Van Born to Run naar Born in de VS

Met zijn derde album, Born to Run (1975), transformeerde Springsteen in een volwaardige rock and roller, zwaar in de schuld bij Phil Spector en Roy Orbison. Het album, een dagelijkse liederencyclus, was al een sensatie voordat het op de planken kwam; inderdaad, in de week van de release van het album, landde Columbia’s public relations-campagne Springsteen op de covers van zowel Time als Newsweek. Maar het verkocht maar middelmatig goed, en drie jaar gingen voorbij voordat de follow-up – de donkere, hardere Darkness on the Edge of Town (1978) – verscheen.

Met “Hungry Heart” uit The River (1980) scoorde Springsteen eindelijk een internationale hitsingle. hij was echter vooral bekend om zijn shows, drie- en vier uur durende extravaganties met zijn E Street Band die rock, folk en soul mengde met dramatische intensiteit en uitbundige humor. De band – een crew van gemengde stereotypen, van rock- en-roll bandiet tot coole muziekprofessional – was meer een bende dan een muzikale eenheid, blijkbaar bijeengehouden door weinig anders dan vertrouwen in de leider. Springsteens relatie en samenspel op het podium met de Afro-Amerikaanse saxofonist Clarence Clemons was bijzonder iconisch.

Springsteens weigering, na Born to Run, om samen te werken met veel van de public relations- en marketingmachines van de platenmaatschappij, in combinatie met zijn nauwgezette opnameproces en de uitputtende liveshows, hielp zijn reputatie als uitvoerder van zowel principes als van macht en populariteit. Maar tot dat moment was Springsteen waarschijnlijk belangrijker als regionale held van de Eastern Seaboard van Boston tot Virginia, waar zijn liedjes en attitudes metaforisch een bepaalde rock-gebaseerde levensstijl samenvatten, dan als een figuur van nationaal of internationaal belang.

Nebraska (1982), een grimmige reeks akoestische nummers, die op de een of andere manier met de dood te maken hadden, was een ongewoon intermezzo. Het was Born in the U.S.A. (1984) en zijn daaropvolgende 18 maanden durende wereldtournee die Springsteen’s reputatie als de meest vooraanstaande schrijver-performer van zijn rock-‘n-roll-periode deed hechten. Het album produceerde zeven hitsingles, met name het titelnummer, een sympathieke weergave van veteranen uit de Vietnam-oorlog die algemeen verkeerd werden geïnterpreteerd als een patriottisch volkslied.