Caldera’s zijn belangrijke kenmerken in alle vulkanische omgevingen en zijn gewoonlijk de locaties van geothermische activiteit en mineralisatie. Toch is pas in de afgelopen 25 jaar een grondige driedimensionale studie van caldera’s uitgevoerd, gebruikmakend van studies van geërodeerde caldera’s, geofysische analyse van hun structuren en analoge modellering van calderavorming. Naarmate er meer gegevens beschikbaar zijn over caldera’s, is hun individualiteit duidelijk geworden. Een onderscheid tussen ‘caldera’, ‘calderacomplex’, ‘ketel’ en ‘ringstructuur’ is noodzakelijk, en in dit artikel worden nieuwe definities gegeven. Er kunnen beschrijvingen van caldera’s worden gebruikt op basis van de dominante samenstelling van uitbarstingen (basalt, peralkaline, andesitisch-dacitisch, rhyolitisch) en de kenmerken van elke brede groep worden gegeven. Uitbarstingsstijlen kunnen uitbundig of explosief zijn, waarbij de eerste dominant is in basaltische caldera’s, en de laatste dominant in andesitisch-dacitische, rhyolitische en peralkalische caldera’s.
Vier ‘eind-lid’-instortingsstijlen komen voor – plaat of piston, stukje bij beetje, luik en downsag – maar veel caldera’s hebben meerdere stijlen. Kenmerken van de zogenaamde ‘trechter’ en ‘chaotische’ caldera’s die in de literatuur worden voorgesteld, kunnen worden verklaard door andere ineenstortingsstijlen en de termen worden als onnodig beschouwd.
Bodemvervorming omvat verzakking of instorting (essentiële kenmerken van een caldera ) en uplifting / doming en breuk als gevolg van zwelling en / of heropleving (frequent, maar niet essentieel). Ineenstorting kan optreden op reeds bestaande structuren, zoals regionale fouten of op fouten die zijn ontstaan tijdens de calderavorming, en de vorm van het ineenstortingsgebied wordt beïnvloed door de diepte, grootte en vorm van de magmakamer. De uiteindelijke morfologie van een caldera zal afhangen van hoe de calderavloer uiteenvalt; of instorting plaatsvindt in één of meerdere gebeurtenissen, of verticale beweging krampachtig of continu is gedurende de eruptieve reeks, en of blokken uniform of chaotisch verdwijnen bij een of meer instortingscentra.
Een zinvolle beschrijving van elke caldera moet daarom omvatten; aantal instortingsgebeurtenissen, aan- of afwezigheid van heropleving, coherentie tussen calderavloer, geometrie van instorting op calderavloer en dominante samenstelling van uitbarstingen.
