In de Verenigde Staten wordt rekruteringstraining in het Amerikaanse leger Basic Combat Training (BCT) genoemd; US Army Combat Arms MOS (11-serie, 19-serie, 13-serie, 12-serie) en Militaire politie MOS (31-serie) ondergaan One Station Unit Training (OSUT), waarbij BCT, geavanceerde individuele training en gespecialiseerde training (zoals Bradley of Mortel School of Gunnery) allemaal in één. In de Amerikaanse luchtmacht wordt het Basic Military Training (BMT) genoemd. Bij de Amerikaanse marine, het Amerikaanse marinekorps en de Amerikaanse kustwacht wordt het “Recruit Training” genoemd (algemeen bekend als Boot Camp).

Sommige diensten bieden een badge of een andere onderscheiding aan om de voltooiing van een rekruuttraining aan te duiden. Het leger geeft meestal het Army Service Ribbon uit (uitgegeven na voltooiing van Advanced Individual Training), en de Air Force presenteert het Air Force Training Ribbon en de Airman’s Coin. Het Marine Corps geeft de Eagle, Globe en Anchor uit zodra de initiële training is voltooid. compleet om aan te geven dat de rekruten nu mariniers zijn. De marine vervangt de “RECRUIT” balpet die de rekruten tijdens de training hebben gedragen door de “NAVY” balpet na succesvolle voltooiing van de “Battle Stations”. De rekruuttraining van de United States Coast Guard afgestudeerden plaatsen een medaillon van de kustwacht op hun balpet.

Voor afgestudeerden van de basistraining presenteren de luchtmacht, de kustwacht en de marine een lint voor afgestudeerden van de basisopleiding. De Marine en het Korps Mariniers geven de beste afgestudeerden van elke divisie vaak verdienstelijk een salarisniveau (tot een maximum van E-3).

In een artikel in ABC News promootte de voormalige onderminister van Defensie en een gepensioneerde Amerikaanse marinier, Mick Mulroy het idee om stoïcisme te gebruiken als de officiële filosofie van het Amerikaanse leger vanwege de vier principes van wijsheid, moed, gerechtigheid en matigheid . Hij zei ook dat de filosofie ideaal was voor degenen in gevechtsrollen in de manier waarop stoïcijnen omgaan met woede en hun concept van universele broederschap. Dit concept werd ook voorgesteld door de gepensioneerde admiraal en Medal of Honor-ontvanger James Stockdale in zijn boek, Thoughts of a Philosophical Fighter Pilot, en Nancy Sherman, Distinguished Professor of Philosophy aan Georgetown University en voormalig Distinguished Chair in Ethics aan de US Naval Academy, in haar boek, Stoic Warriors: The Ancient Philosophy Behind the Military Mind.

US ArmyEdit

In het Amerikaanse leger worden rekruten naar een basisgevechtstraining gestuurd op een locatie aangewezen volgens de militaire militaire beroepsspecialiteit, of MOS, die wordt geselecteerd bij indiensttreding.

Initial Entry Training (IET) is verdeeld in twee delen, die gewoonlijk plaatsvinden op twee verschillende locaties, afhankelijk van de gekozen MOS:

• Basic Combat Training, of BCT, is een trainingscyclus van tien weken. Deze periode omvat niet de “Ontvangstweek” waarin rekruten worden toegewezen aan hun trainingsbedrijven (troepen voor cavalerie).
• Advanced Individual Training, of AIT, is waar nieuwe soldaten specifieke training krijgen in hun gekozen MOS . De duur van de AIT-training varieert afhankelijk van de MOS en kan van vier weken tot bijna een jaar duren.
• Verschillende MOS’s (voornamelijk gevechtswapens) combineren zowel basistraining als AIT in een enkele gecombineerde cursus genaamd One Station Unit Training (OSUT), die tot 22 weken kan duren. De houding en omgeving blijven gedurende de hele trainingscyclus hetzelfde, inclusief boorinstructeurs. In wezen is OSUT een uitgebreide versie van de basistraining, vooral voor infanterie OSUT, die dezelfde basistaken voor soldaten blijft uitvoeren gedurende de hele cyclus, zij het in meer detail. Infantry OSUT wordt uitgevoerd op de Infantry School van het Amerikaanse leger in Fort Benning, en duurt tot 22 weken vanaf 2019.

Het Amerikaanse leger heeft vier locaties voor BCT:

• Fort Benning in Columbus, Georgia
• Fort Jackson in Columbia, South Carolina
• Fort Leonard Wood in St. Robert, Missouri
• Fort Sill in Lawton, Oklahoma

Tijdens de basisgevechtstraining leren legerrekruten een verscheidenheid aan basisgevechtsvaardigheden, waaronder: basisgeweer scherpschutter (BRM), landnavigatie, patrouilleren, een positie veiligstellen en verdedigen, oefeningen doen en ceremonie, fireteam-formaties en aanvallen, communicatie en gebruik van AN / PRC-119-radio, gevechtsreddingsvaardigheden, 9-lijns medevac, rapportage-informatie, handgranaten, Claymore-mijnen, M203 / M320-granaatwerper, M249 Squad Automatic Weapon (SAW) , M240B machinegeweer, M2 .50 kaliber machinegeweer, MK-19 en AT-4 antitankwapen.Training omvat ook gevechtsconditionering door het lopen van een hindernisbaan, de Confidence Course, het uitvoeren van marsen van verschillende afstanden tot 12 mijl, fysieke training en Modern Army Combatives Program (MACP), een vechtsportprogramma gebaseerd op de combinatie van Braziliaans jiu-jitsu , Worstelen, Judo, Muay Thai, Boksen en een aantal anderen. Rekruten worden getraind om het “Warrior Ethos” van het leger te adopteren, en om te onthouden en te leven volgens de Soldier’s Creed.

BCT is verdeeld in drie fasen. Tijdens fase I, (ook bekend als “Red Phase” ) rekruten zijn onderworpen aan “Totale Controle”, wat betekent dat elke actie wordt gecontroleerd en constant wordt gecorrigeerd door drill-sergeants. De eerste week van de training wordt gewoonlijk “Hell Week” genoemd, vanwege de intense periode van aanpassing die nodig is van de kant van de nieuwe rekruten. Marsen komen vaak voor tijdens de basistraining. Rekruten worden tijdens fase I naar de “gaskamer” gestuurd, als onderdeel van de training voor defensieve chemische oorlogsvoering. Ze maken ook kennis met hun standaardwapen, het M16A2-geweer, het M16A4 geweer of M4 karabijn.

In fase II (ook bekend als “Witte fase”) beginnen soldaten daadwerkelijk wapens af te vuren, te beginnen met het geweer of karabijn (M4A1). Andere wapens waarmee de rekruut vertrouwd raakt, zijn onder meer verschillende granaten (zoals de M67 fragmentatiegranaat) en granaatwerpers (zoals als de M203). Rekruten worden vervolgens vertrouwd gemaakt met de bajonet, anti-tank / pantserwapens en andere zware wapens. Het parcours omvat ook een hindernisbaan die de soldaten binnen een bepaalde tijd moeten onderhandelen. Bovendien omvat fase II continue, intensieve PT, samen met oefening en ceremonietraining. Aan het einde van fase II moeten soldaten vaardigheid tonen met de verschillende wapens waarmee ze hebben getraind.

Fase III of “blauwe fase” is het hoogtepunt en de meest uitdagende van alle trainingsfasen. Een laatste PT-test wordt afgenomen tijdens de eerste week. Recruten die niet slagen, worden regelmatig opnieuw getest, vaak tot de ochtend van het afstuderen van hun cyclus. Als ze niet slagen, worden ze gerecycled naar een ander peloton dat zich in een eerdere fase van de trainingscyclus bevindt totdat ze voldoen aan de fitnessnormen. de laatste PT-test is de Army Physical Fitness Test (APFT). Gewoonlijk moet een soldaat ten minste 60 punten scoren in elke APFT-categorie (push-ups, sit-ups en 2 mijl hardlopen) om te slagen, maar alleen in Basic Combat Training 50 punten zijn vereist, de soldaat zal niettemin nog een APFT nemen met een vereiste van 60 punten bij AIT.Tijdens de blauwe fase gaan de rekruten door naar zulke langere en intensievere “bivak” en FTX (Field Training Exercises) als nachtelijke gevechtsoperaties. Drill sergeants zullen veel van dit een vijandig proces maken door tegen de rekruten in veel van de nachtoperaties te werken en plannen te dwarsbomen, enz.

Na voltooiing van de basisgevechtstraining is een rekruut nu een soldaat, en heeft vaardigheden ontwikkeld om in ac ombat-omgeving, als een eenvoudige schutter en om zijn of haar MOS-specifieke taken onder vuur uit te voeren.

US Marine CorpsEdit

De Amerikaanse Marine Corps Recruit Depots bevinden zich op Marine Corps Recruit Depot Parris Island, South Carolina, en Marine Corps Recruit Depot San Diego, Californië. Alle vrouwelijke mariniers gaan naar Parris Island. Mannen gaan naar een van beide, afhankelijk van of ze ten oosten of ten westen van de rivier de Mississippi zijn gerekruteerd. Marine Corps bootcamp is de langste basistraining, exclusief leger OSUT, in-processing & out-processing is inbegrepen in tegenstelling tot de andere branches, aangezien de andere branches dit niet bevatten in hun basisopleiding duur lengte. Vroeger werden rekruten vanaf de eerste dag van de Recruit Training aangeduid als “(de) Private (s)” of “(de) rekruut (en)”. Sinds de jaren negentig worden ze alleen ‘(de) rekruut (en)’ genoemd totdat ze de titel van marinier verdienen.

Marine Corps Recruit Training (MCRT) is een programma van 13 weken dat is opgedeeld in drie fasen van vier weken en verder opgesplitst in individuele trainingsdagen. Hoewel er 69 individuele trainingsdagen zijn, doorlopen rekruten ook de verwerking vóór en na de training, waarbij rekruten relatief weinig vrijheid krijgen. De eerste fase bestaat voornamelijk uit het leren van een levensprotocol voor rekruten, fysieke training, MCMAP-training, academische lessen, eerste oefening, een serie-inspectie en de vertrouwenscursus. Rekruten aan de westkust doen in deze fase ook zwemkwalificatie.Fase twee is volledig in het veld in Camp Pendleton voor rekruten aan de westkust, waarbij de eerste twee weken worden besteed aan schietvaardigheidstraining en kwalificatie met het M16A4-servicegeweer, en de laatste week in het veld leervaardigheden zoals vuurploegformaties, landnavigatie, en wandelingen. Voor rekruten aan de oostkust is fase twee zwemdiploma, geweerkwalificatie en teamweek, een week van onderhoudstaken voor het eiland als een show van hoe basistaken kunnen worden uitgevoerd terwijl de militaire houding en aandacht voor detail behouden blijven. Fase drie brengt de rekruten uit San Diego terug naar het rekruutdepot waar ze eindigen met de laatste oefening, eindinspectie, meer PT- en vertrouwenscursussen en afstuderen. Tijdens de derde fase gaan rekruten aan de westkust ook nog een laatste keer het veld in om het Crucible-evenement te doen. De rekruten van Parris Island eindigen met veldtraining, laatste oefening en inspectie, de Crucible en afstuderen. Merk op dat rekruten die naar beide depots gaan, exact dezelfde training krijgen, mits in een andere volgorde. Een belangrijk onderdeel van dit proces is het opleiden van rekruten om het motto “Every Marine a rifleman” te adopteren en na te leven.

Na voltooiing gaan rekruten door met het volgen van verdere training aan de School of Infantry (SOI). Alle niet-infanterie MOS Marines worden opgeleid bij het Marine Combat Training Battalion (MCT), terwijl infanterie MOS Marines worden opgeleid bij het Infantry Training Battalion (ITB).

MCT- en ITB-training wordt gegeven bij een van de twee locaties, SOI-East in Camp Lejeune in Jacksonville, North Carolina (voor afgestudeerden op Parris Island) en SOI-West in Camp Pendleton in San Diego, Californië (voor afgestudeerden in San Diego).

Marine Combat Training Battalion ( MCT) is een cursus van 29 dagen. Mariniers leren de basisprincipes van gevechtsschutterkunst, contra-geïmproviseerde explosieve apparaattechnieken, hoe een positie te verdedigen, konvooi-operaties, gevechtsformaties, vuurploegaanvallen, patrouilleren, stedelijke oorlogsvoering, gebruik van de AN / PRC-119-radio, rapporteren van militairen intelligentie, landnavigatie en het gebruik van handgranaten, de M203 granaatwerper, M249 Squad Automatic Weapon en M240 machinegeweer. Training omvat ook gevechtsconditionering door het lopen van een hindernisbaan, het uitvoeren van marsen, fysieke training en het Marine Corps Martial Arts-programma. Na voltooiing van de Marine Combat Training moet de marinier de kennis en het vermogen hebben verworven om in een gevechtsomgeving te opereren als een eenvoudige schutter en om zijn of haar primaire taken onder vuur uit te voeren. (Het belangrijkste contrast met de training van het rekruteren van het leger is dat bijna identieke training is geïntegreerd in de basisgevechtstraining, dus er is geen vervolgschool.) Na voltooiing gaan mariniers door naar hun MOS-specifieke school.

In Infantry Training Battalion (ITB), infantry MOS (03XX) Marines krijgen 59 dagen training in infanterievaardigheden, waaronder geavanceerd schietvaardigheid, gevechtspatrouilles, landnavigatie en een breed scala aan andere infanterievaardigheden. Na voltooiing van de ITB gaan nieuw gekwalificeerde Marine infanteristen naar de hun toegewezen eenheden.

US NavyEdit

De Amerikaanse marine exploiteert momenteel bootcamp bij Recruit Training Command Great Lakes, gelegen op Naval Station Great Lakes, nabij North Chicago, Illinois. In plaats van Drill Sergeants of Drill Instructors te hebben zoals andere takken van de Amerikaanse strijdkrachten, heeft de Amerikaanse marine RDC’s (Recruit Division Commanders) die aan elke divisie zijn toegewezen. De training duurt ongeveer acht weken (hoewel sommige rekruten vanwege de ietwat gecompliceerde verwerkingscyclus wel negen weken aan training zullen besteden). Dagen worden geteld door een systeem dat de week en dag weergeeft waarop ze zich bevinden, bijvoorbeeld 7-3 voor week 7 dag 3. De eerste geschatte week wordt geteld als P-1, P-2, enz., Wat aangeeft dat het een verwerkingsdag en telt niet mee als onderdeel van hun trainingsperiode van 8 weken. Rekruten krijgen instructies over militaire oefening, wachtstand, basis zeemanschap, wateroverlevingsvaardigheden, eerste hulp, elementaire schadebeperking aan boord, brandbestrijding, communicatie aan boord, vertrouwd raken met het M9-pistool en het Mossberg 500-jachtgeweer (de marine geeft niet langer instructies over de M16 in de kofferbak) camp), passeer de vertrouwenskamer (met traangas gevulde kamer), PT en de basisbenodigdheden voor het leven van de marine. Rekruten volgen ook vele lessen tijdens het bootcamp over onderwerpen als gelijke kansen, interventie van slachtoffers van seksueel geweld, Uniform Code of Military Justice, erkenning van marinevliegtuigen en -schepen, Amerikaanse marinegeschiedenis en meer.Om rekruten door het bootcamp te laten komen, worden ze fysiek en mentaal getest tijdens een 12-uur durende oefening genaamd Battle Stations, die bestaat uit 12 verschillende scenario’s met brandbestrijding, navigeren door met rook gevulde compartimenten, kennis van eerste hulp, overleven op zee, massaslachtoffers, beheersing van overstromingen aan boord, bomdetectie en vele andere vaardigheden die ze de afgelopen 7 weken hebben geleerd. Na voltooiing van de bootcamp worden vers geslagen Sailors ofwel naar verschillende “A” -scholen in de Verenigde Staten gestuurd – waar ze beginnen met trainen om hun beoordelingen (banen) te ontvangen – of naar een leerlingopleiding, waar ze vervolgens zonder aanwijzing de vloot betreden .

De marine exploiteerde voorheen Recruit Training Centers in San Diego, Californië; Orlando, Florida; Meridian, Mississippi; en Port Deposit (Bainbridge), Maryland. Van 1942 tot 1946 – tijdens en onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog – had de marine twee extra trainingslocaties: Naval Training Station (USNTS) Sampson (omgedoopt tot Sampson Air Force Base in 1950), nabij Seneca Lake, New York, waar meer dan 400.000 rekruten getraind, en Farragut Naval Training Station in Bayview, Idaho.

US Air ForceEdit

De Basic Military Training (BMT) van de Amerikaanse luchtmacht duurt zeven en een halve week, aangezien ze de eerste week (“Week 0”) niet tellen. BMT is 63 kalenderdagen lang. Het wordt uitgevoerd op Lackland Air Force Base in San Antonio, Texas. Voorheen werd naar stagiairs verwezen als “Airman” vanaf de eerste dag van BMT. Dit is veranderd; nu wordt naar het personeel verwezen als Trainees tot de Airman’s Coin Ceremony in de achtste week van de training, wanneer ze hun Airman’s Coin ontvangen. ive militaire instructie (inclusief de kernwaarden van de luchtmacht, vlucht- en individuele oefeningen en inspecties van woonruimten), academische lessen (met onderwerpen als luchtmachtgeschiedenis, kleding en uiterlijk, militaire gebruiken en beleefdheden, ethiek, veiligheid en alcohol / drugs misbruikpreventie en -behandeling), en veldtraining (inclusief bescherming tegen biologische en chemische aanvallen, basisvaardigheid op de M4-karabijn en zelfhulp buddyzorg). Na BMT gaan piloten naar een technische school (of “technische school”) waar ze de specifieke kenmerken van hun Air Force Specialty Code (AFSC) leren, die gelijk is aan de MOS (Military Occupational Specialty) in het leger en de mariniers, de marine ’s NEC (Naval Enlisted Classification) -code, of de beoordelingen van de kustwacht.

Alle niet-eerdere dienstplichtigen zijn verplicht om BMT te voltooien, inclusief degenen die zich aanmelden bij de Air National Guard en Air Force Reserve Opdracht. Reserveonderdeelnemers krijgen dezelfde training als hun tegenhangers in actieve dienst. Krediet kan van geval tot geval worden gegeven aan kandidaten met studiepunten. Eagle Scouts en dienst in de Civil Air Patrol komen in aanmerking voor promotie naar E-2 (Airman) of E-3 (Airman First Class) na het behalen van BMT. De strepen worden pas gedragen als ze afstuderen, hoewel stagiairs worden betaald tegen de hogere loonklasse.

Lackland AFB wordt al bijna de hele geschiedenis van de luchtmacht in verband gebracht met BMT. Van 1950 tot 1956 ontvingen 300.000 vliegeniers BMT op Sampson Air Force Base in New York. In 1951 werd Parks Air Force Base in Dublin, Californië, een BMT-centrum, met training die begon in maart 1952. BMT op Parks AFB stopte later in het decennium en de installatie werd overgebracht naar de Amerikaanse leger in 1959. Tussen 1966 en 1968 bediende de luchtmacht gedurende een korte tijd een tweede BMT op de Amarillo Air Force Base in Amarillo, Texas.

In tegenstelling tot het leger en de marine, maar net als het Korps Mariniers ( tijdens de bootcamp) en de kustwacht (tijdens de eerste sectie van de bootcamp), moeten stagiaires alle Airmen, aangeworven en onderofficieren evenals onderofficieren en onderofficieren aanduiden als “meneer” of “ma” am “. Stagiaires zijn verplicht om in te spreken met instructeurs voor militaire training met hun rapportageverklaring: “Meneer / mevrouw” am , Stagiair (de achternaam van de rekruut) meldt zoals besteld “.

Op 1 november 2008 werd twee extra weken BMT aan het programma toegevoegd, waardoor de duur van BMT werd verlengd van zes en een halve week tot acht en een halve week. BMT is op maat gemaakt om een aantal van de aanvullende oorlogsgevechtvaardigheden op te nemen die samenvallen met verhoogde Air Expeditionary Force (AEF) -rotaties en frequentere ondersteuning van zijn zusterdiensten tijdens die rotaties. In 2015 is BMT opnieuw ingekort tot zeven en een halve week. Stagiaires blijven nog acht en een halve week op Lackland, maar de achtste week na hun afstuderen worden ze verplaatst naar een meer ontspannen omgeving onder een programma genaamd Airman’s Week, dat is ontworpen om stagiaires over te zetten naar technische training.

USCoast GuardEdit

De rekruteringstraining voor de Amerikaanse kustwacht wordt gehouden in het Coast Guard Training Centre Cape May in Cape May, New Jersey. De kustwachtbasis op Government Island (nu bekend als Coast Guard Island) Alameda, Californië, werd ook gebruikt als een tweede groot trainingscentrum voor rekruten tot het in 1982 werd gesloten. De officiële standaard trainingscyclus voor rekruten duurt acht weken. Een beperkt aantal rekruten kan te maken krijgen met terugkeer naar eerdere trainingsweken als ze ernstige tekortkomingen in houding en / of aanleg vertonen.

Als plaatsvervanger voor rekruten die over eerdere militaire dienst of civiele werkvaardigheden beschikken, kan de kustwacht rekruteren basisopleiding biedt een verkorte route naar voltooiing van de basisopleiding met het Direct Entry Petty Officer Training Program (DEPOT) “Het doel van de Direct Entry Petty Officer Training Course is om onderofficieren voort te brengen die op basis van hun civiele beroepen, eerdere militaire ervaring , of een combinatie van beide “zijn anderszins naar behoren gekwalificeerd.

Bootcamp van de Kustwacht omvat basiszeemanschap, oefeningen, militaire peiling en brandbestrijding. De Amerikaanse kustwacht is uniek onder de strijdkrachten doordat het tijdens de training zowel het SIG Sauer P229R-pistool als het M16-geweer afvuurt.

Hoewel de kustwacht deel uitmaakt van het Department of Homeland Security, in plaats van het ministerie van defensie is het volgens de wet en traditie een tak van de strijdkrachten van de Verenigde Staten. Zoals voor alle militairen geldt, zijn kustwachters onderworpen aan de Uniform Code of Military Justice (UCMJ). Vanwege de unieke missieset van de kustwacht – inclusief CONUS- en OCONUS-verdedigingsoperaties, zoek- en reddingsacties en maritieme wetshandhaving – zijn er extra vereisten om hoge fysieke fitheidsnormen en militaire houding te handhaven. Vanwege de ongebruikelijke, diverse en moeilijke missie, de Amerikaanse kustwacht is het meest selectief bij het aanwerven en trainen van normen. De Coast Guard Academy is bijvoorbeeld de enige service-academie die competitieve toelating tot kandidaat-officieren gebruikt in plaats van aan het Congres te benoemen.

Tijdens hun tijd bij Cape May worden rekruten onderworpen aan de gebruikelijke ‘bootcamp’-sfeer van directe instructie en intense motivatie. Rekruten moeten zich houden aan strikte regels zoals hygiëne en uniforme voorschriften en alle wettige bevelen opvolgen. De rekruten worden aangeduid als Seaman Recruits (SR; E-1). Uniek voor de kustwacht onder de strijdkrachten, rekruten die met succes een basisopleiding voor rekruten hebben voltooid, worden doorgeschoven naar de rang van Seaman Apprenti ce / Brandweer-leerling (SA / FA; E-2) of zeeman / brandweerman (SN / FN; E-3) bij het afstuderen – het verschil is over het algemeen gebaseerd op het niveau van hoger onderwijs dat de afgestudeerde bezit. De instructeurs van de kustwacht worden “compagniescommandanten” genoemd en hebben een rang variërend van onderofficier 2e klas (E-5) tot senior onderofficier (E-8). Kustwachtbedrijven hebben ongeveer twee of drie compagniescommandanten en ergens tussen de 20 en meer dan 100 rekruten.

Na het voltooien van de bootcamp kunnen rekruten hun rating selecteren en vervolgens naar een “A” -school gaan. Er zijn maar weinig afgestudeerden die rechtstreeks naar “A” -school gaan; de meesten besteden tot een jaar in de vloot als “niet-tarieven”. “A” -school is een technische school voor de lange termijn die specifieke instructies geeft over een beoordeling. De “A” -scholen duren twee tot zes maanden en vinden meestal plaats in TRACEN Yorktown, Yorktown, Virginia of TRACEN Petaluma, Petaluma, Californië. Luchtvaartgerelateerde beoordelingen trainen bij het Aviation Technical Training Center op Coast Guard Air Station Elizabeth City, North Carolina. Sommige beoordelaars hebben een beschikbare stage-trainingsoptie die bekend staat als ‘opvallend’ in plaats van naar een ‘A’-school te gaan.