Heeft het hebben van een vergrote prostaat (BPH) invloed op de seksuele prestaties?

Wat is goedaardige prostaathyperplasie (BPH)?

Zoals als u ouder wordt, ondergaat uw lichaam enkele veranderingen, waaronder de vergroting van de prostaat. De prostaat is een klier ter grootte van een walnoot die zich tussen de blaas en de penis bevindt. Het omringt een deel van de urethra, de buis die urine en sperma uit uw penis voert. De prostaat scheidt een vloeistof af die het sperma voedt en beschermt. Tijdens de ejaculatie perst de prostaat dit vocht in de urethra en wordt het met sperma als sperma uitgestoten.

De vergroting van de prostaat is een natuurlijk onderdeel van veroudering, maar kan op sommige punten leiden tot een aandoening die BPH. BPH is een niet-kwaadaardige ziekte. Dit betekent dat het geen kanker is en het veroorzaakt of leidt niet tot kanker.

Wat zijn de tekenen en symptomen van BPH?

Naarmate de prostaat groter wordt, kan dit druk uitoefenen op de blaas en urethra. Een vergrote prostaatklier kan ongemakkelijke urinaire symptomen veroorzaken, zoals het blokkeren van de urinestroom uit de blaas. Het kan ook blaas-, urineweg- of nierproblemen veroorzaken.

De meest voorkomende tekenen en symptomen van BPH zijn:

  • Frequente of dringende behoefte om te plassen;
  • Verhoogde frequentie van urineren ’s nachts (nocturie);
  • Moeilijkheden om te beginnen met plassen;
  • Zwakke urinestraal of een stroom die stopt en begint;
  • Dribbelen aan het einde van het plassen;
  • Onvermogen om de blaas volledig te ledigen.

Minder vaak voorkomende tekenen en symptomen zijn:

  • Urinewegen infectie;
  • niet kunnen plassen;
    Bloed in de urine.

Prostaatproblemen kunnen ook seksuele problemen veroorzaken. De omvang van elk seksueel probleem is afhankelijk van de toestand van de prostaat. Enkele veel voorkomende seksuele bijwerkingen zijn:

  • Erectiestoornissen;
  • Verminderde seksuele bevrediging;
  • Problemen om een erectie te behouden;
  • Verminderd libido.

Wat veroorzaakt BPH?

BPH komt voornamelijk voor bij oudere mannen, maar de oorzaak is niet goed begrepen. De aandoening komt niet voor bij mannen van wie de testikels vóór de puberteit zijn verwijderd. Gezien dit, zijn sommige onderzoekers van mening dat een factor die verband houdt met testikels prostaatvergroting kan veroorzaken.

Aangenomen wordt dat de oorzaak van BPH verband houdt met hormonale veranderingen die optreden naarmate u ouder wordt. De balans van hormonen in je lichaam verandert naarmate je ouder wordt en dit kan ervoor zorgen dat de prostaatklier groeit.

Mannen produceren gedurende hun leven testosteron, een mannelijk hormoon en kleine hoeveelheden oestrogeen, een vrouwelijk hormoon. Naarmate mannen ouder worden, neemt de hoeveelheid actief testosteron af en worden er hoge oestrogeenspiegels gevonden. Studies hebben aangetoond dat BPH kan optreden omdat het hogere aandeel oestrogeen in de prostaat de activiteit verhoogt van stoffen die de groei van prostaatcellen bevorderen.

Een andere theorie is gericht op dihydrotestosteron (DHT), een mannelijk hormoon dat een rol bij de ontwikkeling en groei van de prostaat. Sommigen studeerden tot de conclusie dat zelfs als de testosteronspiegels bij oudere mannen afnemen, ze hoge concentraties DHT in de prostaat blijven produceren en accumuleren. Deze ophoping van DHT leidt tot de groei van de prostaatcellen.

Wat zijn de risicofactoren voor BPH?

Risicofactoren voor vergroting van de prostaat zijn:

Veroudering

De prevalentie van BPH stijgt aanzienlijk met de leeftijd. Een vergroting van de prostaat veroorzaakt zelden tekenen en symptomen bij mannen jonger dan 40 jaar. Ongeveer een derde van de mannen ervaart matige tot ernstige symptomen op de leeftijd van 60 jaar en ongeveer de helft doet dit op de leeftijd van 80.

Familiegeschiedenis

BPH kan in gezinnen voorkomen. Studies hebben gewezen op een verscheidenheid aan genen die een rol kunnen spelen bij de ontwikkeling van prostaatvergroting.

Etnische achtergrond

BPH kan mannen van alle etnische achtergronden treffen. De incidentie is hoger bij Afro-Amerikanen dan bij blanken, wat op zijn beurt hoger is dan bij Aziatische mannen.

Diabetes

Studies suggereren dat diabetes een belangrijke rol speelt bij de ontwikkeling van BPH. Prostaatvergroting kan worden veroorzaakt door hoge insulinespiegels.

Het hormoon insuline verplaatst normaal suiker uit voedsel uit de bloedbaan om te worden gebruikt voor energie of opgeslagen in cellen. Bij mensen met diabetes type 2 reageert het lichaam niet zo goed op insuline. Het insulinegehalte is hoog maar niet effectief. De alvleesklier pompt meer insuline uit om de bloedsuikerspiegel te verlagen. Het teveel aan insuline stimuleert de lever om meer hoeveelheden insuline-achtige groeifactor aan te maken. Aangenomen wordt dat deze factor prostaatgroei veroorzaakt.

Dieet

Er zijn enkele aanwijzingen dat zowel macronutriënten als micronutriënten het risico op BPH kunnen beïnvloeden.

Consumptie van rood vlees, vet, melk en zuivelproducten, granen, brood, gevogelte en zetmeel verhogen mogelijk de risico’s op BPH.

Groenten, met name carotenoïden, fruit, meervoudig onverzadigde vetzuren, linolzuur, vitamine A en vitamine D verminderen mogelijk het risico op prostaatvergroting.

Voor micronutriënten, hogere circulerende concentraties vitamine E , lycopeen, selenium en caroteen zijn omgekeerd geassocieerd met BPH. Zink en vitamine C zijn in verband gebracht met zowel een verhoogd als een verlaagd risico.

Gebrek aan fysieke activiteit

Studies hebben aangetoond dat zittend zijn kan leiden tot prostaatproblemen. Mannen die inactief zijn, hebben meer kans om BPH te ontwikkelen. Verhoogde fysieke activiteit en lichaamsbeweging zijn robuust en consequent in verband gebracht met verminderde risico’s van BPH-chirurgie, klinische BPH, histologische BPH. Een meta-analyse van elf gepubliceerde onderzoeken (n = 43.083 mannen) gaf aan dat matige tot zware lichamelijke activiteit het risico op BPH met maar liefst 25% verminderde in vergelijking met een zittende levensstijl, waarbij de omvang van het beschermende effect toenam met hogere niveaus van activiteit.

Metabool syndroom en cardiovasculaire aandoeningen

Metabool syndroom is een klinische constellatie van metabole afwijkingen, waaronder obesitas, glucose-intolerantie, dyslipidemie en hypertensie, die het risico op hart- en vaatziekten verhogen en voornamelijk van veranderlijke risicofactoren, met name lichamelijke inactiviteit en voedingsgewoonten.

Gegevens uit klinische onderzoeken suggereren dat metabole stoornissen geassocieerd met hart- en vaatziekten en leefstijlfactoren geassocieerd zijn met het risico op het ontwikkelen van BPH.

Obesitas

Volgens de resultaten van klinische onderzoeken is verhoogde adipositas positief geassocieerd met het prostaatvolume. Lichaamsgewicht, body mass index (BMI) en tailleomtrek zijn allemaal positief geassocieerd met prostaatvolume in meerdere verschillende onderzoekspopulaties.

Er werd ook aangetoond dat obesitas de risico’s van BPH-chirurgie verhoogt, de start van BPH Medical therapie en vermindert de doeltreffendheid van de farmacologische behandeling.

Hoe wordt BPH gediagnosticeerd?

De diagnose van BPH omvat twee soorten tests: basistests en geavanceerde tests.

Basistests omvatten:

  • Bloedonderzoeken om te controleren op nierproblemen
  • Urine tests om infectie of andere problemen op te sporen die uw symptomen zouden kunnen veroorzaken.
  • PSA-bloedtest (prostaatspecifiek antigeen). Hoge PSA-waarden kunnen een teken zijn van een prostaat die groter is dan normaal. Een arts kan het ook bestellen als screening op prostaatkanker.

Geavanceerde tests zijn onder meer:

  • Verschillende soorten echografie om uw prostaat te meten en te zien of deze eruitziet gezond;
  • een blaas-echografie om te zien hoe goed u uw blaas ledigt;
  • biopsie om kanker uit te sluiten;
  • een urinestroomtest om te meten hoe sterk uw stroom is en de hoeveelheid urine;
  • Urodynamische testen om uw blaasfunctie te evalueren;
  • Cystourethroscopie, een procedure waarbij een camera wordt gebruikt om de binnenkant van de prostaat, urethra en blaas te onderzoeken. / li>

Heeft een vergrote prostaat (BPH) invloed op de seksuele prestaties?

Veel mannen met BPH hebben ook last van erectiestoornissen en ejaculatieproblemen. BPH is echter niet de enige oorzaak van deze aandoeningen. Sommige van de farmacologische behandelingen houden ook verband met seksuele disfuncties.

Farmacologische behandeling voor BPH omvat twee hoofdklassen geneesmiddelen:

  • Alfablokkers;
  • 5-alpha-reductaseremmers;

Het verband tussen een vergrote prostaat en erectiestoornissen

In het verleden werd aangenomen dat de relatie tussen BPH en erectiestoornissen gebaseerd was op alleen op leeftijd. Het risico op een vergrote prostaat neemt toe met de leeftijd; hetzelfde geldt voor het risico op erectiestoornissen.

Het verband tussen BPH en erectiestoornissen werd beoordeeld in verschillende klinische onderzoeken. Een van de belangrijkste klinische onderzoeken was de Male Cologne Survey, waaraan 4489 mannen tussen de 30 en 80 jaar deelnamen. De deelnemers aan de studie werden ondervraagd over hun seksuele activiteiten en gerelateerde factoren. De resultaten hebben aangetoond dat een hoog percentage mannen met lagere urinewegsymptomen als gevolg van BPH ook erectiestoornissen had.

Een andere studie was de Multinational Survey of the Aging Male (MSAM-7). Meer dan 14.000 mannen tussen de 50 en 80 jaar waren ingeschreven. De studie bevestigde dat een hoge prevalentie van BPH geassocieerd met lagere urinewegsymptomen verband houdt met een verhoogd risico op erectiestoornissen.

De relatie tussen BPH en erectiestoornissen werd door de onderzoekers niet duidelijk begrepen. Een idee betreft het sympathische zenuwstelsel, waarvan studies aantonen dat het hyperactief is bij dieren en mannen met BPH-geassocieerde urinewegsymptomen. Zenuwvezels in het sympathische zenuwstelsel zenden signalen uit die van invloed zijn op stress en stressgerelateerde symptomen.Een toename van deze signalen kan leiden tot overactiviteit van het sympathische zenuwstelsel, wat gepaard gaat met erectiestoornissen.

Hoe veroorzaakt de behandeling van BPH erectiestoornissen?

Alfablokkers

Alfablokkers, waaronder alfuzosine, doxazosine, tamsulosine en silodosine, ontspannen gladde spieren, vooral in de blaashals en prostaat, wat de urinestroom kan verbeteren. Hoewel ze nuttig kunnen zijn bij het verlichten van BPH-symptomen, kunnen ze bij sommige patiënten ook ongewenste bijwerkingen veroorzaken, zoals impotentie (erectiestoornissen), een droog orgasme (retrograde ejaculatie) en een afname van de productie van zaadvloeistoffen.

5-alfa-reductaseremmers

Onderzoek heeft aangetoond dat mannen die deze medicijnen gebruiken voor een vergrote prostaat een hoger risico lopen op seksuele problemen, met name erectiestoornissen (ED), laag libido en problemen ejaculeren.

5-alpha-reductaseremmers vertegenwoordigen een type medicijn dat wordt gebruikt om zowel BPH (vergrote prostaat) als androgene alopecia (haarverlies bij mannen) te behandelen. Twee voorbeelden van 5-alpha-reductaseremmers zijn dutasteride en finasteride. Deze medicijnen worden als veilig en effectief beschouwd voor deze twee aandoeningen, maar ze kunnen seksuele bijwerkingen hebben.

In een studie die in 2016 werd gepubliceerd door de Journal of Sexual Medicine, analyseerden Chinese onderzoekers zeventien studies naar 5-alpha-reductase remmers en seksuele functie. De studie omvatte bijna 17.500 mannen met een gemiddelde leeftijd van 60 jaar. Ongeveer 55% van de mannen werd behandeld met 5-alpha-reductaseremmers, terwijl de rest placebo kreeg.

De resultaten van de onderzoeken toonden aan dat seksuele problemen vaker voorkwamen bij mannen die 5-alpha-reductaseremmers gebruikten in vergelijking aan mannen die een placebo slikten. De dosis medicatie en de tijdsduur waren ook belangrijke factoren. Mannen die meer dan een jaar 5-alpha-reductaseremmers gebruikten, hadden meer kans op seksuele disfunctie. Seksuele bijwerkingen kwamen vaker voor bij mannen die 5-alpha-reductaseremmers voor BPH gebruikten in vergelijking met degenen die de medicijnen namen voor de behandeling van haarverlies bij mannen. Deze bevinding deed zich voor omdat de doses van 5-alfa-reductaseremmers die voor alopecia worden gebruikt, lager zijn dan de doses die voor prostaatvergroting worden gebruikt. Bovendien zijn mannen met een vergrote prostaat meestal ouder dan degenen met haarverlies, en de kans op seksuele disfunctie neemt over het algemeen toe naarmate een man ouder wordt.

Een andere studie uitgevoerd door de onderzoekers van de Boston University School of Medicine toonde aan dat ED geassocieerd met langdurig gebruik van finasteride voor de behandeling van BPH lijkt te verslechteren.

In de studie werden de seksuele bijwerkingen van mannen die langdurig finasteride gebruikten nader bekeken en vergeleken met mannen die werden behandeld met tamsulosine, een alfa-1-adrenerge receptorblokker, die ook wordt gebruikt om BPH te behandelen. Zevenhonderd mannen deden mee aan de studie. Daarvan slikten 470 (gemiddelde leeftijd 58) elke dag 5 mg finasteride. De overige 230 mannen (gemiddelde leeftijd 63) slikten 0,4 mg tamsulosine. De mannen werden tot 45 maanden gevolgd.

De testosteronniveaus werden elke drie maanden en bij de vervolgafspraken gecontroleerd. De deelnemers vulden ook de International Index of Erectile Function (IIEF) in.

Mannen die werden behandeld met finasteride hadden de IIEF-scores afgenomen, wat wijst op een slechte erectiele functie. Daarentegen ervoeren de mannen die tamsulosine gebruikten geen verslechtering van ED.

De totale testosteronniveaus daalden bij mannen die finasteride gebruikten, terwijl in de tamsulosinegroep de testosteronniveaus normaal waren.

Complicaties

Complicaties van BPH zijn onder meer:

  • Plotseling onvermogen om te urineren (urineretentie): het kan nodig zijn om een buis (katheter) in uw blaas te plaatsen om de urine af te voeren. Sommige mannen met een vergrote prostaat hebben een operatie nodig om de urineretentie te verminderen.
  • Urineweginfecties: Als de blaas niet volledig kan worden geleegd, kan het risico op infectie in uw urinewegen toenemen.
  • Blaasstenen : Deze worden meestal veroorzaakt door het onvermogen om de blaas volledig te ledigen.
  • Nierbeschadiging: druk in de blaas door urineretentie kan de nieren direct beschadigen of ervoor zorgen dat blaasontstekingen de nieren kunnen bereiken.

Hoe kun je BPH voorkomen?

De volgende veranderingen in levensstijl kunnen BPH voorkomen:

  • Eet meer fruit en groenten. Fruit en groenten bevatten een hoog gehalte aan ontstekingsremmende stoffen, zoals antioxidanten, polyfenolen, vitamines, mineralen en vezels. Deze voedingsmiddelen, die rijk zijn aan krachtige fytonutriënten, bleken het risico op het ontwikkelen van een vergrote prostaat te verminderen.
  • Eet gezond, vetarm voedsel. Onderzoek toont aan dat mannen die een dieet volgen met weinig rood vlees en algeheel vet), minder snel BPH ontwikkelen.Let bij het kiezen van vetten op gezonde vetten (enkelvoudig onverzadigd, omega-3), zoals die in avocado’s, noten, vette vis uit koud water en plantaardige oliën zoals olijfolie.
  • Kies plantaardig eiwit boven dierlijke eiwitten. Plantaardige proteïne geeft u alle voedingsstoffen en gezondheidsvoordelen die nodig zijn voor een maximale gezondheid van de prostaat.
  • Ga voor groene thee. Groene thee bevat stoffen die catechinen worden genoemd en die door het hele lichaam reizen en zich in de prostaat vestigen, waar ze de productie en werking van hormonen kunnen moduleren en nuttig kunnen zijn bij de behandeling van BPH.
  • Vermijd voedsel, voedingswaarde supplementen en voedseladditieven die schadelijk zijn voor de gezondheid van de prostaat.
  • Bereik en behoud van een gezond gewicht.
  • Sport regelmatig.
  • Beheer stress.
  • Behoud hormoonbalans.
  • Zorg voor een gezond seksleven.
  • Vermijd blootstelling aan gifstoffen.
  • Verminder de inname van cafeïne: koffie, cola’s, sommige energiedrankjes, thee en chocolade zijn waarschijnlijke bronnen van cafeïne en kunnen uw prostaat irriteren en BPH-symptomen verergeren.
  • Minder pittig en zout voedsel gebruiken: deze voedingsmiddelen kunnen BPH-symptomen verergeren.
  • Beperk alcohol : Een matige hoeveelheid alcohol (1 tot 2 drankjes per dag) wordt als veilig beschouwd, maar meer dan een matig aantal drankjes kan de prostaat en symptomen van BPH irriteren.
  • Vermijd het gebruik van over-t antihistaminica en decongestiva tegengaan: het gebruik van deze medicijnen kan BPH-symptomen verergeren.
    Houd diabetes onder controle.

Write a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *