The Basics

In een klassiek Amerikaans volksverhaal besluit een koppige spoorwegarbeider zijn vaardigheid te bewijzen door te concurreren met een boormachine. John Henry, woedend om te horen dat machines zijn baan zouden kunnen aannemen, beweert dat zijn graafvermogen superieur is. Er wordt een wedstrijd georganiseerd. Hij neemt het op tegen de nieuwe boor. Het resultaat is indrukwekkend – de boor breekt na drie meter, terwijl John Henry in dezelfde tijd vier meter bereikt. Terwijl de andere arbeiders zijn overwinning, stort hij in en sterft van uitputting.

John Henry had misschien gewonnen tegen de oefening, maar dat kleine winnen was zinloos in het licht van zijn daaropvolgende dood. Kort gezegd kunnen we zeggen dat hij de strijd heeft gewonnen maar de oorlog heeft verloren.

Het winnen van een veldslag maar het verliezen van de oorlog is een militair mentaal model dat verwijst naar het behalen van een kleine overwinning die uiteindelijk resulteert in een grotere nederlaag, de overwinning leeg of hol maken. Het kan ook verwijzen naar het behalen van een klein tactisch voordeel dat overeenkomt met een groter nadeel.

Een bepaald type holle overwinning is de Pyrrusoverwinning, die Wikipedia definieert als een overwinning die “zo’n verwoestende tol toebrengt aan de overwinnaar dat het neerkomt op een nederlaag. ” Die verwoestende tol kan komen in de vorm van een enorm aantal slachtoffers, verspilling van middelen, hoge financiële kosten, schade aan land en andere verliezen. Of, in dat volksverhaal, de dood van de spoorwegarbeider.

Een andere holle overwinning vindt plaats wanneer je deelneemt aan een conventionele oorlog en een reactie oproept van een tegenstander die aanzienlijk meer vuurkracht heeft dan jij. De aanval op Pearl Harbor werd beschouwd als een overwinning voor de Japanners. Maar door een leger uit te lokken met meerdere krachten, zetten ze iets in beweging waar ze geen controle over hadden.

Hoewel het concept van een holle overwinning ontstaat in militaire contexten, kun je het bredere principe begrijpen om het op andere gebieden van het leven toe te passen. nuttig in de context van niet-nul-som situaties, waarin beide partijen lijden, zelfs als men technisch is geslaagd.

We hebben een gevecht gewonnen, maar zie een oorlog telkens wanneer we een klein (of zelfs groot) doel bereiken dat tot groter verlies leidt. We kunnen een ruzie met een partner winnen vanwege een kleine overtreding, maar dan vijandig overkomen en de relatie beschadigen. We kunnen een professioneel kortetermijndoel bereiken door overuren te maken, alleen om onze gezondheid te schaden en onze productiviteit op lange termijn te verminderen. We kunnen een bepaalde carrière nastreven omwille van het geld, maar we voelen ons daarbij onvervuld en ellendig.

The Original Pyrrhic Victory

De term “Pyrrusoverwinning” is genoemd naar de Griekse koning Pyrrhus van Epirus. Tussen 280 en 279 v.Chr. Slaagde het leger van Pyrrhus erin de Romeinen te verslaan in twee grote veldslagen. Toen hij met 25.000 mannen en 20 olifanten Italië binnenkwam – een nieuw gezicht voor de Romeinen – had Pyrrhus er vertrouwen in dat hij zijn rijk zou kunnen uitbreiden. Het aantal verloren levens dat daarbij verloren ging, maakte de overwinning echter zinloos. Volgens Plutarchus zou Pyrrhus een vriend hebben verteld dat een andere overwinning op de Romeinen hem “volkomen ongedaan zou maken”.

Pyrrhus had geen toegang tot voldoende potentiële rekruten om zijn leger aan te vullen. tenslotte verloren de meeste van zijn mannen, inclusief de meerderheid van zijn vrienden en commandanten. Ondertussen werden de Romeinen slechts tijdelijk verslagen. Ze konden hun verloren soldaten relatief gemakkelijk vervangen. Erger nog, de twee verliezen hadden de Romeinen woedend gemaakt en gemaakt. meer bereid om door te vechten. De gelouterde koning verzamelde zijn overgebleven troepen en zeilde terug naar Griekenland.

De slag om Bunkerheuvel

Een klassiek voorbeeld van een Pyrrusoverwinning is de Slag om Bunker Hill, gevochten op 17 juni 1775, tijdens de Amerikaanse Revolutionaire Oorlog. Koloniale en Britse troepen streden om controle over de strategisch voordelige Bunker Hill in Massachusetts.

Vier dagen eerder, op 13 juni, het koloniale leger ontvangen inlichtingen dat de Britten wij Hij was van plan de heuvels rond Boston over te nemen, waardoor ze meer gezag zouden krijgen over de nabijgelegen haven. Ongeveer 1200 koloniale soldaten vestigden zich op de heuvels, anderen verspreidden zich over de omgeving.Het Britse leger, dat dit besefte, zette een aanval in.

Het Britse leger slaagde in hun doel nadat het koloniale leger geen munitie meer had. Toch was de Slag bij Bunker Hill allesbehalve een echte overwinning, want de Britten verloren een aanzienlijk aantal manschappen, waaronder 100 van hun officieren. Dit zorgde ervoor dat het Britse leger uitgeput raakte (met 1000 slachtoffers opgelopen), weinig middelen had en zonder behoorlijk beheer.

Deze Pyrrusoverwinning was onverwacht; de Britse troepen hadden veel meer ervaring en waren bijna 2: 1 in de minderheid dan het koloniale leger. De slag om Bunker Hill ondermijnde het Britse moreel, maar was enigszins motiverend voor de kolonialen, die minder dan de helft van het aantal slachtoffers hadden opgelopen.

In The American Revolutionary War en de War of 1812 wordt de situatie als volgt beschreven way:

… de Britten werden tegengehouden door hevig vuur van de koloniale troepen die waren gebarricadeerd achter hekwerken die waren gevuld met gras, hooi en struikgewas. Bij de tweede of derde opmars droegen de aanvallers echter de schans en dwongen de overlevende verdedigers, meestal uitgeput en zonder wapens, te vluchten. …

Als de Britten deze overwinning hadden gevolgd met een aanval op Dorchester Heights, ten zuiden van Boston, zou het de zware kosten waard zijn geweest. Maar vermoedelijk hebben de Britse commandanten, vanwege hun ernstige verliezen en de vechtlust van de rebellen, een dergelijk plan opgegeven of voor onbepaalde tijd uitgesteld. Toen generaal George Washington twee weken later het koloniale bevel op zich nam, waren er dus genoeg zware kanonnen en munitie verzameld om in maart 1776 Dorchester Heights te kunnen veroveren en versterken en de Britten te dwingen Boston te evacueren. … over de Britten in de Slag om Bunker Hill versterkte het vertrouwen van de Amerikanen en toonde aan dat de relatief onervaren kolonisten inderdaad op gelijke voet konden vechten met de machtige roodjassen van het Britse leger.

In The War of the American Revolution schrijft Robert W. Coakley over de impact van Bunker Hill:

Bunker Hill was een Pyrrusoverwinning, het strategische effect ervan praktisch nihil, aangezien de twee legers in vrijwel dezelfde positie bleven als voorheen. De gevolgen ervan kunnen echter niet worden genegeerd. Een leger van boeren en stedelingen, vers van hun velden en winkels, met nauwelijks een schijn van orthodoxe militaire organisatie, had een ontmoeting gehad en had op gelijke voet gestreden met een professioneel Brits leger. … ooit weer zouden Britse commandanten een dergelijke aanval op Amerikanen in versterkte posities lichtvaardig proberen.

The Battle of Borodino

Gevecht op 7 september 1812, de Slag bij Borodino was de bloedigste dag van de Napoleontische oorlogen. Het Franse leger (onder leiding van Napoleon) probeerde Rusland binnen te vallen. Ongeveer een kwart miljoen soldaten vochten in de Slag bij Borodino, met meer dan 70.000 slachtoffers. Hoewel het Franse leger erin slaagde door de Russen te dwingen zich terug te trekken, was hun overwinning nauwelijks triomfantelijk. Beide partijen waren uitgeput en hadden een laag moreel zonder hun respectieve doelen te hebben bereikt.

De slag bij Borodino wordt beschouwd als een Pyrrusoverwinning omdat de Fransen leger vernietigde zichzelf tijdens het veroveren van Moskou. De Russen wilden zich niet overgeven en het conflict was duurder. of de Fransen dan voor hun tegenstander.
Tegen de tijd dat de mannen van Napoleon aan hun vermoeide reis terug naar Frankrijk begonnen, hadden ze weinig reden om zichzelf als overwinnaar te beschouwen. De slag bij Borodino had geen duidelijk doel, aangezien er geen tactisch voordeel werd behaald. Er braken onderlinge gevechten uit en Napoleon verloor uiteindelijk zowel de oorlog als zijn rol als leider van Frankrijk.

De geschiedenis heeft keer op keer aangetoond dat een poging om Rusland over te nemen zelden een goed idee is. Napoleon had om te beginnen een ernstig nadeel. De grootte en het klimaat van het land maakten tactische bewegingen moeilijk. Het aanvoeren van voorraden bleek bijna onmogelijk en de Franse soldaten bezweken gemakkelijk aan kou, honger en infectieziekten. Zelfs toen ze zich haastten om zich terug te trekken, herstelde het Russische leger zijn verloren mannen snel en bleef het de overgebleven Franse soldaten aanvallen. Van de oorspronkelijke 95.000 Franse troepen zijn er slechts 23.000 teruggekeerd uit Rusland (exacte cijfers zijn onmogelijk na te gaan omdat beide partijen de verliezen overdrijven of bagatelliseren). De Russische benadering van het verslaan van de Fransen kan het beste worden omschreven als uitputtingsoorlogvoering – een koppige, eindeloze slijtage. Napoleon had misschien de Slag bij Borodino gewonnen, maar daarbij verloor hij alles wat hij tijdens zijn tijd als leider had gebouwd en werd zijn leger verpletterd.

Wat we zowel bij Borodino als Bunker Hill kunnen opmerken, is dat Pyrrusoverwinningen op de lange termijn vaak als propaganda dienen – voor de verliezende partij, niet voor de overwinnaars. Zoals het adagium luidt, wordt geschiedenis geschreven door winnaars. Een Latijns gezegde, ad victorem spolias – aan de overwinnaar behoren de buit – illustreert dit idee. Behalve dat het niet helemaal waar is als het gaat om Pyrrusoverwinningen, die meestal een bron van schaamte zijn voor de winnende partij. In het geval van Borodino werd het een embleem van patriottisme en trots voor de Russen.

Hollow Victories in Business

Een bedrijf heeft een Pyrrusoverwinning behaald wanneer het alle beschikbare middelen gebruikt om een ander bedrijf over te nemen, alleen om te worden geruïneerd door de financiële kosten en het verlies van sleutelfunctionarissen. Bedrijven kunnen zichzelf ook ruïneren door rechtszaken die middelen onttrekken, managers afleiden, en negatieve aandacht krijgen in de pers.

American Apparel is een voorbeeld van een bedrijf dat failliet gaat, gedeeltelijk als gevolg van stijgende juridische kosten. De exacte oorzaken van de ondergang van het bedrijf zijn niet helemaal duidelijk, hoewel een Aangenomen wordt dat het aantal rechtszaken een belangrijke factor is geweest. Het begon met een reeks rechtszaken over seksuele intimidatie tegen oprichter Dov Charney.

De raad van bestuur van American Apparel heeft Charney ontslagen nadat de stijgende vergoedingen voor het verdedigen van hem de financiën van het bedrijf (en ook de reputatie) begonnen te schaden. Charney reageerde door een vijandige overname te proberen, omdat hij niet bereid was de controle over het bedrijf dat hij oprichtte als tsaar Alexander over te geven, Moskou aan Napoleon over te geven. Er volgden meer rechtszaken toen aandeelhouders en bestuursleden van American Apparel iedereen in zicht klaagden en werden aangeklaagd door leveranciers, door meer dan 200 voormalige werknemers en door octrooihouders.

Omdat alle betrokkenen zich concentreerden op het winnen van hun respectievelijke strijd, het bedrijf heeft uiteindelijk het faillissement aangevraagd en de oorlog verloren. Kortom, iedereen leed aanzienlijke verliezen, van Charney zelf tot de vele ontslagen fabrieksarbeiders.

Holle overwinningen in rechtszaken

Holle overwinningen zijn gebruikelijk in het rechtssysteem. Beschouw bijvoorbeeld de volgende scenario’s:

• Een gescheiden stel voert een langdurige, moeizame juridische strijd over de voogdij over hun kinderen. Uiteindelijk krijgen ze gedeeld gezag. Toch hebben de gespannen confrontaties in verband met de rechtszaak de kinderen van hun ouders vervreemd en tienduizenden dollars uit de collectieve portemonnee gehaald.
• Een man zet onbewust bomen op die een beetje oversteken naar het eigendom van zijn buurman. De man probeert een compromis te sluiten door misschien de bomen te snoeien of de buurman zijn eigendom binnen te laten gaan in ruil voor het laten staan van de bomen. Geen dobbelstenen; de buurman blijft bij zijn geweren. Niet in staat om de zaak op te lossen, klaagt de buurman de man aan en wint, waardoor hij de bomen moet kappen en alle juridische kosten moet betalen. Terwijl de buurman technisch gezien de zaak heeft gewonnen, heeft hij nu een vijand naast de deur en vijanden op straat die denken dat hij een Scrooge is.
• Een freelance illustrator ontdekt dat haar werk zonder toestemming of betaling door een non-profitorganisatie die haar ontwerpen op T-shirts heeft gedrukt en verkocht, waarvan de opbrengst naar een goed doel gaat. De illustrator klaagt hen aan en wint voor inbreuk op het auteursrecht, maar kost zichzelf en het goede doel aanzienlijke juridische kosten. Ongelukkig dat de illustrator een goed doel heeft aangeklaagd in plaats van een compromis te sluiten, boycot het publiek haar en heeft ze moeite haar toekomstige werk te verkopen.
• Een bekende zakenmagnaat ontdekt dat zijn kinderen hem aanklagen voor de vrijlating van trustfondsgeld waarvan ze denken dat ze het verschuldigd zijn. Hij klaagt tegen en voert publiekelijk aan dat zijn kinderen hebzuchtig zijn en het geld niet verdienen. Hij wint de zaak op juridische technische gronden, maar zowel zijn publieke imago als zijn relatie met zijn kinderen zijn aangetast. Hij heeft zijn geld behouden, maar niet zijn geluk.

Een opmerkelijk voorbeeld van een juridische Pyrrusoverwinning was de tien jaar durende McLibel-zaak, de langstlopende zaak in de Engelse geschiedenis. De fastfoodketen McDonald’s probeerde twee milieuactivisten, Helen Steel en David Morris, aan te klagen vanwege folders die ze verspreidden. McDonald’s beweerde dat de inhoud van de folders vals was. Steel en Morris beweerden dat ze waar waren.

Uit hoorzittingen bleek dat beide partijen ongelijk hadden – sommige beweringen waren verifieerbaar; anderen werden verzonnen. Na tien jaar moeizame rechtszaken en negatieve media-aandacht won McDonald’s de zaak, maar het was verre van de moeite waard. De (niet-geïnde) schikking van £ 40.000 die ze kregen, was schamel vergeleken met de miljoenen die de juridische strijd het bedrijf had gekost.Ondertussen kozen Steel en Morris ervoor zichzelf te vertegenwoordigen en gaven ze slechts £ 30.000 uit (beiden hadden een beperkt inkomen en kregen geen rechtsbijstand).

Hoewel McDonald’s de zaak won, bracht dit enorme kosten met zich mee, zowel financieel als financieel. in reputatie. De zaak trok veel media-aandacht vanwege het David-vs.-Goliath-karakter. Het idee dat twee werkloze activisten een internationale onderneming zouden aannemen, had een onmiskenbare aantrekkingskracht, en de afbeeldingen van McDonald’s waren unaniem negatief. De zaak heeft hun reputatie veel meer geschaad dan een paar folders die in Londen werden verspreid. Op een gegeven moment probeerde McDonald’s Steel en Morris gunstig te stemmen door aan te bieden geld te doneren aan een goed doel van hun keuze, op voorwaarde dat ze stopten met het publiekelijk bekritiseren van het bedrijf en dit alleen ‘privé met vrienden’ deden. Het paar antwoordde dat ze de voorwaarden zouden accepteren als McDonald’s elke vorm van reclame stopte en het personeel het alleen zou aanbevelen ‘privé met vrienden’.

Hollow Victories in Politics

Theresa May’s overwinning bij de algemene verkiezingen is een perfect voorbeeld van een politieke Pyrrusoverwinning, net als de Brexit-stemming vorig jaar.

Veel net als Napoleon bij Borodino bereikte David Cameron zijn doelen, maar verloor hij zijn rol als leider in het proces. En net als de Franse soldaten die de Russen versloegen bij Borodino, alleen om door sneeuw en ijs naar huis te strompelen, verloor het zegevierende kiezers worden nu geconfronteerd met een daling van de lonen en de algemene kwaliteit van leven, waardoor de vervulling van hun wens om de Europese Unie te verlaten een beetje lijkt t hol. Oudere Britten (van wie de meerderheid voor vertrek heeft gestemd) hebben te maken met dalende pensioenen en mogelijk slechtere gezondheidszorg als gevolg van verminderde financiering. Kiezers wonnen de strijd, maar tegen een prijs die onbekend is.

Zelfs voordat de schok van de Brexit-stemming was uitgewerkt, zag Groot-Brittannië een tweede dramatische Pyrrusoverwinning: de algemene verkiezingen van Theresa May. Te midden van de stijgende inflatie streefde May ernaar een duidelijke meerderheid te winnen en haar leiderschap veilig te stellen. Hoewel ze niet uit haar ambt werd weggestemd, verzwakte het feit dat ze geen unanieme steun kreeg haar positie. Aanhoudende economische neergang heeft het verder verzwakt.

Hoe we holle overwinningen in ons leven kunnen vermijden

Een belangrijke les die we kunnen leren van holle overwinningen is de waarde van het focussen op het grotere plaatje, in plaats van kleinere doelen na te jagen.

Een manier om te voorkomen dat je een veldslag wint, maar de oorlog verliest, is door te denken in alternatieve kosten. Charlie Munger heeft gezegd: “Alle intelligente mensen gebruiken alternatieve kosten om beslissingen nemen”; wat hij misschien had moeten zeggen is: “Alle intelligente mensen zouden alternatieve kosten moeten gebruiken om beslissingen te nemen.”

Beschouw een zakenman die goed thuis is in de economie van alternatieve kosten, die ervoor kiest om elke avond tot laat te werken in plaats van tijd te besteden met zijn familie, die hij vervolgens vervreemdt en uiteindelijk afstand van neemt. De alternatieve kosten van de tijd die hij tussen 19.00 en 22.00 uur op kantoor doorbracht, waren niet alleen tv, of eten, of iets anders dat hij zou hebben gedaan als hij thuis was . Het was een goede langdurige relatie met zijn vrouw en kinderen! Praten over alternatieve kosten! In de late uurtjes zitten kan hem hebben geholpen met de ‘strijd’ van het bedrijfsleven, maar hoe zit het met de ‘oorlog’ van het leven? mensen beseffen te laat dat ze een te hoge prijs hebben betaald voor hun prestaties of overwinningen.

Holle overwinningen kunnen optreden als een persoon of partij zich op één doel concentreert: een rechtszaak winnen, een heuvel veroveren, het winnen van een verkiezing – terwijl we de bredere implicaties negeren naar het universum kijken door met een telescoop in een klein hoekje van de ruimte te turen.

Zoals eerder opgemerkt, is dit mentale model niet alleen relevant in militaire, juridische of politieke contexten; holle overwinningen kunnen in elk deel van ons leven plaatsvinden, inclusief relaties, gezondheid, persoonlijke ontwikkeling en carrières. Het begrijpen van militaire tactieken en concepten kan ons veel leren over effectieve leiders zijn, onze doelen bereiken, relaties onderhouden en meer.

Het is duidelijk dat we Pyrrusoverwinningen waar mogelijk moeten vermijden, maar hoe doen we dat ? Ondanks de zeer uiteenlopende situaties, zijn er enkele punten waarmee u rekening moet houden:

• Zoom uit om het grote geheel te zien. Door een stap terug te doen als we ons te veel op details concentreren, kunnen we meer aandacht besteden aan de oorlog, niet alleen aan de strijd. Stel je voor dat je in de sportschool bent als je een scherpe pijn in je been voelt. Je negeert het en maakt de training af, ondanks dat de pijn bij elke herhaling toeneemt.Als u naar een dokter gaat, merkt u dat u een ernstig letsel heeft opgelopen en dat u pas kunt trainen als het geneest. Als je je had gefocust op het grotere plaatje, zou je de training hebben gestopt om te voorkomen dat een lichte blessure erger zou worden, en eerder terug kunnen gaan naar je trainingen.
• Houd de kernprincipes in gedachten en concentreer je op overkoepelende doelen. Toen Napoleon duizenden van zijn mannen opofferde in een poging Moskou over te nemen, vergat hij zijn kernrol als leider van het Franse volk. Zijn eigen land had de prioriteit moeten zijn, maar hij koos ervoor om meer macht na te jagen en verloor uiteindelijk alles. Als we iets belangrijks riskeren – onze gezondheid, geluk of relaties – lopen we het risico van een Pyrrusoverwinning.
• Erkennen dat we niet hoeven te gek te worden, alleen omdat iedereen dat heeft gedaan. Zoals Warren Buffett ooit zei: “wees bang als anderen hebzuchtig zijn en hebzuchtig als anderen bang zijn.” Of, zoals Nathan Rothschild schreef, “grote fortuinen worden verdiend wanneer kanonskogels in de haven vallen, niet wanneer violen spelen in de balzaal.” Als anderen proberen een veldslag te winnen, doen we er goed aan aandacht te schenken aan de oorlog. Wat kunnen we opmerken dat ze negeren? Als we de onrust niet kunnen (of willen) oplossen, hoe kunnen we er dan van profiteren?
• Erken wanneer we moeten opgeven. We kunnen niet elke strijd winnen die we voeren, maar soms kunnen we de oorlog winnen. In sommige situaties is de optimale keuze om je terug te trekken of je over te geven om onherstelbare problemen te voorkomen. Het doel is niet de snelle boost van een overwinning op korte termijn; het is de waardevolle voldoening van succes op de lange termijn.
• Onthoud dat underdogs kunnen winnen – of op zijn minst een goed gevecht kunnen leveren. Onthoud wat de Britten op de harde manier hebben geleerd op Bunker Hill, en wat het McDonald’s heeft gekost om de McLibel-zaak te winnen. Zelfs als we denken dat we kunnen slagen tegen een schijnbaar zwakkere partij, kan die overwinning zeer hoge kosten met zich meebrengen.

***

Leden kunnen dit bericht bespreken op het Learning Community Forum.