Er is de hele tijd water om ons heen, we kunnen het gewoon niet zien. De lucht in onze atmosfeer bevat een wisselende hoeveelheid waterdamp, afhankelijk van op het weer. Als het warm en vochtig is, kan verdampt water maar liefst 6 procent uitmaken van de lucht die we inademen. Op koude, droge dagen kan het zo laag zijn als 0,07 procent van de lucht.

Deze lucht maakt deel uit van de waterkringloop, een proces op aarde. Kort gezegd, water verdampt uit rivieren, meren en de oceaan. Het wordt meegevoerd in de atmosfeer, waar het zich kan verzamelen tot wolken (die eigenlijk gewoon opeenhopingen van waterdamp zijn). Nadat de wolken het verzadigingspunt hebben bereikt, vormen zich waterdruppels, die we kennen als regen. Deze regen stroomt van het land en verzamelt zich in watermassa’s, waar het hele proces opnieuw begint.

Advertentie

Het probleem is dat de waterkringloop door droge periodes. Daarom beginnen sommige uitvinders zich af te vragen: waarom wachten? Waarom trek je de waterdamp niet rechtstreeks uit de lucht?

Een Australische uitvinder heeft precies dat gedaan. Max Whisson is de maker van de Whisson-windmolen, een machine die windenergie gebruikt om water uit de atmosfeer te halen. Whisson wijst de Australian Broadcasting Corporation erop dat waterdamp ongeveer “10.000 miljard liter in de onderste kilometer lucht rond de wereld bedraagt”. Bovendien wordt dit water om de paar uur vervangen als onderdeel van de watercyclus.

De windmolen van Whisson gebruikt koelmiddel om de wieken van zijn molen te koelen, die hij Max Water noemt. Deze wieken bevinden zich verticaal in plaats van diagonaal, zodat zelfs de geringste bries ze doet draaien. De koele bladen koelen de lucht af, waardoor de waterdamp condenseert – wordt weer vloeibaar water. Deze condensatie wordt opgevangen en opgeslagen. De windmolen van Whisson kan opvangen maar liefst 2600 liter water uit de lucht per dag.

Whisson zegt dat zijn grootste uitdaging niet de techniek achter zijn uitvinding is, maar het risicokapitaal te vinden om het te ondersteunen – hij zegt dat mensen het denken “is te mooi om waar te zijn. Dit probleem zou een paar Amerikaanse uitvinders bekend in de oren klinken die een eigen uitvinding hebben om water te maken.

Jonathan Wright en David Richards hebben een machine gemaakt die lijkt op die van Whisson, behalve dat hij lijkt meer op een opvouwbare, achter elkaar geplaatste camper dan op een windmolen. Deze uitvinding – die de makers AquaMagic noemen – trekt lucht rechtstreeks uit het gebied eromheen. Binnenin de machine wordt de lucht gekoeld via een gekoelde spiraal. De lucht condenseert en het water wordt opgevangen, gezuiverd en vrijgegeven via een kraan.

De AquaMagic-machine – die momenteel ongeveer $ 28.000 per eenheid kost – kan tot 120 gallon gezuiverd water produceren in 24 uur, en omdat het klein is, kan het naar rampgebieden en naar Sub-Sahara Afrika worden vervoerd. Maar het heeft ook één nadeel: om zoveel water te produceren, heeft AquaMagic ongeveer 12 liter diesel nodig. Hier is het dat de Whisson Windmill (die ongeveer $ 43.000 per eenheid draait) heeft een duidelijk voordeel ten opzichte van AquaMagic: het is volledig groen. Het werkt uitsluitend op windenergie en vereist geen fossiele brandstof. Zelfs de condensor werkt op de stroom die wordt opgewekt door de turbines van de windmolen.

Over het milieu gesproken, waarom zou je de moeite nemen om water uit de lucht te halen? Waarom laat u niet gewoon meer regen vallen? Het klinkt misschien vergezocht, maar dit wordt echt gedaan – soms met catastrofale gevolgen. Ontdek waarom het misschien geen goed idee is om de watercyclus te manipuleren op de volgende pagina.