Bill Gates, voluit William Henry Gates III, (geboren 28 oktober 1955, Seattle, Washington, VS), Amerikaanse computerprogrammeur en ondernemer die medeoprichter was van Microsoft Corporation, ’s werelds grootste personal-computer softwarebedrijf.

Gates schreef zijn eerste softwareprogramma op 13-jarige leeftijd. Op de middelbare school hielp hij bij het vormen van een groep programmeurs die het salarisadministratiesysteem van hun school automatiseerden en Traf-O-Data oprichtten, een bedrijf dat systemen voor het tellen van verkeer verkocht aan lokale overheden. In 1975 voegde Gates, toen een tweedejaars aan de Harvard University, zich bij zijn geboortestad vriend Paul G. Allen om software te ontwikkelen voor de eerste microcomputers. Ze begonnen met het aanpassen van BASIC, een populaire programmeertaal die op grote computers wordt gebruikt, voor gebruik op microcomputers. Met het succes van dit project verliet Gates Harvard tijdens zijn junior jaar en richtte hij samen met Allen Microsoft op. Gates ‘heerschappij over de baby-microcomputer-industrie nam enorm toe toen Microsoft een besturingssysteem met de naam MS-DOS in licentie gaf aan International Business Machines Corporation – toen’ s werelds grootste computerleverancier en gangmaker in de industrie – voor gebruik op zijn eerste microcomputer, de IBM PC (personal computer). Na de release van de machine in 1981 zette IBM snel de technische standaard voor de pc-industrie en MS-DOS duwde ook concurrerende besturingssystemen uit. Terwijl de onafhankelijkheid van Microsoft de relaties met IBM onder druk zette, manipuleerde Gates behendig het grotere bedrijf zodat het permanent van hem afhankelijk werd voor cruciale software. Makers van IBM-compatibele pc’s, of klonen, wendden zich ook tot Microsoft voor hun basissoftware. Aan het begin van de jaren negentig was hij de ultieme kingmaker van de pc-industrie geworden.

Grotendeels dankzij het succes van Microsoft vergaarde Gates een enorm papieren fortuin als de grootste individuele aandeelhouder van het bedrijf. Hij werd in 1986 een papieren miljardair en binnen een decennium had zijn nettowaarde tientallen miljarden dollars bereikt, waardoor hij volgens sommige schattingen de rijkste particulier ter wereld was. Met weinig interesses buiten software en het potentieel van informatietechnologie, gaf Gates er aanvankelijk de voorkeur aan om buiten het publieke oog te blijven en maatschappelijke en filantropische aangelegenheden indirect via een van zijn stichtingen af te handelen. Niettemin, naarmate de macht en reputatie van Microsoft groeide, en vooral omdat het de aandacht trok van de antitrustafdeling van het Amerikaanse ministerie van Justitie, werd Gates met enige tegenzin een meer publieke figuur. Rivalen (vooral in concurrerende bedrijven in Silicon Valley) schilderden hem af als gedreven, dubbelhartig en vastbesloten om te profiteren van vrijwel elke elektronische transactie ter wereld. Zijn supporters daarentegen, vierden zijn griezelige zakelijk inzicht, zijn flexibiliteit en zijn grenzeloze honger naar het vinden van nieuwe manieren om computers en elektronica nuttiger te maken door middel van software.

Al deze kwaliteiten kwamen tot uiting in Gates ‘ wendbare reactie op de plotselinge publieke belangstelling voor internet. Beginnend in 1995 en 1996 richtte Gates Microsoft koortsachtig opnieuw op de ontwikkeling van consumenten- en bedrijfssoftwareoplossingen voor internet, ontwikkelde het Windows CE-besturingssysteemplatform voor het netwerken van niet-computerapparaten zoals thuistelevisies en persoonlijke digitale assistenten, creëerde het Microsoft Network om mee te concurreren America Online en andere internetproviders, en, via Gates ‘bedrijf Corbis, de enorme Bettmann-fotoarchieven en andere collecties hebben verworven voor gebruik bij elektronische distributie.

Naast zijn werk bij Microsoft stond Gates ook bekend om zijn liefdadigheidswerk. Samen met zijn vrouw, Melinda, lanceerde hij in 1994 de William H. Gates Foundation (omgedoopt tot de Bill & Melinda Gates Foundation) in 1994 om zowel wereldwijde gezondheidsprogramma’s als projecten in de Stille Oceaan te financieren. Noord West.Tijdens het laatste deel van de jaren negentig financierde het paar ook Noord-Amerikaanse bibliotheken via de Gates Library Foundation (in 1999 omgedoopt tot Gates Learning Foundation) en zamelde het geld in voor studiebeurzen voor minderheden via het Gates Millennium Scholars-programma. In juni 2006 kondigde Warren Buffett een doorlopende gift aan de stichting aan, waardoor haar activa in de komende 20 jaar ongeveer $ 60 miljard zouden bedragen. Aan het begin van de 21e eeuw bleef de stichting zich richten op wereldwijde gezondheid en wereldwijde ontwikkeling, evenals op gemeenschaps- en onderwijsdoeleinden in de Verenigde Staten. Na een korte overgangsperiode deed Gates in juni 2008 afstand van het dagelijkse toezicht op Microsoft – hoewel hij voorzitter van de raad bleef – om meer tijd te besteden aan het wetsvoorstel & Melinda Gates Foundation. In februari 2014 trad hij af als voorzitter, maar bleef tot 2020 bestuurslid. Gedurende deze tijd ontving hij de Presidential Medal of Freedom (2016). De documentaireserie Inside Bill’s Brain: Decoding Bill Gates verscheen in 2019.

Het valt nog te bezien of het buitengewone succes van Gates hem een blijvende plaats in het pantheon van grote Amerikanen zal garanderen. Op zijn minst lijken historici hem waarschijnlijk te zien als een zakenfiguur die net zo belangrijk is voor computers als John D. Rockefeller voor olie. Gates zelf toonde een acuut besef van de gevaren van welvaart in zijn bestseller uit 1995, The Road Ahead, waar hij opmerkte: “Succes is een waardeloze leraar. Het verleidt slimme mensen om te denken dat ze niet kunnen verliezen.”