“Wij geloven dat dit de grootste studie is die ooit is gedaan om epidurale steroïde-injecties voor nekpijn te evalueren en de eerste die injecties vergelijkt , conservatieve therapie en een combinatie van beide in deze patiëntenpopulatie ”, zegt Steven P. Cohen, MD, hoogleraar anesthesiologie en intensive care geneeskunde aan de Johns Hopkins University School of Medicine en de directeur van het Johns Hopkins Blaustein Pain Treatment Center
Cohen zegt dat een paar zeer kleine onderzoeken eerder epidurale steroïde-injecties vergeleken met andere behandelingen, maar dat ze alleen patiënten met lage rugpijn rekruteerden, niet consequent ideale behandelingen of combinatiebehandelingen vergeleken en geen follow-up op lange termijn registreerden meldingen van pijnstatus.
Deskundigen schatten dat tot tweederde van de volwassenen tijdens hun leven aanzienlijke nekpijn zal ervaren. Het injecteren van steroïden in de ruimte rond spinale zenuwen in de nek om ontstekingen te verminderen Pijn is de meest algemeen uitgevoerde procedure in pijnklinieken in de Verenigde Staten, maar studies naar de effectiviteit ervan bij nekpijn hebben gemengde resultaten opgeleverd, merkt Cohen op. “We hebben onze studie ontworpen om de vraag te beantwoorden waarmee eerstelijnsartsen worden geconfronteerd als ze patiënten met nekpijn zien: moet ik ze een reeks injecties sturen, eerst conservatieve maatregelen proberen of beide?” zegt hij.
Voor de studie rekruteerden de onderzoekers 169 personen ouder dan 18 jaar uit acht academische, militaire en VA medische centra, die allemaal werden gediagnosticeerd met nekpijn door een hernia of vernauwing van het wervelkanaal (stenose) die ontstoken of beknelde zenuwen in hun nek en veroorzaakte pijn die uitstraalde naar hun armen. De deelnemers werden verdeeld in drie groepen, of behandelarmen, die de behandelingskeuzes weerspiegelden: steroïde-injecties, fysiotherapie en pijnstillers (gabapentine en / of nortriptyline), of een combinatie van beide.
Na een maand vond het onderzoeksteam geen significante verschillen in uitkomsten tussen groepen die epidurale steroïde-injecties kregen en groepen die conservatieve behandelingen kregen, hoewel combinatietherapie bij sommige pijnmaatregelen een betere verbetering opleverde dan op zichzelf staande behandeling. , Zegt Cohen. Drie maanden na de behandeling ervoer 56,9 procent van de patiënten die met combinatietherapie werden behandeld, zinvolle verlichting van de pijn in hun arm en waren tevreden met de behandeling, vergeleken met 26,8 procent in de conservatieve therapiegroep en 36,7 procent in de groep die alleen injecties kreeg.
Cohen zegt dat combinatietherapie, ook bekend als multimodale therapie, een hoeksteen is geworden in de revalidatiegeneeskunde, omdat zonder versterking met fysiotherapie is de verlichting van injecties meestal tijdelijk en minder uitgesproken.
“Dit alles suggereert dat epidurale steroïde-injecties geen eerstelijns, op zichzelf staande behandeling mogen zijn, maar ze kunnen de resultaten verbeteren wanneer ze worden gebruikt in combinatie met een multidisciplinaire behandelingsbenadering die fysiotherapie en lichaamsbeweging omvat ”, zegt Cohen.
Hij waarschuwt dat aanvullende studies nodig zijn om precies te bepalen waarom de combinatiegroep het het beste deed. Een mogelijkheid is dat het verhoogde voordeel te wijten was aan de impact van fysiotherapie in combinatie met de epidurale steroïde-injecties; een ander is dat de pijnstillers en injecties met epidurale steroïden elkaars effecten gebruikten. Een derde mogelijkheid is dat alle drie de componenten – fysiotherapie, medicijnen en injecties – elkaar aanvullen.
“Deze studie had niet kunnen worden uitgevoerd op een manier dat noch patiënten, noch hun artsen zouden weten welke proefpersonen welke behandeling kregen,” Cohen merkt op, “dus het is ook mogelijk dat degenen in de combinatiegroep een hogere ‘placebo’-respons hadden. Met andere woorden, patiënten die aan die groep zijn toegewezen, hebben misschien het gevoel gehad dat ze de loterij hadden gewonnen – ‘Ik krijg alle behandelingen.’ ”
Het onderzoek werd gefinancierd door het Centre for Rehabilitation Sciences Research.