Zeepokken zijn een zeer gespecialiseerde groep schaaldieren. Ze hebben een zittend leven ontwikkeld als volwassenen en hechten zich vast aan verschillende ondergronden zoals rotsen, schepen, walvissen of zeeschildpadden. De meest voorkomende zeepokken op zeeschildpadden behoren tot het geslacht Chelonibia, genoemd naar hun gastheer (Chelonia = schildpad).
Aanvankelijk produceren zeepokken larven. Deze vroege levensfasen zijn nog steeds mobiel en vergemakkelijken verdere distributie. Na de eerste zes verschillende zogenaamde naupliuslarven ontwikkelt zich een zevende niet-voedende larve: de cyprid. Dit is het stadium dat zich op een nieuw substraat nestelt. De cypride-larven hebben speciale bevestigingsmiddelen waarmee ze zich aan het substraat kunnen vasthouden, b.v. komvormige bevestigingsorganen op de antennes. Eenmaal gesetteld, ontwikkelt de zeepokken zich tot een volwassene en hecht hij zich op verschillende manieren: de huid vastgrijpen, aan de schaal kleven of erin boren.
Volwassen zeepokken zijn filtervoeders en profiteren dus van een constante stroom water rond hen. Als sessiele wezens kunnen ze dat bereiken door a) zich te vestigen in een gebied met een uitgesproken waterbeweging (bijv. Dicht bij de kust) of b) zich te vestigen op een bewegend substraat zoals een zeeschildpad.
Hoewel zeepokken behoorlijk zijn veilig vastgemaakt, kunnen zeepokken eigenlijk bewegen als volwassenen! Ze bereiken dit hoogstwaarschijnlijk door een verlenging van hun gecementeerde basis en door spieractiviteit.
De meeste zeepokken doen geen zeeschildpadden pijn, omdat ze alleen aan de buitenkant vastzitten aan de schaal of de huid. Anderen graven zich echter in de huid van de gastheer en kunnen ongemak veroorzaken en een open gebied vormen voor de volgende infecties.
Overmatige dekking van eendenmossel kan een teken zijn van een algemene slechte gezondheid van een schildpad. Meestal worden zeeschildpadden eerst verzwakt en worden ze vervolgens bedekt met een grote hoeveelheid andere organismen, zoals zeepokken en algen.
Gelukkig zijn schildpadden erg veerkrachtig en kunnen ze soms herstellen van dergelijke plagen.
Lees hier meer over zeeschildpadliften – de symbiotische relaties van zeeschildpadden.
Meer informatie over zeeschildpadden – gratis online cursussen
e-Turtle School – Alles over zeeschildpadden
Alles wat je ooit wilde weten over zeeschildpadden, van evolutie tot behoud. Geschikt voor alle liefhebbers van zeeschildpadden en degenen die meer willen weten over deze fascinerende wezens.
Meer informatie
Sea Turtle Science & Conservation
Duik diep in de wetenschap en het behoud van zeeschildpadden. Geschikt voor beginnende natuurbeschermers en mensen met interesse in de wetenschap rond schildpadden, hun biologie en instandhouding.
Meer informatie
- Monroe R & Limpus CJ 1979 Zeepokken op schildpadden in de wateren van Queensland met beschrijvingen van drie nieuwe soorten. Memoires van het Queensland Museum 19: 197-223.
- Moriarty JE, Sachs JA & Jones K 2008. Directionele locomotie in een schildpaddenmossel, Chelonibia testudinaria, op Groene schildpadden, Chelonia mydas. Marine Turtle Newsletter 119: 1-4.
- Zardus, JD & Hadfield MG 2004. Larvale ontwikkeling en complementaire mannetjes in Chelonibia testudinaria, een zeepok die overeenkomt met zeeschildpadden . Journal of Crustacean Biology 24: 409-421.
- Monroe R & Limpus CJ 1979. Zeepokken op schildpadden in de wateren van Queensland met beschrijvingen van drie nieuwe soorten. Memoires van het Queensland Museum 19: 197-223.Ross A & Frick MG 2007.
- Van Hendrickson (1958) aan Monroe & Limpus (1979) and Beyond: An Evaluation of the Turtle Barnacle Tubicinella cheloniae. Marine Turtle Newsletter 118: 2-5.
