kaart van de wereld wordt weergegeven met de gezichten van de rijders waar ze wonen.

Op 30 juni 2017 kondigde Siemens, een langdurige sponsor, aan dat ze zouden hun sponsoring van de attractie beëindigen, evenals de vuurwerkshow, IllumiNations: Reflections of Earth.De laatste officiële dag van Siemens sponsoring was op 10 oktober 2017.

Update World CelebrationEdit

Op 25 augustus 2019 werd aangekondigd dat Future World, als onderdeel van een meerjarige renovatie van Epcot, drie nieuwe gebieden zou worden: World Celebration, Wereldontdekking en wereldnatuur. Ruimteschip Earth zou een onderdeel worden van World Celebration en zou worden bijgewerkt met een nieuw verhaal over de menselijke ervaring en de kunst van het vertellen van verhalen. Een etherisch “verhaallicht” zou de gasten begeleiden tijdens hun reis door de attractie. De nieuwe uitgang van de attractie zou Dreamers Point zijn, een verhoogd gebied met een panoramisch uitzicht over het park en een weelderige tuin met een “wensboom”, een interactieve fontein en een standbeeld van Walt Disney.

Op 15 juli 2020, toen EPCOT officieel werd heropend, werden zowel “Spaceship Earth: Our Shared Story” als de sequenties van de Mary Poppins-attractie verwijderd uit de EPCOT Experience. Toen hem om commentaar werd gevraagd, zei een woordvoerder van Disney: “Zoals bij de meeste bedrijven in deze periode, evalueren we de langetermijnprojectplannen verder. Er werd besloten om de ontwikkeling van de” Mary Poppins “-geïnspireerde attractie en Ruimteschip Aarde op deze keer. “