The Institute for Creation Research

Door de jaren heen hebben velen beweerd dat de Hof van Eden is gevonden. Uiteraard is de locatie van elke “ontdekking” op een andere locatie. De Bijbel beschrijft het gebied rond de tuin in Genesis 2, zelfs met behulp van herkenbare plaatsnamen zoals Ethiopië. Het noemt een bron in de tuin die in vier grote rivieren uiteenvalt, waaronder de Eufraat. Dit heeft velen, onder wie bijbelgeleerden, ertoe gebracht te concluderen dat de Hof van Eden ergens in het Midden-Oosten lag dat tegenwoordig bekend staat als de Tigris-Eufraatvallei, waar de overblijfselen lang geleden aan het verdwijnen waren.

Het is ook het is waar dat dit gebied (de ‘vruchtbare halve maan’) de locatie was van de oude toren van Babel en het huis van de patriarch Abraham in de stad Ur. Ongetwijfeld speelt de Tigris-Eufraatvallei een unieke rol in de Bijbelse geschiedenis , maar was het de locatie van de Hof van Eden? Ik denk het niet.

Laten we eerst eens kijken naar de Bijbelse informatie. Terwijl de Tigres en de Eufraat beide hun bovenloop hebben in het gebied rond Mt. Ararat, ze komen niet uit een bron zoals de spaken op een wiel, en vullen het land zoals vermeld. Evenmin zijn de andere twee rivieren aanwezig en gaan er geen naar Ethiopië. Bovendien lijken de genoemde minerale afzettingen niet op die in dit gebied. Kortom, de geografie en de beschrijvingen komen niet overeen.

De sleutel is te erkennen dat tijdens de zondvloed van Noachs dagen ‘de wereld die toen was, overstroomd met water, verging’ (II Petrus 3: 6). Zoals beschreven in Genesis 6-9, zou de zondvloed het aardoppervlak volledig hebben geherstructureerd. Het zou hebben gedaan wat grote overstromingen doen: het landoppervlak in een gebied eroderen en die sedimenten elders opnieuw afzetten. Bijbels gezien bedekte de zondvloed de planeet met processen die werkten met snelheden, schalen en intensiteiten die veel verder gaan dan vandaag mogelijk is. Geen enkele plaats op aarde zou onaangeroerd kunnen zijn gebleven.

Deze sedimenten zouden vol organisch afval zijn geweest, dat na verloop van tijd zou fossiliseren of veranderen in olie en gas. De sedimenten zouden verharden tot sedimentair gesteente, op plaatsen die in bergen buigen of langs breuksystemen breken.

Tegenwoordig bevat de Tigris-Eufraatvallei sedimenten van meer dan drie kilometer dik, waaruit enorme hoeveelheden olie en gas. De sedimenten, nu gesteente, zijn dramatisch verbogen in moderne bergen en ondergrondse bergen, en op brute wijze gebroken door grote breuksystemen. Ze bedekken en verbergen alle mogelijke locaties vóór de overstroming. Bovendien zou het keldergesteente, als het inderdaad aanwezig was vóór de zondvloed, waarschijnlijk ook erosie hebben ondergaan. Geen enkele huidige topografie of ondergronds oppervlak zou mogelijk enige gelijkenis kunnen vertonen met de wereld van vóór de zondvloed. Die wereld is weg!

Noach en zijn familie zouden de huidige Tigris en de Eufraat zijn tegengekomen kort nadat ze de ark hadden verlaten. Terwijl hun nakomelingen migreerden, gaven ze bekende namen aan de nieuwe rivieren en plaatsen.

God plaatste een engel bij de ingang van de tuin om te voorkomen dat mannen van voor de zondvloed terugkeerden. De zondvloed maakte zelfs die voorzorgsmaatregel overbodig.

* Dr. John Morris is voorzitter van het Institute for Creation Research.

Citeer dit artikel: Morris, J. 1999. Waar bevond zich de tuin van Eden? Handelingen & Feiten. 28 (12).

Write a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *