“Hoeveel tijd heb je?” is de vraag die je bijna altijd krijgt als je een bijeenkomst voor Anonieme Alcoholisten binnenloopt. Sommige bijeenkomsten beginnen zelfs met leden die zichzelf voorstellen met de voornaam en hun nuchterheidsdata, wat betekent dat ze de laatste dag een alcoholische drank hebben gedronken, of drug. ”

Wat telt als een medicijn, is niet helemaal duidelijk, aangezien AA als geheel leden ontmoedigt om ‘dokter te spelen’ in haar pamflet ‘The AA Member – Medications and Other Drugs’, 1 veel AA leden ontmoedigen nog steeds het gebruik van psychiatrische medicijnen op recept, en de meest gerespecteerde afkickcentra beschouwen legale medicijnen zoals benzodiazepines als ‘medicijnen’ en degenen die ze gebruiken ‘niet nuchter’. Anonieme narcotica beschouwt, zoals bekend, niemand op Medication Assisted Treatment (MAT), de medisch erkende gouden standaard voor de behandeling van opioïdverslaving, ‘schoon’. Ondertussen worden cafeïne, suiker en een van de dodelijkste drugs van allemaal, nicotine, regelmatig geconsumeerd en aangemoedigd in ‘de kamers’.

Toch is het al lang een gewoonte om nuchtere dagen te tellen, jubilea te vieren met koffie, cake en munten, en noem de dag waarop je je laatste drankje of medicijn nam zelfs een ‘verjaardag’. Elk jaar in september, de Nationale Herstelmaand, staat mijn Facebook-feed vol met mensen die hun nuchterheidsdata posten. Nieuwkomers bij AA wachten reikhalzend op hun munt van 30 dagen, dan 60 en dan 90. Het gevoel van prestatie door 90 dagen zonder een middel te gaan je kon je ooit niet voorstellen dat zelfs een dag zonder is geweldig.

Veel banen, vooral in de sector van herstelbehandeling, moeten worden geteld. Als je naar de websites van de meeste grote behandelcentra gaat, zie je een zin zoals: “Als ik in herstel ben, heeft twee jaar onafgebroken nuchterheid de voorkeur.”

Waarom tellen telt

De redenen om te tellen variëren, maar het meest voor de hand liggende is dat het niet willen “tijd verliezen” “Kan een reden zijn om weg te blijven van dat eerste drankje of ander medicijn dat tot meer zou kunnen leiden. Het kan bevredigend zijn om die dagen van nuchterheid te zien aankomen op de Nuchterheid Calculators die nu op de telefoons van veel mensen staan, en het kan mensen gemotiveerd houden om te doen wat het duurt om hun doelen te bereiken Het rapporteren van nuchterheidstijd in vergaderingen kan b e een gelukkige gelegenheid. De felicitaties die men elke dag, elke maand en elk jaar ontvangt, is misschien wel de enige positieve bekrachtiging die sommige mensen krijgen als hun leven zo verwoest is door de wrakstukken van drugsgebruik en het stigma eromheen dat ze trots zijn op weinig anders dan hun “tijd”.

Maar wat gebeurt er als je uitglijdt?

Bijna iedereen glijdt uit. In AA is er geen verschil tussen een slip, wat betekent dat één drankje of zelfs maar een paar slokjes, en een volledige terugval SMART Recovery maakt dit verschil heel duidelijk: een korte fout hoeft niet te veranderen in een volledige terugval.2 Een terugval is een terugkeer naar problematisch gebruiksgedrag met zeer negatieve gevolgen voor de gezondheid, de maatschappij en / of werkgelegenheid. SMART benadrukt dat de schuld over een misstap kan veranderen in een volledige terugval als iemand een mislukking als een persoonlijke mislukking beschouwt.Dit is wat Alan Marlatt het Abstinence Violation Effect noemde.3 Het moet eerder worden gezien als een kans om meer te weten te komen over triggers en planning voor het handhaven van onthouding i n de toekomst.2

De anonieme alcoholisten benadering van een slip:

In AA wordt zelfs een paar slokjes alcohol als een terugval beschouwd. Zelfs een persoon met 30 jaar ononderbroken onthouding van alcohol wordt als een “nieuwkomer” beschouwd als hij ook maar één drankje drinkt. Je “verliest al je tijd”.

Dat vereist dat je teruggaat naar stap één in het twaalfstappenproces , een proces dat minstens één keer door serieuze AA-leden wordt ondernomen en vaak herhaaldelijk gedurende een leven van AA-deelname.

Waarom, vroeg ik, moet voor één slokje alcohol of één drankje terug naar het begin? Verlies je echt alles wat je tijdens herstel hebt opgedaan als resultaat van één moment, zelfs als er geen schade (zoals drinken en autorijden of jezelf of anderen pijn doen) vandaan kwam?

Aangezien er geen centrale is autoriteit in AA die dergelijke zaken beoordeelt, stelde ik deze vraag aan AA-leden. Hier zijn enkele van de antwoorden die ik heb gekregen:

“De grondgedachte is dat als je 1 drankje hebt genomen, je niet gelooft dat je een alcoholist bent. Je gelooft niet dat je machteloos bent over alcohol. Als ga je terug door stap één, hopelijk zal het bewijs suggereren dat je dat wel bent en daarom zul je jezelf niet opnieuw riskeren. “

In antwoord op mijn tweede vraag , “Hoe reageer je op degenen die zeggen dat het nemen van een of twee slokjes van een drankje er niet toe mag leiden dat ze al hun tijd verliezen en de publieke vernedering ondergaan om terug te gaan naar stap één en zich te identificeren als nieuwkomer?”

Het antwoord dat ik kreeg was: “Ik zou simpelweg zeggen dat trots en oneerlijkheid alcoholisten doden.Ga naar de vergadering, geef precies toe wat er is gebeurd en zoek de hulp die u nodig heeft. Je hebt geestelijk evenveel problemen als je twee slokjes neemt als bij een volledige buiging. “

Ik vervolgde met:” Wat zeg je tegen de mensen die zeggen dat een paar slokjes heeft geen schade aangericht, vooral als de persoon de rest van de drank in de afvoer goot, maar dat het gevoel van mislukking ertoe kan leiden dat de persoon blijft drinken omdat hij al ‘zijn tijd verloren heeft?’ ”

Het AA-lid voor de lange termijn antwoordde: “Ze zijn verantwoordelijk als ze het gevoel hebben dat ze falen – niemand anders is verantwoordelijk voor hun gevoelens. Probeer AA niet de schuld te geven, want de suggestie van AA is volledige onthouding en ze hebben zich er niet aan kunnen houden. In termen van die ene slok: een terugval is veel meer dan alleen een drankje nemen. Als u een slok neemt, heeft u geestelijk evenveel problemen als wanneer u een fles drinkt. Sterker nog, misschien meer omdat de ernst van wat er is gebeurd, volledig wordt ontkend. Wil een alcoholist het risico nemen van een drankje te nippen, dan moet hij / zij geestelijk erg ziek zijn. ”

Maar ik dacht dat een ‘alcoholist’ er niet één kon hebben?

Het is een veel voorkomend thema in het Big Book en AA-bijeenkomsten dat als je eenmaal een “alcoholist” bent, het onmogelijk is om controle te houden over het alcoholgebruik na zelfs maar één drankje. Als dit het geval was, zou het tellen van dagen en leven in angst om tijd te verliezen rationeel gedrag zijn. Iedereen die het stadium bereikt waarop alcohol of andere drugs een bedreiging vormen voor hun gezondheid, relaties, levensonderhoud en zelfs veiligheid en vrijheid, wil niet het risico lopen de controle opnieuw te verliezen!

Er is echter geen wetenschappelijk bewijs om dit te ondersteunen geloof. Integendeel, het National Institute on Alcohol Abuse and Alcoholism meldt dat “Twintig jaar na het begin van de alcoholverslaving ongeveer driekwart van de mensen volledig herstelt; meer dan de helft van degenen die volledig hersteld zijn, drinkt met een laag risico zonder symptomen van alcoholverslaving. ”4 Op basis van een multiwave-studie onder duizenden mensen, heeft de overheidsinstantie die belast is met het bestuderen van alcoholgebruiksstoornissen geconcludeerd dat de overgrote meerderheid van de mensen die ooit alcoholverslaafd waren, herstelt, en daarvan veilig half drinken.4 Het is dus gewoon niet zo dat mensen die alcoholverslaafd zijn geweest, hun alcoholgebruik nooit kunnen beheersen.

De overtuiging dat een ‘alcoholist’ de controle verliest, kan echter een zichzelf vervullend profetie. Volgens de ontwikkelaars van de Self-Stigma in Alcohol Dependence Scale (SSAD), een onderzoek dat is ontworpen om te meten in hoeverre iemand zich identificeert met negatieve stereotypen over degenen die te veel drinken en hoeveel schade deze overtuigingen aan het zelfrespect van de persoon toebrengen , hoe slechter u zich over uzelf voelt omdat u drinkt, hoe kleiner de kans dat u een drankje kunt weigeren.5

Een andere benadering:

Tom Horvath, PhD,, oprichter van Practical Recovery en 20 jaar lang voorzitter van SMART Recovery, zei dit over het tellen van dagen: “In SMART heb ik opgemerkt dat de meeste lijken te tellen, maar op hun eigen manier. Dus ik hoor uitspraken als ‘Ik begon mijn reis ongeveer drie jaar geleden. Ik heb onderweg twee terugvallen en drie keer weggegooid. Ik kan niet garanderen dat er in de toekomst geen misstappen meer zullen zijn, maar ik denk dat ik voorbij het stadium van terugval ben. En ik gebruik nog steeds soms wiet, maar ik maakte me er in het begin nooit zorgen over. Op een dag kan ik proberen matig te drinken, maar mijn plan voor nu is n o drinken. ’”

Kenneth Anderson, MA, is de oprichter en uitvoerend directeur van Harm Reduction, Abstinence and Moderation Support, een internationale organisatie die zich inzet om mensen te helpen hun alcoholgebruik te veranderen. HAMS ondersteunt alle doelen, van volledige onthouding van alcohol tot matiging tot veiliger drinken. Over het tellen zei Anderson: “In HAMS is het aan het individu om te beslissen of hij / zij al dan niet dagen wil tellen. Sommige mensen vinden het een handig hulpmiddel en we ondersteunen hen bij het kiezen om te tellen en hun tellingen te posten als ze dat willen. Andere mensen vinden het contraproductief en wij steunen die beslissing ook. ”

Wanneer helpt tellen en wanneer doet het pijn?

Praktisch gesproken zou een persoon dagen moeten tellen als het helpt hen hun doelen te bereiken.

Tellen helpt wanneer:

• Het geeft motivatie om vast te houden aan je plan.
• Het geeft een gevoel van prestatie voor het bereiken van iemands doelen.
• Als een persoon besluit om zijn telling te delen, genieten ze van sociale steun en aanmoediging.
• De persoon telt uit opwinding bij het begin van een nieuw leven, niet uit angst terugvallen in oude patronen.

Tellen doet pijn wanneer:

• Een slip wordt een volledige terugval omdat de persoon denkt: “Ik ben mijn hoe dan ook, kan net zo goed gaan ut! ”
• Angst voor openbare vernedering weerhoudt iemand ervan om hulp en steun te zoeken na een slip of terugval.
• Tellen wordt opgelegd door een externe autoriteit, wat uiteindelijk zal leiden tot rebellie.
• Een persoon baseert zijn volledige eigenwaarde op het aantal dagen op de nuchterheidscalculator of het aantal verzamelde AA / NA-chips. Net zoals diëtisten afraden om gevoelens van eigenwaarde volledig te baseren op het aantal op de schaal, waarschuwen professioneel opgeleide therapeuten (niet degenen wiens enige training deelname aan 12-stappenprogramma’s is) ervoor te geloven dat meer nuchterheid gelijk staat aan een beter mens zijn. Of erger nog, dat het drinken van een drankje of een medicijn iemand waardeloos maakt. Dergelijke gevoelens kunnen leiden tot ernstige terugval en zelfs tot zelfmoord.

Moet ik dus tellen?

Moet je tellen? Wat moet je tellen? Wie moet je vertellen over je telling?

Het is aan jou. Tenzij u deelneemt aan een programma waarin u regelmatig op drugs wordt getest en uw telling met iemand moet delen om uit de gevangenis te blijven of uw professionele vergunning te behouden, bent u niet verplicht om te tellen. Bijna alle “nuchterheidsdata” zijn zelfgerapporteerd, en ik ben er zeker van dat ik niet de eerste ben die me afvraag of iedereen die binnen of buiten AA melding maakt van vele jaren van “voortdurende nuchterheid” de hele waarheid spreekt.

Als je het leuk vindt om ’s ochtends wakker te worden om het aantal op je nuchterheidsteller te zien stijgen, als je je tot onthouding verbindt en een duidelijk beeld hebt van wat dat voor je betekent, en als je een plan hebt om een uitglijden zonder uw zelfrespect te verliezen, tel dan in elk geval.

Als u meetelt omdat uw ouders, partner, baas, arts of AA-sponsor en thuisgroep dat van u verwachten, waarschijnlijk ingesteld voor mislukking. Als je wakker wordt met angst dat je de avond ervoor hebt gedronken, ook al weet je dat je dat niet hebt gedaan, en je grijpt naar je nuchterheidscalculator om jezelf ervan te verzekeren dat je nog steeds waardig bent, dan leg je misschien te veel nadruk op de dagtelling en niet genoeg om manieren te vinden om van jezelf te houden en voor jezelf te zorgen, ongeacht het aantal dagen.

Dagen tellen zou een hulpmiddel moeten zijn, geen moreel kompas. Onthoud – het maakt niet uit wat uw dag telt – JIJ telt!

3 Larimer ME, Palmer RS, Marlatt AG. (1999) Terugvalpreventie: een overzicht van Marlatts cognitief-gedragsmodel. Alcoholonderzoek en gezondheid.

5 Schomerus G, Corrigan PW, Klauer T, Kuwert P, Freyberger HJ, Lucht M. (2011) Zelfstigma bij alcoholafhankelijkheid: gevolgen voor drinkweigering

self-efficacy. Drugs- en alcoholafhankelijkheid.

Foto’s afkomstig van