Misschien heb je de laatste tijd artikelen of opmerkingen op sociale media gezien die verwijzen naar ‘soevereine burgers’, of kortweg ‘SovCits’, waarbij sommige rapporten suggereren dat COVID-19-overheidsbeperkingen een golf van belangstelling hebben gewekt in deze beweging.

Dus, wie zijn deze zelfbenoemde soevereine burgers, en wat geloven ze?

Soevereine burgers zijn bezorgd over het wettelijk kader van de samenleving. Ze geloven dat alle mensen vrij met rechten worden geboren – maar dat deze natuurlijke rechten worden beperkt door bedrijven (en ze zien regeringen als kunstmatige bedrijven). Ze geloven dat burgers een onderdrukkend contract hebben met de regering.

SovCits geloven naar verluidt dat ze door zichzelf “levende mensen” of “natuurlijke mensen” te noemen, dit onderdrukkende contract kunnen verbreken en beperkingen zoals bepaalde tarieven kunnen vermijden, belastingen en boetes – of bepaalde overheidsregels voor het verplicht dragen van maskers.

De SovCit-beweging ontstond decennia geleden in Amerika, met wortels in de Amerikaanse patriottenbeweging, enkele religieuze gemeenschappen en belastingprotestgroepen. Het staat ook bekend als de “free-man” -beweging.

Herinterpretatie van de wet

SovCits beschouwen zichzelf als soeverein en niet gebonden aan de wetten van het land waarin ze fysiek leven. Het accepteren van een wet of regelgeving betekent dat ze afstand hebben gedaan van hun rechten als soeverein en volgens de SovCit-overtuiging een contract met de regering hebben aanvaard.

De SovCit-beweging heeft geen enkele leider, centraal doctrine of gecentraliseerde verzameling van documenten. Het is gebaseerd op hun herinterpretatie van de wet en er zijn veel juridische documentsjablonen op internet die SovCit kan gebruiken om bijvoorbeeld boetes of tarieven te vermijden die zij als oneerlijk beschouwen.

SovCits hebben de neiging conventionele juridische argumenten niet te volgen. Sommigen hebben herhaaldelijk gerechtelijke stappen ondernomen en zijn zelfs door de rechtbanken tot lasterlijke procederende partijen verklaard.

De SovCit-beweging kent veel lokale variaties, maar er zijn enkele belangrijke overeenkomsten in de Australische SovCit-beweging.

Sleutelovertuigingen en zinnen

A cen Volgens nieuwsberichten is de overtuiging dat de Australische regering, de politie en andere overheidsinstanties bedrijven zijn. Gelovigen vinden dat ze op hun hoede moeten zijn om te voorkomen dat ze een contract met het bedrijf aangaan. Ze doen dit vaak door te zeggen: “Ik stem niet in” en proberen de politieagent of ambtenaar ertoe te brengen hen te erkennen als een “levend” of “natuurlijk” wezen en daarom als een soeverein.

SovCits zijn vaak voorzichtig om het tonen van identiteitsbewijzen zoals rijbewijzen of het geven van hun naam en adres te vermijden. Als u ‘Ik begrijp het’ zegt, riskeert u ook dat u akkoord gaat met het contract, dus SovCits zal de zin ‘Ik begrijp het’ herhalen om te laten zien dat ze weigeren het contract.

Velen verwerpen de grondwet van hun land als onjuist en verwijzen naar verluidt naar de Magna Carta van 1215 als het enige echte juridische document dat de willekeurige macht beperkt.

SovCits komen vaak onder de aandacht van autoriteiten wegens verkeersovertredingen. Het is een kernovertuiging van de beweging dat ‘soevereinen’ het recht hebben om vrij te reizen zonder dat een chauffeur nodig is. icence, voertuigregistratie of verzekering.

Tot COVID-19 leek het plegen van verkeersovertredingen de grootste bedreiging te zijn geweest. Meer recentelijk zijn acties tegen maatregelen gericht op het beperken van de verspreiding van COVID-19 in verband gebracht met de soevereine burgerbeweging.