Het verschil tussen een gewone obligatie en een nulcouponobligatie is de betaling van rente, ook wel coupons genoemd. Een gewone obligatie betaalt rente aan obligatiehouders, terwijl een nulcouponobligatie dergelijke rentebetalingen niet uitgeeft. In plaats daarvan ontvangen houders van nulcouponobligaties alleen de nominale waarde van de obligatie wanneer deze de vervaldatum bereikt. Gewone obligaties, ook wel couponobligaties genoemd, betalen rente over de looptijd van de obligatie en betalen ook de hoofdsom terug op de eindvervaldag.

Het verschil voor beleggers

Beleggers met langlopende nulcouponobligaties krijgen het verschil tussen de prijs die ze voor de obligatie betalen en het bedrag dat ze ontvangen op de vervaldag van de obligatie. Dit bedrag kan aanzienlijk zijn omdat nul -coupon-obligaties zijn doorgaans gekocht met grote kortingen op de nominale waarde van de obligatie. Deze korting leidt vaak tot hogere rendementen op de lange termijn.

Een nulcouponobligatie heeft doorgaans een hoger rendement dan een gewone obligatie met dezelfde looptijd vanwege de vorm van de rentecurve. Met een normale rentecurve hebben langlopende obligaties een hoger rendement dan kortlopende obligaties. De rentebetalingen die worden gedaan door gewone couponobligaties zijn verschuldigd vóór de vervaldatum, dus die betalingen zijn als kleine nulcouponobligaties die eerder vervallen. Rentebetalingen verminderen de wachttijd en het risico, zodat ze ook het verwachte rendement verlagen.

Het verschil voor speculanten

Nulcouponobligaties zijn volatieler dan couponobligaties, zodat speculanten ze kunnen gebruiken om meer te profiteren van verwachte kortetermijnprijsbewegingen. Als alle andere dingen gelijk zijn, zal de prijs van een nulcouponobligatie meer stijgen dan de prijs van een gewone couponobligatie wanneer de rente daalt. Omdat de koersen van Amerikaanse staatsobligaties sterk reageren op renteschommelingen, hebben zero-coupon-schatkistcertificaten de voorkeur voor speculatie op rentetarieven.

Nulcoupon-bedrijfsobligaties zijn ook volatiel kan worden gebruikt om te speculeren over de gezondheid van het uitgevende bedrijf. Stel dat een bedrijf dat failliet gaat, eerder nulcoupon- en couponobligaties heeft uitgegeven die beide binnen vijf jaar vervallen. De marktprijs van beide obligaties zou fors zijn gedaald, met als gevolg dat de couponobligaties nu een zeer hoge rente betalen ten opzichte van hun aankoopprijs. Dat zorgt voor een buffer als het bedrijf voor de eindvervaldag failliet gaat. De nulcouponobligatie heeft zo’n buffer niet, loopt een hoger risico en verdient meer als de emittent het overleeft.

Nulcouponobligaties en belastingen

Obligaties met nulcoupon kunnen ook aantrekkelijk zijn voor beleggers die hun vermogen willen doorgeven aan hun erfgenamen. Als een obligatie die voor $ 2.000 wordt verkocht, als een geschenk wordt ontvangen, wordt slechts $ 2.000 van de jaarlijkse uitsluiting van schenkingsrechten gebruikt. De ontvanger ontvangt uiteindelijk echter aanzienlijk meer dan $ 2.000 nadat de obligatie de vervaldatum heeft bereikt. Helaas voor houders van nulcouponobligaties kunnen sommige belastingen de effectiviteit van deze strategie verminderen.

In de VS creëren nulcouponobligaties een belastingverplichting voor rentebetalingen, hoewel ze betaal eigenlijk geen periodieke rente. Dat creëert een spook inkomensprobleem voor de obligatiehouders. Het kan een uitdaging zijn om met geld te komen om belasting te betalen over inkomen dat niet is ontvangen. Daarom is het vaak een goed idee om nulcouponobligaties aan te houden op een rekening met uitgestelde belastingen om belasting over toekomstige inkomsten te vermijden.

Een nulcouponobligatie uitgegeven door een Amerikaanse lokale of nationale overheidsinstantie is een ander alternatief. Alle rente op deze gemeentelijke obligaties, inclusief toegerekende rente voor nulcouponobligaties, is vrij van Amerikaanse federale belastingen. Gemeentelijke obligaties zijn vaak ook vrij van staats- en lokale belastingen.