Beschrijving

Psychiatrische diagnostische kaders dienen meerdere doelen. Classificatie van psychische stoornissen stelt clinici en onderzoekers in staat een gemeenschappelijke taal te spreken bij het beschrijven van ervarings- en gedragspatronen, passende behandelingsinterventies te begeleiden en te fungeren als een coderingssysteem voor verzekeringsdoeleinden. Het succes van deze classificatiekaders varieert per diagnose, maar heeft in de beste gevallen geleid tot een beter begrip en behandeling van aandoeningen, en heeft veel servicegebruikers geholpen die een dergelijke classificatie nuttig vinden (Perkins et al, 2018).

Diagnostische kaders zijn niet zonder controverse. Ze zijn bekritiseerd op grond van betrouwbaarheid, validiteit en vertekening vanwege commerciële belangen (Zigler & Phillips, 1961; Frances & Widiger, 2012; Bell, 2017). Misschien wel het belangrijkste is dat er gevallen zijn waarin ze extreem negatieve effecten hebben gehad en nog steeds hebben op servicegebruikers (Perkins et al, 2018). Diagnose is niet de enige manier om mensen en hun ervaringen te begrijpen. Veel clinici en hun cliënten vinden dat het bijwonen van onze persoonlijke verhalen en verhalen een nuttige benadering is, en psychologische formulering is een techniek om informatie samen te brengen over wat er met een individu is gebeurd en het gevoel dat ze ervan hebben gekregen (British Psychological Society, 2018).

Ondanks de bovenstaande voorbehouden, is de serie ‘Herkennen …’ van Psychology Tools ontworpen om clinici te helpen de overeenkomsten en verschillen te begrijpen in de manier waarop de twee primaire psychiatrische diagnostische systemen psychische problemen classificeren. Hun opmaak voor vergelijkingsdoeleinden betekent dat sommige details opzettelijk zijn weggelaten en clinici worden aangemoedigd om naar het originele bronmateriaal te verwijzen voor formele diagnostische doeleinden.