Discussie
We vonden een verband tussen H1-antihistaminegebruik op recept en een verhoogd risico van obesitas bij Amerikaanse volwassenen ouder dan 18 jaar. Vergeleken met controles op leeftijd en geslacht; H1-antihistaminegebruikers op recept hadden significant meer gewicht, BMI, tailleomtrek en insulinespiegels.
Atypische antipsychotica met krachtige H1-antagonistische eigenschappen zijn sterk gecorreleerd met gewichtstoename. Antipsychotica van de nieuwe generatie met hoge antihistaminische eigenschappen, zoals olanzapine, veroorzaken gewichtstoename (8). De huidige analyse sloot echter atypische antipsychotica uit en concentreerde zich op H1-antihistaminica die werden voorgeschreven voor het verlichten van allergieën. Een eerdere studie (9) vond een verband tussen obesitas en allergiesymptomen met behulp van de NHANES 2005-2006-dataset bij kinderen en adolescenten, maar onderzocht deze relatie bij volwassenen of de impact van het gebruik van H1-antihistaminica op recept niet. Een mogelijke reden voor het toegenomen gewicht dat wordt waargenomen bij H1-antihistaminica op recept, kan te wijten zijn aan een verhoogde sedatie die gepaard gaat met het gebruik ervan. Hoewel de H1-antihistaminica van de tweede generatie die in deze analyse worden voorgeschreven, als niet-sedatief worden beschouwd, kan dit door andere factoren worden verzacht. Cetirizine, het meest voorgeschreven H1-antihistaminicum in het monster, is een actieve metaboliet van hydroxizine, een oudere sederende antihistaminica, dus het heeft nog steeds lichte kalmerende eigenschappen (10). Ten tweede worden deze medicijnen als niet-sederend beschouwd bij de voorgeschreven dosering, maar de dosering en het gebruik van deze H1-antihistaminica waren niet beschikbaar voor de NHANES 2005-2006 dataset. Het is mogelijk dat het gebruik van H1-antihistaminica op recept enige sedatie opleverde die resulteerde in een verminderd energieverbruik en gewichtstoename.
Het gebruik van H1-antihistaminica op recept werd ook in verband gebracht met een hogere tailleomtrek en insulineconcentratie in vergelijking met controles op leeftijd en geslacht. . Centrale obesitas is sterk geassocieerd met verhoogde insulinespiegels en insulineresistentie (11). Bovendien is een verhoogde middelomtrek een van de criteria voor het metabool syndroom, een cluster van aandoeningen die het risico op diabetes en hart- en vaatziekten verhogen. Het mechanisme waardoor histamine de insulinefunctie en het energieverbruik moduleert, is niet volledig opgehelderd (12). Histamine bevorderde de opname van glucose bij ratten, maar niet bij menselijke adipocyten (13). Bij mensen is aangetoond dat insuline de expressie van H1-receptoren opwaarts reguleert (14). H1-receptorexpressie wordt ook gemoduleerd door leptinespiegels (15), die verhoogd worden wanneer de insulinespiegels worden verhoogd. De NHANES van 2005-2006 hebben geen leptinespiegels gemeten. Misschien is het gewicht dat wordt waargenomen bij het gebruik van H1-antihistaminica op recept gerelateerd aan de verstoring van de expressie en binding van de H1-receptor, wat leidt tot een verminderde insuline- en leptinesignalering. Meer onderzoek is nodig om de omvang van de rol van histamine in het energiemetabolisme te bepalen.
De OR voor overgewicht bij H1-gebruikers van antihistaminica op recept was 1,55. OR’s, zoals berekend in deze studie, zijn meestal een overschatting van het werkelijke relatieve risico, maar bieden een waardevolle benadering. Aangezien tweederde van de Amerikanen aan overgewicht of obesitas lijdt, is het cruciaal om de factoren die verband houden met gewichtstoename verder te onderzoeken.
Analyse van deze aard levert enkele beperkingen op. Ten eerste is de analyse uitgevoerd op twee keer zoveel vrouwen als mannen. Volgens de beperkte steekproef lijkt het verband tussen het gebruik van H1-antihistaminica op recept en obesitas sterker bij mannen dan bij vrouwen, dus er moet meer onderzoek worden gedaan om dit verschil te onderzoeken. Ten tweede vermeldt de NHANES-dataset van 2005-2006 alleen het gebruik van voorgeschreven medicatie. Verschillende H1-antihistaminica zijn zonder recept verkrijgbaar, dus het werkelijke aantal personen in de steekproef dat een H1-antihistaminicum neemt, is onbekend. Naar schatting 50 mensen in de Verenigde Staten lijden aan allergieën, waarvan ongeveer 35-50% vrij verkrijgbare antihistaminica gebruikt, dus deze analyse kan de impact van antihistaminica onderschatten. Omdat H1-antihistaminica steeds toegankelijker worden, kunnen ze bijdragen aan gewichtstoename en een verhoogde ontwikkeling van het metabool syndroom. Hoewel het oorzakelijk verband niet kan worden toegeschreven aan het gebruik van H1-antihistaminica op recept, alleen op basis van deze transversale analyse, is het noodzakelijk om de relatie tussen verhoogd gebruik van antihistaminica, obesitas en onderliggende risicofactoren te onderzoeken.
