Hersentumoren kunnen voorkomen bij honden, net als bij mensen, en zijn verantwoordelijk voor 2-5% van alle hondenkankers. Wanneer ze zich voordoen, kunnen ze verwoestend zijn, want hoewel er veel verschillende soorten tumoren zijn, zijn de meeste uiteindelijk fataal, met of zonder behandeling. Hier zullen we enkele basisprincipes over hersentumoren behandelen, die ons in staat stellen om later enkele van de moeilijkheden te overwinnen die gepaard gaan met het oppikken van de signalen en het diagnosticeren ervan.

Wat zijn het?

Een tumor is een groei van abnormale cellen in een lichaamsweefsel, in dit geval de hersenen. Tumoren afkomstig uit de hersencellen staan bekend als primaire hersentumoren. Tumoren die ontstaan door uitzaaiing van cellen uit een tumor elders in het lichaam worden secundaire hersentumoren genoemd en komen minder vaak voor bij honden.

Hersentumoren worden verder gecategoriseerd, afhankelijk van het type hersencellen waaruit ze afkomstig zijn, hoe ze onder een microscoop verschijnen (histologie) en hoe agressief ze zich gedragen. Enkele veel voorkomende bij honden zijn: meningeomen, dit zijn tumoren die afkomstig zijn van cellen van de bekleding van de hersenen; ependymoom, tumoren die afkomstig zijn van de bekleding van een deel van de hersenen dat het ventrikel wordt genoemd; choroïde plexus-tumoren, afkomstig van de choroïde plexus; gliomen, tumoren van de cellen (gliacellen) die zelf de hersenfunctie creëren; en hypofysetumoren die voortkomen uit hypofysecellen.

Hersentumoren kunnen voorkomen bij elk ras, elke leeftijd en elk geslacht van de hond, maar worden vaker gezien bij honden ouder dan 5 en bij bepaalde rassen. Rassen met een korte neus (brachycefaal) hebben vaker last van gliacellen en hypofysetumoren. Meningeomen komen het meest voor bij rassen met een lange neus. Rassen zoals de bokser, golden retriever, Dobermann pinscher, Schotse terriër en oude Engelse herdershond ontwikkelen hersentumoren meer dan andere rassen.

Waarom doet dit er allemaal toe?

Er treden tekenen op bij hersentumoren om vele redenen. Als we begrijpen dat er verschillende soorten tumoren zijn, die verschillende functies van de hersenen beïnvloeden, op verschillende locaties en met verschillende snelheden groeien, kunnen we begrijpen waarom symptomen ook variëren.

Abnormale tumorcellen tasten fysiek normale cellen aan en verminderen hun functie. Nieuw weefsel kan de bloedstroom beïnvloeden en verdere celdood en functieverlies veroorzaken. Tekenen zijn afhankelijk van de functie die de cel zou moeten spelen.

De beperkte ruimte in de schedel betekent dat de druk kan toenemen naarmate de tumor groeit, wat leidt tot meer celdood en mogelijk zwelling van de hersenweefsels (cerebraal oedeem). Druk kan zelfs hydrocephalus en hernia van de hersenen veroorzaken, wat de symptomen verder vergroot.

Hoe de tumor zich gedraagt, heeft ook invloed op wat en wanneer er tekenen zullen optreden. Primaire hersentumoren groeien vaak langzaam, waardoor de hersenen de kans krijgen zich aan te passen aan drukveranderingen. Tekenen kunnen dus in het begin subtiel zijn en snel vorderen wanneer de hersenen dit niet langer kunnen compenseren. Bij snelgroeiende tumoren kunnen de hersenen dit niet compenseren. Deze huisdieren kunnen de subtiele symptomen overslaan en zeer snel ernstige symptomen ontwikkelen.

Welke tekenen produceren hersentumoren?

Je kunt nu zien dat de tekenen zullen variëren afhankelijk van het type cellen dat is aangetast (locatie), de grootte en de groeisnelheid van een tumor.

Voor veel honden zullen de tekens zo vaag zijn dat ze vrijwel zeker onopgemerkt blijven. Ze kunnen zich meer verbergen, minder actief zijn of niet behandeld willen worden. Tekens als deze zullen waarschijnlijk niet worden opgemerkt, of, als ze worden opgemerkt, kunnen gemakkelijk worden toegeschreven aan bijvoorbeeld een rotdag, het weer of een nieuwe baby in huis. Er zijn duizend-en-een redenen waarom het gedrag van een huisdier van dag tot dag subtiel kan veranderen, zonder dat er sprake is van hersentumoren.

Sommige honden zullen meer voor de hand liggende symptomen hebben, zoals toevallen. Aanvallen kunnen algemeen zijn en de hele hersenen aantasten, wat een klassieke ‘aanval’ of focaal veroorzaakt, die slechts een deel van de hersenen aantast, dus een deel van het lichaam. Een abnormale beweging in een ledemaat bijvoorbeeld. Een hersentumor is slechts één mogelijke oorzaak van aanvallen.

Er kunnen aanwijzingen zijn die specifiek zijn voor de locatie van de tumor. Verminderd gevoel, zwakte, verlies van evenwicht of onthutsing, visuele beperking of blindheid, en veranderingen in reukvermogen kunnen optreden. Deze symptomen kunnen subtiel of ernstig zijn. Ze kunnen ook worden veroorzaakt door andere aandoeningen.

De tumor kan het secundaire effect hebben dat hij de druk in de hersenen verhoogt en zwelling veroorzaakt. Honden kunnen meer voor de hand liggende gedragsveranderingen vertonen, leeg, prikkelbaar of lusteloos overkomen. Ze lopen misschien dwangmatig in cirkels of drukken hun hoofd ergens tegenaan. Omdat de eerste tekenen van hersentumoren zo vaag kunnen zijn, zijn het vaak deze secundaire effecten die hondenbezitters waarschuwen om hun huisdier naar een dierenarts te brengen.

Wat gaat mijn dierenarts doen?

Het kan zijn dat uw dierenarts afwijkingen opmerkt bij een neurologisch onderzoek, maar dat is niet altijd het geval.Als de tekenen en het onderzoek verdacht zijn, kan uw dierenarts een verwijzing naar een neuroloog bespreken voor verder onderzoek, zoals MRI / CT, onder narcose om dit uit te sluiten. Röntgenfoto’s zijn niet nuttig om naar de hersenen te kijken.

De locatie en grootte van de tumor helpt de dierenarts u te begeleiden bij de vooruitzichten en behandelingsopties. Een biopsie zou de nauwkeurigheid van deze begeleiding verder vergroten.

Wat als mijn hond een hersentumor heeft?

Als de tumor oppervlakkig is, kan een operatie een optie zijn. Dit zou ook een biopsie en een definitieve diagnose mogelijk maken. Sommige tumoren kunnen reageren op radiotherapie. Een combinatie van chirurgie en radiotherapie kan worden gebruikt, naast medische behandeling om de symptomen te verminderen. Het doel is een langere levensduur en kwaliteit van leven, meestal niet om te genezen. De verlenging van de levensduur hangt grotendeels af van het soort tumor, maar is eerder weken en maanden dan jaren. Als een operatie mogelijk is, is dit vaak riskant. Bij een operatie of radiotherapie zijn meerdere dierenartsreizen nodig en dit kan een financiële last zijn, zelfs met een verzekering.

Eigenaren kunnen ervoor kiezen om de symptomen zo lang mogelijk te beheren, met behulp van ontstekingsremmers en anti-epileptische medicatie, totdat het helaas nodig is om voor euthanasie te kiezen. Veel eigenaren kiezen er in de eerste plaats voor om de diagnostische tests niet te laten doen, gezien de kosten, de anesthesierisico’s en de vooruitzichten als een tumor wordt bevestigd. Helaas, wat er ook wordt gedaan, de vooruitzichten zijn helaas vrij slecht.