Als je je ooit verward hebt gevoeld door angstaanvallen kort voordat je menstruatie begint, maak je dan geen zorgen: je bent niet de enige. Onze hormonen hebben een directe invloed op onze angstniveaus. En het is niet alleen progesteron – een aantal hormonen kunnen van invloed zijn op hoe gestrest je je voelt op een bepaalde dag, ongeacht of je een baarmoeder hebt of niet.
Hier is een overzicht van de wilde wereld van hormonen in ons lichaam – en informatie over hoe ze uw angst kunnen vergroten (of helpen!).

Is angst een chemische onbalans?

Angststoornissen kunnen verband houden met chemische onevenwichtigheden in het lichaam, samen met andere fysiologische factoren zoals slaap, dieet en lichaamsbeweging. Evenzo kunnen hormonale onevenwichtigheden uw angst verminderen of vergroten. Progesteron, het vrouwelijke geslachtshormoon, stimuleert het deel in de hersenen dat verantwoordelijk is voor uw vecht-of-vluchtreacties en kan uw angstgevoelens veroorzaken. Laag testosteron draagt ook bij aan angst, omdat het het deel van de hersenen reguleert dat verantwoordelijk is voor het beoordelen van sociale bedreigingen en emoties van anderen, zodat we een gezond sociaal leven kunnen leiden. Stresshormonen zoals adrenaline en cortisol wekken onze angst op in veilige, normale scenario’s zoals een sollicitatiegesprek of een date. En oxytocine kan herinneringen versterken en angst opwekken voor toekomstige soortgelijke gebeurtenissen.

Hier is een meer gedetailleerd overzicht van deze hormonen en hoe ze werken:

Progesteron en oestrogeen

Deze twee hormonen zijn van vitaal belang voor de menstruatiecyclus en kunnen dramatisch verschillende effecten hebben op uw humeur. Oestrogeen is hoger tijdens de eerste twee weken van je cyclus – en als je merkt dat je vrolijke deuntjes overslaat en neuriet, geef je oestrogeen dan een high-five. Dit hormoon zorgt voor hogere niveaus van serotonine, wat je gelukkig maakt.
Als oestrogeen de engel op je rechterschouder is, is progesteron de prikkelbare duivel aan je linkerkant. Dit hormoon neemt kort na de eisprong toe en veroorzaakt over het algemeen een sombere, angstige stemming. De wetenschap geeft aan dat progesteron de amygdala stimuleert – het deel van je hersenen dat verantwoordelijk is voor je vecht-of-vluchtreacties. Als u de amygdala activeert, kunt u zich superspannen en misschien zelfs een beetje depressief voelen.

Stresshormonen

Bij sommige angstige mensen kan hun humeur worden veroorzaakt door een overvloed aan stresshormonen, met name adrenaline en cortisol. Deze hormonen vertellen ons lichaam dat er iets engs aan de horizon staat en dat we moeten vluchten. Technisch gezien zijn stresshormonen ontworpen om ons lichaam te helpen omgaan met gevaar: ze vergroten ons bewustzijn en verbeteren onze reflexen. Maar als ze door je hersenen stromen in een normale, slechts enigszins beangstigende situatie – zoals bij het voorbereiden van een vergadering, een stressvolle vliegtuigreis of een onweersbui – veroorzaken ze angst.
Tot overmaat van ramp kan een toename van stresshormonen ervoor zorgen dat uw lichaam nog meer stresshormonen afgeeft, totdat u zich zorgen maakt. Als dit te lang duurt, zal uw baseline-angst waarschijnlijk toenemen.

Testosteron

Vrouwen zijn over het algemeen angstiger dan mannen, en hoewel er een aantal redenen zijn waarom dit waar is, kan een ervan hormoongerelateerd zijn. Laag testosteron is in verband gebracht met verhoogde angst, met name verhoogde sociale angst. Over het algemeen helpt testosteron bij het reguleren van het deel van onze hersenen dat de emoties van anderen beoordeelt en reageert op sociale bedreigingen. Lage niveaus kunnen het voor u moeilijker maken om precies te weten wat er in sociale situaties gebeurt. Dat is absoluut angstaanjagend!
Voor de duidelijkheid, dit is niet expliciet een op geslacht gebaseerde angst. Vrouwen produceren ook testosteron en mannen kunnen lage niveaus hebben. Als u vervloekt bent door een sociale angststoornis en u heeft andere opties onderzocht, overleg dan met uw arts over het testen van uw testosteron. Onderzoekers hebben ontdekt dat testosteron het gemakkelijker kan maken om oogcontact te maken – een essentieel ingrediënt voor een gezond sociaal leven.

Schildklierhormonen

Als je regelmatig paniekaanvallen hebt of als je zin hebt uw angst is bijzonder hoog; overleg met uw arts over uw schildklier. Schildklierhormonen spelen een belangrijke rol bij angst: de niveaus van uw schildklierstimulerend hormoon (vaak TSH genoemd) correleren rechtstreeks met de ernst van paniekaanvallen.
Angststoornissen zijn meestal gecorreleerd met hyperthyreoïdie – een overactieve schildklier – en depressie is gecorreleerd met hypothyreoïdie of een traag werkende schildklier. Maar lichamen zijn gecompliceerd en er kunnen een aantal andere elementen een rol spelen (u kunt bijvoorbeeld angstig zijn en hypothyreoïdie hebben).
Denkt u dat uw angst mogelijk verband houdt met hyperthyreoïdie?Veel voorkomende symptomen kunnen zijn:

• Nervositeit
• Rusteloosheid
• Prikkelbaarheid
• Gewichtsverlies
• Onregelmatige menstruatie cycli

Oxytocine

Oxytocine is het hormoon dat je hersenen afgeven als je verliefd wordt, of als je een hechte band hebt met een goede vriend (het wordt vaak de ‘liefde hormoon ”!). En hoewel dit hormoon zeker kan helpen bij het verminderen van angst, is het ook een tweesnijdend zwaard. Herinner je je al die keren dat je als kind werd gepest? Die momenten bleven je bij vanwege oxytocine.
Wanneer je doorgaat een stressvolle gebeurtenis kan oxytocine die herinneringen versterken, waardoor u zich de volgende keer dat u zich in een vergelijkbare situatie bevindt, sneller bang of bezorgd zult voelen. Na verloop van tijd kan dit uw sociale stress verhogen en psychische aandoeningen zoals sociale angststoornis verergeren. br> Hoewel het zenuwslopend kan zijn om na te denken over de hormonen die uw lichaam afgeeft, onthoud: niets is hopeloos. Veel medicijnen zijn bedoeld om opzettelijk te helpen bij het bestrijden van de negatieve gevolgen van de hormonen in uw lichaam. Praat met uw arts of psychiater over wat voor u het beste werkt. Door met een therapeut samen te werken, kunt u ook leren hoe u moet reageren wanneer uw lichaam overschakelt naar de modus ‘vechten of vluchten’, en kunt u negatieve sociale eigenschappen afleren die angst u heeft geleerd. Gewoon bewust zijn van wat er in uw lichaam gebeurt, is vaak de sleutel tot accepteren van stressvolle gevoelens en emoties.