Bij het bespreken van experimenten moet worden vermeld dat experimenten vaak worden verbeterd nadat ze zijn voltooid. Idealiter zou je alle problemen met een experiment kunnen voorzien voordat je begint, maar dat is niet altijd het geval. Soms denk je dat je iets wonderlijks hebt gedaan en de resultaten hebt gepubliceerd, om er later achter te komen dat iemand anders een fout in je werk ziet. Misschien zet iemand anders uw werk voort en publiceert hij zijn bevindingen. Laten we eens kijken naar een geval dat geworteld is in de geschiedenis van de biologie: spontane generatie. Eeuwenlang hebben mensen de correlatie tussen seks en voortplanting bij mensen gerealiseerd. Maar van sommige levende wezens werd gedacht dat ze vanzelf tot leven kwamen – om spontaan te genereren. In andere gevallen kwamen levende organismen tot leven uit niet-levende materie.

In 1668 kwam een Italiaanse arts genaamd Francesco Redi met een hypothese om het idee van spontane generatie te weerleggen – met name de gedachte dat maden zouden kunnen ontstaan. leven van vlees. Redi merkte op dat als het vlees eruit zat, er vliegen door zouden worden aangetrokken, en een paar dagen daarna zouden er maden verschijnen. Redi dacht dat maden afkomstig waren van vliegeneieren die te klein waren om gezien te worden. Redi zette een experiment op – met de controle- en variabele groepen – om zijn hypothese te bewijzen dat vliegen maden produceren. In het experiment was de controlegroep een stuk vlees in een onbedekte pot. De variabelegroep was een stuk vlees in een met gaas afgedekte pot; het gaas liet lucht door, maar de vliegen niet. Na een paar dagen merkte Redi op dat de controlegroep maden op het vlees had en de variabelegroep niet. Hij concludeerde toen dat maden zich alleen vormen wanneer vliegen in contact komen met vlees en dat er geen sprake is van spontane generatie.

In de 18e eeuw stelde een Engelse wetenschapper voor dat spontane generatie mogelijk was en voerde hij een heel ander experiment uit dat hij stelde voor om het te bewijzen. Later verbeterde een andere Italiaanse wetenschapper dat experiment en concludeerde dat Redi de eerste keer inderdaad gelijk had. Dus bijna 200 jaar na Redi was er nog steeds veel discussie over de vraag of spontane generatie wel of niet kon plaatsvinden.

Tot er Pasteur was. Louis Pasteur, in 1864, beslecht het argument voor eens en voor altijd. Pasteur nam het basisidee van de twee wetenschappers uit de 18e eeuw en antwoordde critici dat lucht noodzakelijk was voor het leven, en ontwikkelde een speciale fles. Het had een gebogen nek die lucht doorliet, maar alle micro-organismen vast zou houden en zijn bevindingen niet zou laten besmetten.

Klik voor volledige afbeelding

Pasteur toonde aan dat zijn fles was vrij van micro-organismen, ook al was het open voor de lucht. Een jaar lang was er geen microbiële groei. Tot Pasteur de hals van de kolf brak. En toen micro-organismen verschenen, bewees hij aan de wereld dat leven alleen uit ander leven kon komen. Vanwege zijn bevindingen in deze en vele andere experimenten gedurende zijn leven, wordt Louis Pasteur beschouwd als een van de grootste biologen in de geschiedenis.