Discussie

Het antwoord is C: labiale verklevingen . Labiale verklevingen zijn verworven afwijkingen waarbij de kleine schaamlippen betrokken zijn, maar niet de grote schaamlippen. Adhesie is de meest voorkomende interlabiale afwijking bij urologiepatiënten bij kinderen.1 De adhesie begint meestal bij de posterieure fourchette en strekt zich in verschillende mate uit boven de clitoris. De afwijking wordt over het algemeen ontdekt tussen de 13 en 23 maanden door de ouders van het kind of door de arts tijdens een routinematig goed-kindonderzoek. De meeste gevallen doen zich voor vóór de leeftijd van zes jaar.

Kinderen met labiale verklevingen hebben meestal een voorgeschiedenis van een lokaal ontstekingsproces, zoals luieruitslag. De meeste patiënten zijn asymptomatisch; de verklevingen veroorzaken echter af en toe lokale ontsteking, terugkerende vulvovaginitis of terugkerende urineweginfecties. Verklevingen komen niet voor bij pasgeborenen, vermoedelijk vanwege de beschermend effect van circulerende maternale oestrogenen.

Behandeling van verklevingen is niet-chirurgisch en omvat het aanbrengen van plaatselijke oestrogeencrème Oestrogeencrème die dagelijks gedurende één tot twee weken op het aangetaste gebied wordt aangebracht, heeft een effectiviteit tussen 49 en 90 procent. 3,4 Af en toe is zes tot acht weken therapie nodig.5

Reiniging van het getroffen gebied en gescheiden houden van de schaamlippen door kortstondig (één tot twee maanden) aanbrengen van een petrolatum-ba sed-barrièrezalf (bijv. vaseline) kan herhaling helpen voorkomen. Eenvoudige hygiënische maatregelen kunnen voldoende zijn voor asymptomatische kinderen, omdat de meeste verklevingen verdwijnen tijdens de vroege puberteit.5 Topische steroïden kunnen ook effectief zijn, maar ze zijn niet prospectief onderzocht.6 Chirurgische behandeling is voorbehouden aan patiënten die niet reageren.

De klier van Bartholin is een kleine vestibulaire klier die zich bilateraal bevindt tussen de kleine schaamlippen en het maagdenvlies. Af en toe raakt het kanaal van de klier verstopt, waardoor een eenzijdige zwelling van de vulva ontstaat. Afwijkingen van de klier van Bartholin komen niet vaak voor bij kinderen.

Een onvolgroeid maagdenvlies is de meest voorkomende aangeboren obstructieve anomalie van het vrouwelijke voortplantingsstelsel, 1 hoewel de diagnose mogelijk pas tijdens de adolescentie wordt gesteld. De schaamlippen zijn intact bij getroffen patiënten. Een onvolgroeid maagdenvlies moet worden vermoed bij een adolescent met primaire amenorroe; cyclische buikpijn; en een blauwachtig, uitpuilend maagdenvlies. Pasgeborenen met deze aandoening kunnen een uitstulping hebben aan de posterieure introïtus, wat staat voor vastgehouden vaginaal vocht. Verwijzing naar een kinderuroloog wordt aanbevolen voor chirurgisch herstel van het maagdenvlies.

Een volledig transversaal vaginaal septum kan voorkomen op verschillende niveaus in de vagina, hoewel de meeste zich in de bovenste vagina bevinden.1 Patiënten hebben een vaginale opening , en de schaamlippen zijn intact en gescheiden. Niet-fusie of kanalisatie van de urogenitale sinus en de mülleriaanse kanalen veroorzaken de afwijking. Kinderen zijn meestal asymptomatisch, maar kunnen tijdens de adolescentie amenorroe en een opgezwollen bovenste vagina vertonen. Transperineale echografie en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) kunnen helpen bij het stellen van de diagnose en het bepalen van de locatie en dikte van het transversale septum. Behandeling is chirurgische resectie.

Vaginale atresie wordt vermoed wanneer een vaginale opening niet kan worden geïdentificeerd en in plaats daarvan een ondiep kuiltje wordt gezien inferieur aan de urethrale opening. Een mislukte vorming van het onderste deel van de vagina leidt tot de aandoening. De schaamlippen zijn intact en de bovenste vagina, baarmoederhals en baarmoeder zijn normaal. Palpatie van een opgezwollen vagina bij rectaal onderzoek kan helpen om vaginale atresie te onderscheiden van agenese (mislukte vorming van de bovenste vagina of testiculaire feminisering). Echografie met of zonder MRI is nodig om de abnormale anatomie te bepalen. Patiënten moeten voor chirurgische reconstructie worden doorverwezen naar een kinderuroloog.